นักบุญซาราห์
| ซาราห์ | |
|---|---|
 นักบุญซาราห์ในแซ็งต์-มารี-เดอ-ลา-แมร์ | |
| เกิด | เบเรนีกี |
| นับถือ ใน | ศาสนาคริสต์ |
| สักการสถานหลัก | โบสถ์แซ็งต์มารีเดอลาแมร์ |
| วันฉลอง | 24 พฤษภาคม |
| องค์อุปถัมภ์ | ชาวโรมานี |
นักบุญซาราห์ หรืออาจรู้จักในนาม ซาราผิวดำ (ฝรั่งเศส: Sara la noire, โรมานี: Sara e Kali) เป็นนักบุญอุปถัมภ์ของชาวโรมานี (หรือเป็นที่รู้จักในนาม ยิปซี) มีศูนย์กลางทางความเชื่ออยู่ที่เทศบาลแซ็งต์-มารี-เดอ-ลา-แมร์ เมืองกามาร์ก ทางตอนใต้ของประเทศฝรั่งเศส ตามตำนานระบุว่านางเป็นคนรับใช้ของมารีย์ (คนใดคนหนึ่งในมารีย์ทั้งสาม) ซึ่งเคยเข้ามาถึงเมืองกามาร์กนี้ด้วย[1]
ต่อมาในคริสต์ศตวรรษที่ 21 เป็นที่เข้าใจกันว่านักบุญซาราห์ คือคนเดียวกันกับพระแม่กาลี เทพเจ้าของชาวอินเดีย ซึ่งชาวอินเดียก็เป็นบรรพบุรุษของชาวโรมานี ครั้นเมื่อชาวโรมานีหันไปเข้ารีตศาสนาคริสต์ พระแม่กาลีจึงถูกผสานความเชื่อกลายเป็นนักบุญของศาสนาคริสต์ไป[2] โดยนักบุญซาราห์ได้รับการยกย่องว่า "เป็นเทพเจ้าผู้พิทักษ์ชาวโรมานี" และเป็น "ความเชื่อมโยงที่ไม่อาจปฏิเสธได้กับเทพเจ้าของอินเดีย"[2][3]
ตำนาน[แก้]
มีตำนานการข่มเหงคริสต์ศาสนิกชนยุคแรก อ้างว่าใน ค.ศ. 47 ลาซารัส มีพี่สาวชื่อมารธา มารีย์แห่งเบธานี มารีย์สะโลเม (มารดาของยอห์นอัครทูตและยากอบองค์ใหญ่) มารีย์แห่งโคลปัส และมักซิมินุสแห่งแอ็กซ์ ทั้งหมดถูกส่งออกทะเลด้วยเรือ และเดินทางจนไปถึงชายฝั่งทางตอนใต้ของกอลอย่างปลอดภัย ภายหลังได้เรียกสถานที่แห่งนั้นว่าแซ็งต์-มารี-เดอ-ลา-แมร์ ปรากฏหญิงนางหนึ่งมีนามว่า ซาราห์ เป็นสตรีชาวเบเรนีกี ผู้มีเชื้อสายอินเดียและอียิปต์ โดยเป็นหญิงรับใช้ผิวดำของนางมารีย์คนใดคนหนึ่งในสามคน แต่คาดว่าน่าจะเป็นมารีย์แห่งโคลปัส[4]
เข้าใจว่าความเชื่อเรื่องการมาถึงฝรั่งเศสของมารีย์ทั้งสามคงถูกสร้างขึ้นในช่วงยุคกลาง แต่เรื่องราวของนักบุญซาราห์ปรากฏครั้งแรกในหนังสือ The Legend of the Saintes-Maries (1521; "ตำนานแห่งแซ็งต์-มารี") เขียนโดยแว็งซ็อง ฟีลิปปง (Vincent Philippon) ซาราห์มีบทบาทเป็น "...หญิงใจบุญที่ช่วยเหลือผู้อื่นด้วยการขอทาน ทำให้เชื่อกันไปว่านางเป็นชาวยิปซี..." ภายหลังซาราห์ได้รับการยกย่องให้เป็นนักบุญของชาวโรมานี[5]
แต่ในงานเขียนของฟร็องซ์ เดอ วีล (Franz de Ville) เมื่อ ค.ศ. 1956 ให้ข้อมูลว่า ซาราห์เป็นผู้ต้อนรับมารีย์ทั้งสาม ความว่า[6]
"...หนึ่งในพวกเราซึ่งได้รับวิวรณ์เป็นคนแรกคือซาราห์ นางเกิดในตระกูลสูงและเป็นหัวหน้าเผ่าของเธอริมฝั่งแม่น้ำโรน นางล่วงรู้ถึงสารที่ส่งถึงเธอ...ชาวโรม [คือชาวโรมานี] ในยุคนั้นเป็นพวกพหุเทวนิยม พวกเขาแบกเทวรูปเทพีอิชตาร์ขึ้นบ่าและพาลงไปในทะเลเพื่อรับพรที่นั่นปีละครั้ง วันหนึ่งซาราห์มีนิมิตแจ้งว่ามีนักบุญที่อยู่ในเหตุการณ์การสิ้นพระชนม์ของพระเยซูจะเดินทางเข้ามา และเธอต้องช่วยพวกเขา ซาราห์เห็นพวกเขาโดยสารมากับเรือ แต่ทะเลมีคลื่นสูงนักและเรือลำนั้นก็จวนจะอัปปาง มารีย์สะโลเมโยนเสื้อคลุมลงบนคลื่นน้ำเพื่อใช้เป็นแพ ซาราห์รีบลอยคอไปหาเหล่านักบุญและช่วยพวกเขาขึ้นมาบนฝั่งด้วยการสวดภาวนา"
การแสวงบุญ[แก้]
มีการแสวงบุญเพื่อบูชานักบุญซาราห์ในวันที่ 24 พฤษภาคมของทุกปี โดยจะทำรูปเคารพของนักบุญองค์นี้ลงทะเล เพื่อสื่อถึงการเข้าสู่ดินแดนฝรั่งเศสอีกครั้ง
นักเขียนบางคนให้ทัศนะเรื่องความคล้ายคลึงกันระหว่างธรรมเนียมการแสวงบุญของนักบุญซาราห์ กับการแสวงบุญและการบูชาพระแม่กาลี (ในรูปแบบของนางทุรคา)[7] ไว้ว่า
"...หากเราเปรียบเทียบพิธีกรรมทางศาสนาที่ศาลของนักบุญซารา (เรียกว่า ซารา เอ กาลี ในภาษาโรมานี) ในฝรั่งเศส ก็จะพบว่ามันคือพิธีกรรมบูชาพระแม่กาลี/ทุรคา/ซารา แต่ถูกเปลี่ยนไปยังคนที่นับถือศาสนาคริสต์แทน ... การอุทิศให้กับนักบุญซารา ซึ่งเป็น "นักบุญ" ที่ไม่มีอยู่จริงในฝรั่งเศส และเป็นธรรมเนียมการบูชาพระแม่กาลี/ทุรคา/ซาราของชนบางกลุ่มในอินเดีย..."[8]
และชื่อ "ซารา" ปราฏอยู่ใน ทุรคาสัปตศตี ซึ่งเป็นคัมภีร์เกี่ยวนางทุรคาของอินเดีย[9]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Bart McDowell, Gypsies: Wanderers of the World, pp. 38–57.
- ↑ 2.0 2.1 Lee, Ronald (2002). "The Romani Goddess Kali Sara". Romano Kapachi. สืบค้นเมื่อ 26 December 2012.
- ↑ "RADOC". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 กันยายน 2015. สืบค้นเมื่อ 28 สิงหาคม 2015.
- ↑ Michal Droit, Carmague, p. 19.
- ↑ "Myth 101 – Saint Sarah – OPUS Archives and Research Center". 15 February 2011.
- ↑ Franz de Ville, Traditions of the Roma in Belgium.
- ↑ Isabel Fonseca, Bury Me Standing: The Gypsies and Their Journey, pp. 106–107.
- ↑ Ronald Lee, "The Rom-Vlach Gypsies and the Kris-Romani", p. 210.
- ↑ Lee, R. (2002) The Romani goddess Kali Sara. [1]
บรรณานุกรม[แก้]
- de Ville, Franz, Traditions of the Roma in Belgium, Brussels, 1956.
- Droit, Michel, Carmague. Ernest and Adair Heimann (trans.). London: George Allen and Unwin, 1963.
- Fonseca, Isabel, Bury Me Standing: The Gypsies and Their Journey. New York: Knopf, 1996.
- Kinsley, David R. Hindu Goddesses: Visions of the Divine Feminine in the Hindu Religious Tradition.' Berkeley: University of California Press, 1988.
- Lee, Ronald, "The Rom-Vlach Gypsies and the Kris-Romani", in: Walter Weyrauch (ed.), Gypsy Law: Romani Legal Traditions and Culture, Berkeley: University of California Press, 2001.
- McDowell, Bart, Gypsies: Wanderers of the World', Washington: National Geographic Society, 1970.
- Weyrauch, Walter, "Oral Legal Traditions of Gypsies", in: Walter Weyrauch (ed.), Gypsy Law: Romani Legal Traditions and Culture, Berkeley: University of California Press, 2001.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ นักบุญซาราในน็อทร์-ดาม-เดอ-ลา-แมร์- Jarmila Balazova, Religion among the Roma
