ชาชัก

พิกัด: 43°53′N 20°21′E / 43.883°N 20.350°E / 43.883; 20.350
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ชาชัก

Град Чачак

กราดัก
นคร
นครชาชัก
จากบนสุด: ทิวทัศน์ในยามค่ำคืน, สะพานข้ามแม่น้ำเวสต์มอราวา, โบสถ์เยซูเสร็จสู่สวรรค์, โรงแรมเบลเกรด, หอสมุดชาชัก, โรงยิมชาชัก, พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ
ตราราชการของชาชัก
ตราอาร์ม
ที่มาของชื่อ: frozen (or dried) mud (archaic)
ชาชักตั้งอยู่ในเซอร์เบีย
ชาชัก
ชาชัก
ที่ตั้งในประเทศเซอร์เบีย
ชาชักตั้งอยู่ในยุโรป
ชาชัก
ชาชัก
ที่ตั้งในทวีปยุโรป
พิกัด: 43°53′N 20°21′E / 43.883°N 20.350°E / 43.883; 20.350
ประเทศเซอร์เบีย
ภูมิภาคซูมาดียาและเซอร์เบียตะวันตก
เขตมอราวีชา
Settlements58
การปกครอง
 • นายกเทศมนตรีMilun Todorović (SNS)
พื้นที่[1][2]
อันดับพื้นที่อันดับที่ 43
 • เขตเมือง36.77 ตร.กม. (14.20 ตร.ไมล์)
 • เขตบริหาร636 ตร.กม. (246 ตร.ไมล์)
ความสูง242 เมตร (794 ฟุต)
ความสูงจุดสูงสุด
(Ovčar)
985 เมตร (3,232 ฟุต)
ความสูงจุดต่ำสุด204 เมตร (669 ฟุต)
ประชากร
 (สำมะโนครัวปี 2011)[3]
 • อันดับอันดับที่ 12
 • เขตเมือง73,331
 • ความหนาแน่นเขตเมือง2,000 คน/ตร.กม. (5,200 คน/ตร.ไมล์)
 • เขตบริหาร115,337
 • ความหนาแน่นเขตบริหาร180 คน/ตร.กม. (470 คน/ตร.ไมล์)
เขตเวลาUTC+1 (CET)
 • ฤดูร้อน (เวลาออมแสง)UTC+2 (CEST)
รหัสไปรษณีย์32000
32101
32102
32103
32104
32105
รหัสโทรศัพท์+381(0)32
รหัส ISO 3166SRB
ทะเบียนรถČA
ภูมิอากาศอบอุ่นชื้นภาคพื้นสมุทร
เว็บไซต์www.cacak.org.rs

ชาชัก (เซอร์เบีย: Чачак / Čačak, ออกเสียง: [t͡ʃǎːt͡ʃak]) เป็นเมืองในประเทศเซอร์เบีย เป็นเมืองศูนย์กลางการปกครองของเขตมอราวีชา เป็นเมืองอุตสาหกรรม ศูนย์กลางด้านวัฒนธรรม และศูนย์กลางการกีฬา มีประชากร 72,148 คน

อ้างอิง[แก้]

  1. "Municipalities of Serbia, 2006". Statistical Office of Serbia. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-11-13. สืบค้นเมื่อ 2010-11-28.
  2. "Насеља општине Чачак" (PDF). stat.gov.rs (ภาษาเซอร์เบีย). Statistical Office of Serbia. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2020-09-25. สืบค้นเมื่อ 12 October 2019.
  3. "2011 Census of Population, Households and Dwellings in the Republic of Serbia: Comparative Overview of the Number of Population in 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002 and 2011, Data by settlements" (PDF). Statistical Office of Republic Of Serbia, Belgrade. 2014. ISBN 978-86-6161-109-4. สืบค้นเมื่อ 2014-06-27.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]