โบอิง บี-29 ซูเปอร์ฟอร์เทรส

โบอิง บี-29 ซูเปอร์ฟอร์เทรส
บทบาท	เครื่องบินทิ้งระเบิดหนัก
ชาติกำเนิด	สหรัฐ
บริษัทผู้ผลิต	โบอิง
บินครั้งแรก	21 กันยายน ค.ศ. 1942
เริ่มใช้	8 พฤษภาคม ค.ศ. 1944
สถานะ	ปลดประจำการ ตั้งแสดงในพิพิธภัณฑ์
ผู้ใช้งานหลัก	กองทัพอากาศสหรัฐอเมริกา; กองทัพบกสหรัฐอเมริกา
จำนวนที่ผลิต	3,970
มูลค่า	639,188 US$ (9.09 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ในปัจจุบัน)
แบบอื่น	เคบี-29; เอ็กซ์บี-39; เอ็กซ์บี-44; โบอิง บี-50; ตูโปเลฟ ตู-4

โบอิง บี-29 ซูเปอร์ฟอร์เทรส เป็นเครื่องบินทิ้งระเบิดหนัก เครื่องยนต์ใบพัด 4 เครื่อง ออกแบบโดยโบอิง ใช้งานโดยกองทัพอากาศสหรัฐอเมริกา ในช่วงปลายสงครามโลกครั้งที่สอง ถึงสงครามเกาหลี

บี-29 เป็นเครื่องบินที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง และล้ำสมัยที่สุดในยุคนั้น เช่น ระบบปรับความดันห้องโดยสาร ระบบควบคุมการยิงด้วยไฟฟ้า ป้อมปืนกลควบคุมด้วยรีโมท จึงได้รับฉายาว่า "ซูเปอร์ฟอร์เทรส" โดยใช้เป็นเครื่องบินหลักในการปฏิบัติการทางอากาศต่อจักรวรรดิญี่ปุ่นในช่วงปลายสงครามโลกครั้งที่สอง ที่โด่งดังที่สุดคือการบรรทุกระเบิดปรมาณูในการโจมตีเมืองฮิโรชิมะและนางาซากิ เพื่อยุติสงครามโลกครั้งที่สอง

คุณลักษณะ (บี-29)[แก้]

ผู้สร้าง: โบอิง (สหรัฐ)
ประเภท: เครื่องบินทิ้งระเบิด
เครื่องยนต์: เครื่องยนต์ลูกสูบรูปดาว ไรท์ อาร์-3350-23 ดูเพล็กซ์-ไซโคลน จำนวน 18 สูบ พร้อมเทอร์โบชาร์จเจอร์ ให้กำลัง 2,200 แรงม้า 4 เครื่อง
กางปีก: 43.05 เมตร
ยาว: 30.18 เมตร
สูง: 8.46 เมตร
พื้นที่ปีก: 161.3 ตารางเมตร
น้ำหนักเปล่า: 33,793 กิโลกรัม
น้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุด: 60,555 กิโลกรัม
อัตราเร็วสูงสุด: 575 กิโลเมตร/ชั่วโมง
อัตราไต่: 4.6 เมตร/ วินาที
รัศมีทำการรบ: 5,230 กิโลเมตร
พิสัยบินไกลสุด: 9,000 กิโลเมตร
อาวุธ: ปืนใหญ่อากาศป้องกัน M2 ขนาด 20 มม. 1 กระบอก / ปืนกลป้องกัน Browning M2/ANs ขนาด 12.7 มม. 12 กระบอก
- ระเบิดขนาด 9,100 กก.

อ้างอิง[แก้]

↑ "Boeing B-29." โบอิง สืบค้นเมื่อ 5 สิงหาคม ค.ศ. 2010.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

บทความทหาร หรือการทหารนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] "Boeing B-29." โบอิง สืบค้นเมื่อ 5 สิงหาคม ค.ศ. 2010.

[1]