จังหวัดแกบ
จังหวัดแกบ ខេត្តកែប | |
|---|---|
 ตึกเก่ายุคอาณานิคมในแกบ | |
 แผนที่ประเทศกัมพูชาเน้นจังหวัดแกบ | |
| พิกัด: 10°29′N 104°18′E / 10.483°N 104.300°E | |
| ประเทศ |  กัมพูชา |
| ยกฐานะเป็นจังหวัด | พ.ศ. 2551 |
| เมืองหลัก | แกบ |
| พื้นที่ | |
| • ทั้งหมด | 336 ตร.กม. (130 ตร.ไมล์) |
| อันดับพื้นที่ | ที่ 25 |
| ประชากร (พ.ศ. 2552)[1] | |
| • ทั้งหมด | 40,280 คน |
| • อันดับ | ที่ 25 |
| • ความหนาแน่น | 120 คน/ตร.กม. (310 คน/ตร.ไมล์) |
| • อันดับความหนาแน่น | ที่ 10 |
| เขตเวลา | UTC+07 |
| รหัสโทรศัพท์ | +855 |
| รหัส ISO 3166 | KH-23 |
| อำเภอ | 2 |
แกบ[2] (เขมร: កែប; แปลว่า อานม้า) เป็นจังหวัดที่อยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศกัมพูชา แบ่งเป็น 2 อำเภอ คือแกบและฎ็อมนักจองเออ ห่างจากกรุงพนมเปญไปทางตะวันตกเฉียงใต้ 164 กิโลเมตร อยู่ห่างจากจังหวัดเกียนซางของประเทศเวียดนามไม่กี่กิโลเมตร แกบเป็นจังหวัดที่มีประชากรน้อยเพียง 40,280 คน[1] และเป็นจังหวัดที่เล็กที่สุดของประเทศ[3]
พื้นที่จังหวัดแกบเป็นส่วนหนึ่งของบริเวณกำปอตในสมัยที่เป็นอาณานิคมของฝรั่งเศส ต่อมาเมืองแกบได้รับการก่อตั้งขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2451 ในชื่อแก็ป-ซูร์-แมร์ (ฝรั่งเศส: Kep-Sur-Mer) โดยเป็นเมืองพักตากอากาศที่มีชื่อเสียงสำหรับชาวฝรั่งเศสและชาวกัมพูชาชั้นสูงระหว่างปี พ.ศ. 2443–2503 มีหมู่บ้านแบบฝรั่งเศสเป็นจำนวนมากซึ่งเก่าและโทรมลง แต่ก็กำลังพัฒนาขึ้นใหม่อย่างช้า ๆ อิทธิพลในสมัยอาณานิคมเห็นได้ชัดเจนทั้งทางสถาปัตยกรรมและอาหาร แกบยังขาดแคลนโครงสร้างภายในอีกหลายอย่าง ใน พ.ศ. 2550 เพิ่งมีการนำไฟฟ้าจากประเทศเวียดนามเข้ามาใช้ ในช่วงที่เขมรแดงครองอำนาจ สิ่งก่อสร้างในสมัยที่เป็นอาณานิคมของฝรั่งเศสจำนวนมากถูกทำลาย พระนโรดม สีหนุได้สร้างบ้านพักตากอากาศไว้ที่เมืองนี้ แต่ไม่เคยได้ประทับและยังคงว่างเปล่า เดิมแกบมีฐานะเป็นเขตเทศบาล ต่อมาในวันที่ 22 ธันวาคม พ.ศ. 2551 จึงได้ยกฐานะขึ้นเป็นจังหวัด
แกบมีถนนเชื่อมต่อกับจังหวัดกำปอต หาดเป็นป่าชายเลนและหาดหิน (ต่างจากหาดจังหวัดพระสีหนุที่เป็นหาดทรายขาว) มีเกาะอยู่ใกล้ ๆ จำนวนมาก เช่นเกาะตวนซาย แกบมีชื่อเสียงด้านอาหารทะเลโดยเฉพาะปู
เกาะ[แก้]
เกาะตวนซาย (កោះទន្សាយ) อยู่ห่างจากแกบไปทางตะวันตกเฉียงใต้ 4.5 กิโลเมตร นักท่องเที่ยวนิยมเดินทางไปยังเกาะที่มีหาดทรายขาว มีปะการัง สัตว์ทะเล ชื่อของเกาะตวนซายมาจากคำว่ารุมซาย เจ้าชายสกอเรียชได้นำกองทัพของพระองค์ข้ามทะเลไปยังเกาะที่อยู่ตรงข้ามกับแกบ เมื่อกองทัพเคลื่อนออกไป เกาะนี้จึงชื่อว่ารุมซาย และในปัจจุบันเรียกตวนซาย คนที่อยู่บนเกาะนี้ก่อน พ.ศ. 2518 เรียกเกาะนี้ว่าเกาะอันไต แต่ไม่ทราบความหมาย ในสมัยสังคมราษฎร์นิยม เกาะนี้เป็นที่อยู่ของนักโทษการเมือง สิ่งก่อสร้างที่ใช้คุมขังนักโทษถูกทำลายในสมัยสงคราม ปัจจุบันมีคนอยู่บนเกาะเพียง 7 ครอบครัว ดำรงชีพด้วยการประมงและปลูกมะพร้าว
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 "General Population Census of Cambodia 2008 – Provisional population totals" (PDF). National Institute of Statistics, Ministry of Planning. 3 September 2008.
- ↑ "ประกาศสำนักงานราชบัณฑิตยสภา เรื่อง กำหนดชื่อประเทศ ดินแดน เขตการปกครอง และเมืองหลวง" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 139 (พิเศษ 205 ง). 1 กันยายน 2565.
- ↑ "Kep National Park". donboscokep.org. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-05-01. สืบค้นเมื่อ 2013-02-08.
| เมืองหลวง |  | |
|---|---|---|
| จังหวัด | ||
| บทความเกี่ยวกับสถานที่ในประเทศกัมพูชานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |