โมกสยาม

โมกสยาม
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร:	Plantae
ไม่ได้จัดลำดับ:	Angiosperms
ไม่ได้จัดลำดับ:	Eudicots
ไม่ได้จัดลำดับ:	Asterids
อันดับ:	Gentianales
วงศ์:	Apocynaceae
สกุล:	Wrightia
สปีชีส์:	W. siamensis
ชื่อทวินาม
	Wrightia siamensis;

โมกสยาม ชื่อวิทยาศาสตร์: Wrightia siamensis เป็นไม้พุ่มในวงศ์ Apocynaceae ใบเดี่ยว รูปรี ผิวใบมีขนนุ่ม ดอกเป็นดอกช่อ ออกที่ปลายยอด ดอกสีชมพูหรือชมพูอมส้ม กลิ่นหอมอมเปรี้ยว ผลเป็นฝักคู่ ทรงกระบอก ออกดอกช่วงมกราคม – มีนาคม เป็นไม้ถิ่นเดียวของไทย พบครั้งแรกเมื่อ 22 เมษายน พ.ศ. 2549 โดยไซมอน การ์ดเนอร์ ชาวอังกฤษ ร่วมกับพินดา สิทธิสุนทรที่เขาหินปูนในจังหวัดพังงา เป็นไม้ประดับ ชื่อสปีชีส์ตั้งเป็นเกียรติแก่ประเทศไทย

อ้างอิง[แก้]

ปิยะ เฉลิมกลิ่น จิรพันธุ์ ศรีทองกุล และอนันต์ พิริยะภัทรกิจ. พรรณไม้ที่พบครั้งแรกในประเทศไทย. กทม. โครงการพัฒนาองค์ความรู้และศึกษานโยบายการจัดการทรัพยากรชีวภาพ. 2551