กองทัพรบนอกประเทศภาคพื้นตะวันออกไกลฝรั่งเศส
| กองทัพรบนอกประเทศภาคพื้นตะวันออกไกลฝรั่งเศส | |
|---|---|
 เครื่องหมายของ CEFEO ที่มีสัญลักษณ์สมอเรือของกองทัพเรืออยู่ในเครื่องหมาย | |
| ประจำการ | ค.ศ. 1945 – 26 เมษายน ค.ศ. 1956 |
| ประเทศ |  ฝรั่งเศส |
| ขึ้นต่อ | กองทัพฝรั่งเศส |
| รูปแบบ | กำลังรบนอกประเทศ |
| กำลังรบ | 115,000 นาย (1947)[1] |
| ยุทธภัณฑ์ | ฝรั่งเศส, อังกฤษ, อเมริกัน |
| ปฏิบัติการสำคัญ | สงครามอินโดจีนครั้งที่หนึ่ง |
| ผู้บังคับบัญชา | |
| ผบ. สำคัญ | ฌ็อง เดอ ลัทร์ เดอ ตาซีญี |
กองทัพรบนอกประเทศภาคพื้นตะวันออกไกลฝรั่งเศส (ฝรั่งเศส: Corps Expéditionnaire Français en Extrême-Orient, CEFEO) เป็นหน่วยรบนอกประเทศในอาณานิคมของกองทัพสหภาพฝรั่งเศส ซึ่งถูกส่งออกไปปฏิบัติหน้าที่ในอินโดจีนฝรั่งเศสตั้งแต่ ค.ศ. 1945 ระหว่างสงครามมหาสมุทรแปซิฟิก เป็นหน่วยทหารที่มีบทบาทในสงครามโลกครั้งที่สอง สงครามอินโดจีนครั้งที่หนึ่ง จนกระทั่งหน่วยถูกยุบในปี ค.ศ. 1956 เนื่องจากฝรั่งเศสถอนตัวออกจากลาว กัมพูชาและเวียดนาม
ประวัติ[แก้]
สงครามมหาสมุทรแปซิฟิก (1945)[แก้]
CEFEO ได้รับการก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1945 แทนที่กองกำลังรบนอกประเทศฝรั่งเศสภาคพื้นตะวันออกไกล (Forces Expéditionnaires Françaises d'Extrême-Orient, FEFEO) มีจุดประสงค์เพื่อสนับสนุนนายพลกิลเบ ซาบัตเต ผู้บัญชาการกองพลอาณานิคม "กองกำลังฝรั่งเศสอินโดจีน" (Forces Françaises d'Indochine) ซึ่งมีฐานปฏิบัติการอยู่ในไซ่ง่อน[2] และกลุ่มต่อต้านของฝรั่งเศสเสรีกลุ่มเล็ก ๆ คอร์ปเลเดอเดอีนเตอเวนซียง ซึ่งได้ต่อสู้กับกลุ่มกองทัพรบนอกประเทศทางใต้ญี่ปุ่น ระหว่างการทัพอินโดจีนฝรั่งเศสที่สอง หลังจากการปลดปล่อยฝรั่งเศสและการล่มสลายของนาซีเยอรมนีในยุโรป ทางการฝรั่งเศสต้องการ "ปลดปล่อย" กองทัพฝ่ายอักษะชุดสุดท้ายที่ยังยึดครองดินแดนในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งรวมไปถึงจักรวรรดิเวียดนาม ซึ่งเพิ่งจะถูกก่อตั้งใหม่เป็นอาณานิคมญี่ปุ่น เมื่อวันที่ 7 มิถุนายน ค.ศ. 1945 เลอแลกได้รับเสนอชื่อเป็นผู้บัญชาการของ CEFEO เมื่อวันที่ 22 มิถุนายน เลอแลกได้ย้ายอำนาจบัญชาการกองพลยานเกราะที่ 2 หน่วยทหารที่มีชื่อเสียงผู้ซึ่งปลดปล่อยกรุงปารีสในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1944 ให้แก่พันเอกดีโอ เลอแลกได้รับอำนาจบัญชาการกองกำลังฝรั่งเศสตะวันออกไกล (Forces Françaises en Extrême-Orient) เมื่อวันที่ 15 สิงหาคม
สงครามอินโดจีนครั้งที่หนึ่ง (1946–1954)[แก้]
ในปี ค.ศ. 1946 กลุ่มชาตินิยม และในเวลาต่อมา ขบวนการเคลื่อนไหวกบฏประชาชนคอมมิวนิสต์ได้เคลื่อนไหวต่อต้านการปกครองอาณานิคมในอินโดจีนฝรั่งเศส จากนั้นได้ขยายวงกว้างไปจนถึงราชอาณาจักรลาว ราชอาณาจักรกัมพูชา ตังเกี๋ย (เวียดนามเหนือ) จักรวรรดิอันนัม (เวียดนามกลาง) และโคชินจีน (เวียดนามใต้) รัฐทั้งหมดเป็นรัฐในอารักขายกเว้นโคชินจีนซึ่งเป็นอาณานิคมอันมีไซ่ง่อนเป็นเมืองหลวง ในปี ค.ศ. 1946 รัฐเหล่านี้จะกลายมาเป็นสหรัฐภายในสหภาพฝรั่งเศส และภายในปี ค.ศ. 1949 ตังเกี๋ย อันนัมและสาธารณรัฐโคชินจีนจะถูกรวมเข้าด้วยกันเป็นรัฐเวียดนาม กองกำลังเวียดมินห์ นำโดย โฮจิมินห์ ได้ครอบงำขบวนการเคลื่อนไหวชาตินิยมอื่น ๆ และจัดรูปแบบตนเองเป็นกองทัพปฏิวัติโดยใช้สงครามกองโจร จากนั้นในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1950 เนื่องจากได้รับความสนับสนุนอย่างมากจากจีน เวียดมินห์ได้เปลี่ยนมาเป็นสงครามตามแบบแทน ตามการนับเวลาอย่างเป็นทางการ สงครามอินโดจีนครั้งที่หนึ่งเริ่มตั้งแต่วันที่ 20 พฤศจิกายน ค.ศ. 1946 จนกระทั่งวันที่ 20 กรกฎาคม ค.ศ. 1954 ภายหลังการตกลงกันในสนธิสัญญาสันติภาพเจนีวา
การยุบ (1956)[แก้]
หลังจากการถอนกำลังชุดสุดท้ายของ CEFEO ออกจากเวียดนาม ลาวและกัมพูชาในปี ค.ศ. 1956 กองทัพดังกล่าวได้ถูกยุบโดยนายพลปีแอร์ ฌากโก
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Windrow, Martin (1998). The French Indochina War 1946-1954. Osprey Publishing. p. 11.
- ↑ Martin Thomas (1997). "Journal of Southeast Asian Studies, Vol. 28, 1997". สืบค้นเมื่อ 2010.01.02.
{{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=(help)
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- CEFEO uniforms เก็บถาวร 2011-07-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- Indochina Order of Battle, 1 February 1942
- (ในภาษาฝรั่งเศส) FEFO French resistance in Indochina (1943-1945)
- (ในภาษาฝรั่งเศส) Veterans federation website
- (ในภาษาฝรั่งเศส) CEFEO evolution (French Defense archives)
- (ในภาษาฝรั่งเศส) CEFEO train เก็บถาวร 2007-09-28 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน