พระภรตมุนี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

พระภรตมุนี (อักษรเทวนาครี: भरत मुनि) เป็นมหาฤๅษี (มหรรษี) ที่กล่าวถึงว่าเป็นผู้แต่งตำรานาฏยศาสตร์[1] ผลงานนี้ครอบคลุมถึงละครและการแสดงแบบอินเดียโบราณ โดยเฉพาะละครอินเดียคลาสสิก ภรตมุนีถือเป็นบิดาแห่งรูปศิลปะอินเดีย มีบันทึกว่าตำรานี้เขียนขึ้นในช่วง 200 ปีก่อนคริสต์ศักราชถึง ค.ศ. 200[2] [3] แต่การประมาณไกลสุดอยู่ที่ 500 ปีก่อนคริสต์ศักราชถึง ค.ศ. 500[4]

ผู้แต่งตำราฟ้อนรำมีชีวิตในช่วงศตวรรษที่ 4 - ศตวรรษที่ 2 ก่อนคริสตกาล เป็นครูนาฏศิลปะผู้รวบรวมท่ารำ (กรณะ) ของพระศิวะ ทั้ง 108 ท่า พระภรตมุนีผู้รจนาคัมภีร์นาฏยศาสตร์ เป็นประโยชน์แก่การศึกษาการฟ้อนรำในอินเดียและประเทศต่าง ๆ ในภาคพื้นเอเชียอาคเนย์

อ้างอิง[แก้]

  1. Katz, Jonathan (2001). "Bharata". Grove Music Online. Oxford: Oxford University Press. doi:10.1093/gmo/9781561592630.article.48131. แม่แบบ:Grove Music subscription
  2. Lidova, N. (2014). Natyashastra. Oxford University Press.
  3. Mehta, T. (1995). Sanskrit Play Production in Ancient India. Motilal Banarsidass.
  4. Dace, W. (1963). "The Concept of "Rasa" in Sanskrit Dramatic Theory". Educational Theatre Journal. 15 (3): 249.
  • "Revealing the Art of Natyasastra" by Narayanan Chittoor Namboodiripad ISBN 9788121512183

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]