โบอิง บี-29 ซูเปอร์ฟอร์เทรส
 |
|
| บทบาท | เครื่องบินทิ้งระเบิดหนัก |
|---|---|
| สัญชาติ |  สหรัฐ |
| บริษัทผู้ผลิต | โบอิง |
| บินครั้งแรก | 21 กันยายน ค.ศ. 1942 |
| เริ่มใช้ | 8 พฤษภาคม ค.ศ. 1944[1] |
| สถานะ | ปลดประจำการ ตั้งแสดงในพิพิธภัณฑ์ |
| ผู้ใช้งานหลัก | กองทัพอากาศสหรัฐอเมริกา กองทัพบกสหรัฐอเมริกา |
| จำนวนที่ผลิต | 3,970 |
| มูลค่า | 639,188 US$ (9.09 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ในปัจจุบัน) |
| แบบอื่น | เคบี-29 เอ็กซ์บี-39 เอ็กซ์บี-44 โบอิง บี-50 ตูโปเลฟ ตู-4 |
โบอิง บี-29 ซูเปอร์ฟอร์เทรส เป็นเครื่องบินทิ้งระเบิดหนัก เครื่องยนตร์ใบพัด 4 เครื่อง ออกแบบโดยโบอิง ใช้งานโดยกองทัพอากาศสหรัฐอเมริกา ในช่วงปลายสงครามโลกครั้งที่สอง ถึงสงครามเกาหลี
บี-29 เป็นเครื่องบินที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง และล้ำสมัยที่สุดในยุคนั้น เช่น ระบบปรับความดันห้องโดยสาร ระบบควบคุมการยิงด้วยไฟฟ้า ป้อมปืนกลควบคุมด้วยรีโมท จึงได้รับฉายาว่า "ซูเปอร์ฟอร์เทรส" โดยใช้เป็นเครื่องบินหลักในการปฏิบัติการทางอากาศต่อจักรวรรดิญี่ปุ่นในช่วงปลายสงครามโลกครั้งที่สอง ที่โด่งดังที่สุดคือการบรรทุกระเบิดปรมาณูในการโจมตีเมืองฮิโระชิมะและนะงะซะกิ เพื่อยุติสงครามโลกครั้งที่สอง
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Boeing B-29." โบอิง สืบค้นเมื่อ 5 สิงหาคม ค.ศ. 2010.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
 |
คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: B-29 Superfortress |
- คู่มือการบิน บี-29
- "Meet the B-29,"Popular Science, August 1944, รายระเอียดเกี่ยวกับอากาศยานตีพิมพ์เผยแพร่ครั้งแรกในสหรัฐอเมริกา
บทความเกี่ยวกับทหาร การทหาร หรืออาวุธนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:การทหาร
