นิทานพื้นบ้าน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

นิทานพื้นบ้าน (folktale) เป็นนิทานประเภทหนึ่ง เป็นเรื่องราวที่เล่าสืบต่อกันมาซึ่งอาจไม่มีบันทึกเป็นหลักฐาน เนื่องจากสมัยโบราณไม่มีความบันเทิงในรูปแบบอื่นในสังคมหลายวัฒนธรรมใช้การเล่าเรื่องสู่กันฟังซึ่งมักเป็นเรื่องราวจากจินตนาการแสดงความเชื่อของชาวบ้าน นิทานพื้นบ้านมักได้รับการบันทึกหรือตีพิมพ์ภายหลังและมักหาต้นกำเนิดไม่ได้ และมีการแต่งแต้มเรื่องราวเพิ่มเติมตามจินตนาการของผู้เล่า นิทานพื้นบ้านที่โด่งดัง อย่างเช่น ซินเดอเรลลา เจ้าชายกบ แจ๊คผู้ฆ่ายักษ์ เจ้าหญิงนิทรา นิทานของไทยเช่น พิกุลทอง พยาคันคาก แก้วหน้าม้า

รูปแบบ[แก้]

นิทานพื้นบ้านแยกเรื่องราวออกได้ดังนี้ [1]

  1. เทพนิยาย
  2. นิทานชีวิต
  3. นิทานวีรบุรุษ
  4. เรื่องปรัมปรา
  5. นิยายผจญภัยยุคกลาง
  6. ตำนาน
  7. นิทานอธิบายเหตุ
  8. นิทานสัตว์
  9. นิทานอุทาหรณ์
  10. เรื่องขำขัน
  11. ตำนานนักบุญ
  12. นิทานเข้าแบบ

อ้างอิง[แก้]

  1. "สำเนาที่เก็บถาวร" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2016-03-04. สืบค้นเมื่อ 2012-11-29.