ฉัตรพระอินทร์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ฉัตรพระอินทร์
Leonotis nepetifolia.
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร: Plantae
ไม่ได้จัดลำดับ: Angiosperms
ไม่ได้จัดลำดับ: Eudicots
ไม่ได้จัดลำดับ: Asterids
อันดับ: Lamiales
วงศ์: Lamiaceae
สกุล: Leonotis
สปีชีส์: L.  nepetifolia
ชื่อทวินาม
Leonotis nepetifolia
(L.) R.Br.

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์[แก้]

เป็นไม้ล้มลุก ลำต้นมีสีเขียวสูงประมาณ 1-2.5 เมตร กิ่งก้านเป็นเหลี่ยมร่องลึก มีขนละเอียดจำนวนมาก ใบมีสีเขียวเข้ม ก้านใบยาว ใบเดี่ยวออกจากลำต้นแบบตรงกันข้าม ขอบใบหยัก ปลายใบแหลม ดอกมีสีส้มสดมีดอกย่อยจำนวนมากติดกันอยู่รอบ ๆ ลำต้น เป็นช่อแบบผสม เรียงตัวกันแน่นและมีใบแซมอยู่รอบ ๆ คล้ายฉัตร ชอบขึ้นในบริเวณที่ชื้น

ลักษณะต้นฉัตรพระอินทร์

การขยายพันธุ์[แก้]

ใช้เมล็ด ชอบดินร่วนซุย

สรรพคุณ[แก้]

ใช้เป็นยาสมุนไพร มีฤทธิ์ทางเภสัชวิทยาในการต้านเชื้อแบคทีเรียและลดความดันโลหิตสูง[ต้องการอ้างอิง]

เมล็ด[แก้]

ใช้เป็นทั้งยาบำรุงและยาระบาย แก้ปวดตามกระดูกและข้อ แก้ปวดประจำเดือน อาจใช้เป็นสารเสพติดได้[ต้องการอ้างอิง]

ใบ[แก้]

ใช้เป็นยาระบาย แก้ซาง แก้ไข้จับสั่น[ต้องการอ้างอิง]

ขี้เถ้าจากดอก[แก้]

บรรเทาอาการเจ็บปวดจากแผลที่เกิดจากไฟไหม้น้ำร้อนลวก แก้คันจากกลากเกลื้อน