โรคลดความกด

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก โรคเคซอง)
โรคลดความกด
(caisson disease)
บัญชีจำแนกและลิงก์ไปภายนอก
ICD-10T70.3
ICD-9993.3
DiseasesDB3491
eMedicineemerg/121
MeSHC21.866.120.248

โรคลดความกด หรือ โรคเคซอง หรือ โรคน้ำหีบ หรือ โรคน้ำหนีบ หรือ ความเมาความกดอากาศ[1] (อังกฤษ: decompression sickness หรือ DCS หรือเรียกเป็นภาษาพื้นบ้านว่า divers' disease, the bends หรือ caisson disease) เป็นโรคที่เกิดจากการเกิดฟองก๊าซในเลือดหรือในเนื้อเยื่อ มักเกิดจากการดำน้ำและมีการลอยตัวขึ้นเร็ว ก๊าซไนโตรเจนอยู่ในภาวะเกินความอิ่มตัวเมื่อความดันอากาศลดลง กลายสภาพเป็นฟองอากาศ ซึ่งสามารถเกิดได้กับทุกส่วนของร่างกายทั้งส่วนที่เป็นของแข็งหรือของเหลว เช่น เกิดฟองอากาศที่กล้ามเนื้อข้อต่อจะมีอาการปวด ถ้าเข้าสู่กระแสเลือดไปอุดเส้นเลือดที่ไขสันหลังหรือสมองจะทำให้สลบ หรือเป็นอัมพาต

อ้างอิง[แก้]

  1. "ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-07-15. สืบค้นเมื่อ 2009-11-06.