ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ซิตตเว"
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
|||
บรรทัด 1: | บรรทัด 1: | ||
{{กล่องข้อมูล นิคม |
{{กล่องข้อมูล นิคม |
||
| native_name = {{nobold|{{my|စစ်တွေမြို့}}}} |
|||
| official_name = ซิตเว |
| official_name = ซิตเว |
||
| settlement_type = [[เมืองของประเทศพม่า|เมือง]] |
| settlement_type = [[เมืองของประเทศพม่า|เมือง]] |
||
บรรทัด 10: | บรรทัด 9: | ||
| image_map = |
| image_map = |
||
| map_caption = |
| map_caption = |
||
| |
|pushpin_map_caption = ที่ตั้งเมืองซิตเวในประเทศพม่า |
||
|subdivision_type = [[รายชื่อประเทศ ดินแดน และเมืองหลวง|ประเทศ]] |
|||
⚫ | |||
| |
|subdivision_name ={{flag|พม่า}} |
||
⚫ | |||
| subdivision_name1 = [[รัฐยะไข่]] |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
|subdivision_type2 = [[จังหวัดของประเทศพม่า|จังหวัด]] |
|||
⚫ | |||
|subdivision_name2 =[[จังหวัดซิตเว|ซิตเว]] |
|||
| subdivision_type3 = ตำบล |
|||
|subdivision_type3 = [[อำเภอของประเทศพม่า|อำเภอ]] |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
| unit_pref = Imperial |
| unit_pref = Imperial |
||
| area_code = 42, 43<ref name=myp>{{Cite web| url=http://www.myanmar-yellowpages.com/information/page_14.asp | title= National Telephone Area Codes | publisher=Myanmar Yellow Pages}}</ref> |
| area_code = 42, 43<ref name=myp>{{Cite web| url=http://www.myanmar-yellowpages.com/information/page_14.asp | title= National Telephone Area Codes | publisher=Myanmar Yellow Pages}}</ref> |
||
บรรทัด 34: | บรรทัด 34: | ||
| longEW = E | longd = 92 | longm = 54 | longs = 00 |
| longEW = E | longd = 92 | longm = 54 | longs = 00 |
||
| elevation_m = |
| elevation_m = |
||
| timezone = [[เวลามาตรฐานพม่า |
| timezone = [[เวลามาตรฐานพม่า]] |
||
| utc_offset = +6.30 |
| utc_offset = +6.30 |
||
| website = |
| website = |
||
บรรทัด 40: | บรรทัด 40: | ||
}} |
}} |
||
'''ซิตเว'''<ref>สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. ''หลักเกณฑ์การทับศัพท์ภาษาพม่า (เมียนมา) ฉบับราชบัณฑิตยสภา.'' กรุงเทพฯ : สำนักงานราชบัณฑิตยสภา, 2561. หน้า 25.</ref> ({{lang-my| |
'''ซิตเว'''<ref>สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. ''หลักเกณฑ์การทับศัพท์ภาษาพม่า (เมียนมา) ฉบับราชบัณฑิตยสภา.'' กรุงเทพฯ : สำนักงานราชบัณฑิตยสภา, 2561. หน้า 25.</ref> ({{lang-my|စစ်တွေ}}) เป็นเมืองท่าและเมืองหลักของ[[รัฐยะไข่]] [[ประเทศพม่า]] ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของประเทศ บนเกาะกลาง[[ชะวากทะเล]]ของปาก[[แม่น้ำกะล่าดาน]] [[แม่น้ำมะยู|มะยู]] และ[[แม่น้ำเล่-มโหย่|เล่-มโหย่]] โดยแม่น้ำเหล่านี้ไหลลงสู่[[อ่าวเบงกอล]]ซึ่งตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของเมือง ซิตเวมีประชากร 147,899 คน (พ.ศ. 2557)<ref>Central Census Committee, Myanmar. [http://www.geohive.com/cntry/myanmar.aspx Main cities]. geohive.com. (เข้าถึงเมื่อ: 9 พฤศจิกายน 2559).</ref> เป็นศูนย์กลางการบริหารของจังหวัดซิตเวและอำเภอซิตเว |
||
กลุ่มชาติพันธุ์ใหญ่ที่สุดคือ[[ชาวยะไข่]] รองลงมาคือ[[ชาวพม่า]]ซึ่งย้ายมาจากส่วนอื่นของประเทศ ประชากรส่วนใหญ่นับถือ[[ศาสนาพุทธ]][[นิกายเถรวาท]] [[ศาสนาฮินดู|ฮินดู]] และนับถือผีสางตามลำดับ นอกจากนี้ยังมีชาว[[โรฮีนจา]]ซึ่งในอดีตเคยตั้งชุมชนมุสลิมในเมืองเรียกว่า "อองมีนกะลา" แต่ได้ถูกวางเพลิงและชาวมุสลิมได้ถูกขับไล่ออกไปในเหตุการณ์จลาจลเมื่อเดือนตุลาคม พ.ศ. 2555 ทำให้ชาวโรฮีนจาต้องหนีไปอาศัยอยู่ในค่ายผู้อพยพในพื้นที่ใกล้เคียง<ref>{{cite magazine |title=Unforgiving history |url=http://www.economist.com/news/asia/21565638-why-buddhists-and-muslims-rakhine-state-myanmar-are-each-others%E2%80%99-throats-unforgiving |magazine=The Economist |date=3 พฤศจิกายน 2552}}</ref> และไม่ได้มีการบันทึกจำนวนประชากรที่แน่นอน แต่คาดการณ์ว่ามีราว 140,000 คน<ref>{{cite news|last1=Fuller|first1=Thomas|title=Myanmar to Bar Rohingya From Fleeing, but Won't Address Their Plight|url=http://www.nytimes.com/2015/06/13/world/asia/myanmar-to-bar-rohingya-from-fleeing-but-wont-address-their-plight.html?partner=rss&emc=rss&smid=fb-nytimes&bicmst=1409232722000&bicmet=1419773522000&smtyp=aut&bicmp=AD&bicmlukp=WT.mc_id&_r=0|accessdate=12 June 2015|agency=New York Times|date=12 June 2015}}</ref> เนื่องจากรัฐบาลพม่าไม่อนุญาตให้ลงทะเบียนชาวโรฮีนจาในสำมะโนประชากรและปฏิเสธที่จะเรียกชนกลุ่มนี้ด้วยชื่อใด ๆ |
กลุ่มชาติพันธุ์ใหญ่ที่สุดคือ[[ชาวยะไข่]] รองลงมาคือ[[ชาวพม่า]]ซึ่งย้ายมาจากส่วนอื่นของประเทศ ประชากรส่วนใหญ่นับถือ[[ศาสนาพุทธ]][[นิกายเถรวาท]] [[ศาสนาฮินดู|ฮินดู]] และนับถือผีสางตามลำดับ นอกจากนี้ยังมีชาว[[โรฮีนจา]]ซึ่งในอดีตเคยตั้งชุมชนมุสลิมในเมืองเรียกว่า "อองมีนกะลา" แต่ได้ถูกวางเพลิงและชาวมุสลิมได้ถูกขับไล่ออกไปในเหตุการณ์จลาจลเมื่อเดือนตุลาคม พ.ศ. 2555 ทำให้ชาวโรฮีนจาต้องหนีไปอาศัยอยู่ในค่ายผู้อพยพในพื้นที่ใกล้เคียง<ref>{{cite magazine |title=Unforgiving history |url=http://www.economist.com/news/asia/21565638-why-buddhists-and-muslims-rakhine-state-myanmar-are-each-others%E2%80%99-throats-unforgiving |magazine=The Economist |date=3 พฤศจิกายน 2552}}</ref> และไม่ได้มีการบันทึกจำนวนประชากรที่แน่นอน แต่คาดการณ์ว่ามีราว 140,000 คน<ref>{{cite news|last1=Fuller|first1=Thomas|title=Myanmar to Bar Rohingya From Fleeing, but Won't Address Their Plight|url=http://www.nytimes.com/2015/06/13/world/asia/myanmar-to-bar-rohingya-from-fleeing-but-wont-address-their-plight.html?partner=rss&emc=rss&smid=fb-nytimes&bicmst=1409232722000&bicmet=1419773522000&smtyp=aut&bicmp=AD&bicmlukp=WT.mc_id&_r=0|accessdate=12 June 2015|agency=New York Times|date=12 June 2015}}</ref> เนื่องจากรัฐบาลพม่าไม่อนุญาตให้ลงทะเบียนชาวโรฮีนจาในสำมะโนประชากรและปฏิเสธที่จะเรียกชนกลุ่มนี้ด้วยชื่อใด ๆ |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 01:20, 27 ธันวาคม 2561
ซิตเว | |
---|---|
ถนนหลักสายหนึ่งในซิตเว | |
พิกัด: 20°09′00″N 92°54′00″E / 20.15000°N 92.90000°E | |
ประเทศ | พม่า |
รัฐ | รัฐยะไข่ |
จังหวัด | ซิตเว |
อำเภอ | ซิตเว |
ประชากร (2557) | 147,899 คน |
• ชาติพันธุ์ | ยะไข่, พม่า, Kaman, Maramagyi, ฮินดู, โรฮีนจา, เบงกาลี และอื่น ๆ |
• ศาสนา | พุทธ, อิสลาม |
เขตเวลา | UTC+6.30 (เวลามาตรฐานพม่า) |
รหัสพื้นที่ | 42, 43[1] |
ซิตเว[2] (พม่า: စစ်တွေ) เป็นเมืองท่าและเมืองหลักของรัฐยะไข่ ประเทศพม่า ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของประเทศ บนเกาะกลางชะวากทะเลของปากแม่น้ำกะล่าดาน มะยู และเล่-มโหย่ โดยแม่น้ำเหล่านี้ไหลลงสู่อ่าวเบงกอลซึ่งตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของเมือง ซิตเวมีประชากร 147,899 คน (พ.ศ. 2557)[3] เป็นศูนย์กลางการบริหารของจังหวัดซิตเวและอำเภอซิตเว
กลุ่มชาติพันธุ์ใหญ่ที่สุดคือชาวยะไข่ รองลงมาคือชาวพม่าซึ่งย้ายมาจากส่วนอื่นของประเทศ ประชากรส่วนใหญ่นับถือศาสนาพุทธนิกายเถรวาท ฮินดู และนับถือผีสางตามลำดับ นอกจากนี้ยังมีชาวโรฮีนจาซึ่งในอดีตเคยตั้งชุมชนมุสลิมในเมืองเรียกว่า "อองมีนกะลา" แต่ได้ถูกวางเพลิงและชาวมุสลิมได้ถูกขับไล่ออกไปในเหตุการณ์จลาจลเมื่อเดือนตุลาคม พ.ศ. 2555 ทำให้ชาวโรฮีนจาต้องหนีไปอาศัยอยู่ในค่ายผู้อพยพในพื้นที่ใกล้เคียง[4] และไม่ได้มีการบันทึกจำนวนประชากรที่แน่นอน แต่คาดการณ์ว่ามีราว 140,000 คน[5] เนื่องจากรัฐบาลพม่าไม่อนุญาตให้ลงทะเบียนชาวโรฮีนจาในสำมะโนประชากรและปฏิเสธที่จะเรียกชนกลุ่มนี้ด้วยชื่อใด ๆ
ดูเพิ่ม
อ้างอิง
- ↑ "National Telephone Area Codes". Myanmar Yellow Pages.
- ↑ สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. หลักเกณฑ์การทับศัพท์ภาษาพม่า (เมียนมา) ฉบับราชบัณฑิตยสภา. กรุงเทพฯ : สำนักงานราชบัณฑิตยสภา, 2561. หน้า 25.
- ↑ Central Census Committee, Myanmar. Main cities. geohive.com. (เข้าถึงเมื่อ: 9 พฤศจิกายน 2559).
- ↑ "Unforgiving history". The Economist. 3 พฤศจิกายน 2552.
- ↑ Fuller, Thomas (12 June 2015). "Myanmar to Bar Rohingya From Fleeing, but Won't Address Their Plight". New York Times. สืบค้นเมื่อ 12 June 2015.