ลิตเทิล ริชาร์ด
| ลิตเทิล ริชาร์ด | |
|---|---|
 ปี 2007 | |
| ข้อมูลพื้นฐาน | |
| ชื่อจริง | ริชาร์ด เวย์น เพนนิแมน |
| ชื่ออื่น | The Architect of Rock 'n' Roll, The Originator, The Georgia Peach |
| ที่เกิด | เมคอน รัฐจอร์เจีย สหรัฐอเมริกา |
| แนวเพลง | ร็อกแอนด์โรล, ริธึมแอนด์บลูส์, ดนตรีโซล, กอสเปล |
| ช่วงปี | 1951 - ปัจจุบัน |
| ค่ายเพลง | RCA Victor, Peacock, Specialty, Gone, Atlantic, Bell, Brunswick, Coral, Critique, Elektra, End, Guest Star, Kent, Lost-Nite, Mainstream, Manticore, MCA, Mercury, Modern, Okeh, Reprise, Vee Jay, Warner Bros., WTG |
บาทหลวง ริชาร์ด เวย์น เพนนิแมน (อังกฤษ: Richard Wayne Penniman) หรือเป็นที่รู้จักในชื่อ ลิตเทิล ริชาร์ด (อังกฤษ: Little Richard) เป็นนักร้อง นักแต่งเพลง นักเปียโนชาวอเมริกัน เขาถือเป็นกุญแจสำคัญในการนำเพลงริธึมแอนด์บลูส์เข้ากับร็อกแอนด์โรล ในทศวรรษ 1950 เขามีผลงานเพลงดัง ตั้งแต่ปี 1955 ถึง 1957 เรื่อยมา อย่างซิงเกิล "Tutti Frutti", "Lucille" และ "Long Tall Sally" ที่ช่วยวางรากฐานให้กับดนตรีร็อกแอนด์โรล[1] และยังมีอิทธิพลให้กับศิลปินรุ่นต่อมาในแนว อาร์แอนด์บี ร็อก และดนตรีโซล เขายังได้นำฟังก์ ให้แพร่หลายในช่วงนี้ ร่วมกับวงที่ใช้แซกโซโฟน อย่างดิอัปเซตเตอร์ส[1] และยังเป็นอิทธิพลให้กับดนตรีแนวนี้ เขายังมีชื่ออยู่ในร็อกแอนด์โรลฮอลออฟเฟม ร่วมกับ 7 ศิลปิน กลุ่มแรกในปี 1986 และยังเป็น 1 ใน 4 ที่ได้รับเกียรติ (ร่วมกับเรย์ ชาร์ลส, เจมส์ บราวน์ และแฟตส์ โดมิโน) ที่ยังได้รับรางวัลผู้บุกเบิกเพลงริทึมแอนด์บลูส์ ที่ประสบความสำเร็จในช่วงชีวิต
ผลงานช่วงแรกของลิตเทิล ริชารืด เป็นส่วนผสมของบูกี้-วูกี้, ริธึมแอนด์บลูส์ และกอสเปล แต่จังหวะที่หนักแน่น เสียงแซกโซโฟนแบบฟังกี้ และการตะโกนร้องแบบแหบ การบ่น เสียงกรีดร้อง และการใช้อารมณ์กับเสียงสูงต่ำ ซึ่งถือเป็นดนตรีประเภทใหม่ในยุคนั้น ในปี 1957 ขณะที่กำลังรุ่งโรจน์ เขากลายมาเป็นคริสเตียน ได้เข้าศึกษาที่ Bible college และเลิกการบันทึกเสียงและแสดงดนตรี
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 "Little Richard". Inductees. Rock and Roll Hall of Fame.
