แอมโฟเทอริซินบี
บทความนี้ต้องการการจัดหน้า จัดหมวดหมู่ ใส่ลิงก์ภายใน หรือเก็บกวาดเนื้อหา ให้มีคุณภาพดีขึ้น คุณสามารถปรับปรุงแก้ไขบทความนี้ได้ และนำป้ายออก พิจารณาใช้ป้ายข้อความอื่นเพื่อชี้ชัดข้อบกพร่อง |
| ข้อมูลทางคลินิก | |
|---|---|
| ชื่อทางการค้า | Fungizone, Mysteclin-F, AmBisome, others |
| AHFS/Drugs.com | โมโนกราฟ |
| MedlinePlus | a682643 |
| ข้อมูลทะเบียนยา | |
| ระดับความเสี่ยงต่อทารกในครรภ์ |
|
| ช่องทางการรับยา | usually I.V. (slow infusion only) |
| รหัส ATC | |
| กฏหมาย | |
| สถานะตามกฏหมาย |
|
| ข้อมูลเภสัชจลนศาสตร์ | |
| ชีวประสิทธิผล | 100% (IV) |
| การเปลี่ยนแปลงยา | kidney |
| ครึ่งชีวิตทางชีวภาพ | initial phase : 24 hours, second phase : approx. 15 days |
| การขับออก | 40% found in urine after single cumulated over several days biliar excretion also important |
| ตัวบ่งชี้ | |
| |
| เลขทะเบียน CAS | |
| PubChem CID | |
| DrugBank | |
| ChemSpider | |
| UNII | |
| KEGG | |
| ChEBI | |
| ChEMBL | |
| NIAID ChemDB | |
| ECHA InfoCard | 100.014.311 |
| ข้อมูลทางกายภาพและเคมี | |
| สูตร | C47H73NO17 |
| มวลต่อโมล | 924.091 g·mol−1 |
| แบบจำลอง 3D (JSmol) | |
| จุดหลอมเหลว | 170 องศาเซลเซียส (338 องศาฟาเรนไฮต์) |
| |
| |
| (verify) | |
แอมโฟเทอริซินบี (อังกฤษ: Amphotericin B) เป็นยาต้านเชื้อราชนิดหนึ่ง ใช้รักษาการติดเชื้อราแบบรุนแรง และรักษาโรคลิชมาเนีย[1] โรคติดเชื้อราที่รักษาได้ด้วยยานี้เช่น แอสเพอร์จิลโลซิส บลาสโตมัยโคซิส แคนดิดีอาซิส คอกซิดิออยโดมัยโคซิส และคริปโตคอคโคซิส[2] บางครั้งอาจให้พร้อมกับฟลูไซโตซีน[3] โดยทั่วไปแล้วจะบริหารยาด้วยการฉีดเข้าหลอดเลือดดำ[2]
กลไกการออกฤทธิ์ของยาแอมโฟเทอริซิน บี คือ ตัวยาจะเข้าจับกับผนังเซลล์ของเชื้อราในส่วนที่เรียกว่า เออร์โกสเตอรอล (Ergosterol) เป็นผลให้ผนังเซลล์ของเชื้อรารั่วและเปิดออกจนเป็นเหตุให้เชื้อราตายลงในที่สุด[4]
ตารางขนาดยาสำหรับแอมโฟเทอริซินบี ได้รับการออกแบบขึ้นหลังจากการสังเกตอาการพิษจากการใช้ยาในขนาดสูงและประสบการณ์ทางคลินิกอื่นๆ ยังไม่มีข้อมูลเชิงประจักษ์เกี่ยวกับระยะเวลาการรักษาที่เหมาะสม แม้ว่าทารกส่วนใหญ่จะได้รับการรักษาเป็นเวลาเฉลี่ย 40 วัน (ช่วง 14-70 วัน) แอมโฟเทอริซินมักใช้ร่วมกับฟลูไซโทซีน[5]
สารต้านเชื้อรา แอมโฟเทอริซิน โพลีอีนผลิตโดยจุลินทรีย์ Streptomyces nodosus มีจำหน่ายในสหรัฐอเมริกาตั้งแต่ปีค.ศ. 1956[6]
ผลข้างเคียง
[แก้]หากใช้ยาแอมโฟเทอริซินบี แบบยาฉีด อาจทำให้หลอดเลือดระคายเคือง และหากตัวยาซึมออกมาสู่ผิวหนัง อาจทำมีอาการ เช่น แสบ บวม แดง เจ็บปวด หรือมีของเหลวซึมออกมาจากผิวหนังบริเวณที่ฉีดยา หากเป็นยาฉีดเข้าช่องไขสันหลัง อาจพบอาการตาพร่า อ่อนเพลีย ปวดขา ปวดหลัง ปวดคอ วิงเวียน ปวดศีรษะ คลื่นไส้ และอาเจียน[7]
จากการศึกษาการกระจายตัวของตัวยานี้ในร่างกายมนุษย์พบว่า ยานี้ถูกดูดซึมไม่ค่อยดีจากระบบทางเดินอาหาร และเมื่อยาเข้าสู่กระแสเลือดจะถูกเปลี่ยนโครงสร้างทางเคมีที่ไต และร่างกายต้องใช้เวลาประมาณ 24 ชั่วโมงในการกำจัดยา 50% ออกจากกระแสเลือด ซึ่งตัวยาที่เหลือต้องใช้เวลาในการกำจัดต่ออีกนานประมาณ 15 วันโดยผ่านไปกับปัสสาวะและอุจจาระ[4]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อWHO2010 - 1 2 "Amphotericin B". The American Society of Health-System Pharmacists. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-01-01. สืบค้นเมื่อ January 1, 2015.
- ↑ World Health Organization (2009). Stuart MC, Kouimtzi M, Hill SR (บ.ก.). WHO Model Formulary 2008. World Health Organization. p. 145. hdl:10665/44053. ISBN 9789241547659.
- 1 2 "หาหมอ.com - แหล่งรวมข้อมูลและบทความสุขภาพ รายชื่อโรงพยาบาล แพคเกจตรวจสุขภาพ - หาหมอ.com". haamor.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2025-08-05.
- ↑ www.starship.org.nz https://www.starship.org.nz/guidelines/amphotericin-b-deoxycholate/. สืบค้นเมื่อ 2025-08-05.
{{cite web}}:|title=ไม่มีหรือว่างเปล่า (help) - ↑ "Amphotericin B - an overview | ScienceDirect Topics". www.sciencedirect.com. สืบค้นเมื่อ 2025-08-05.
- ↑ "Amphotericin B". Pobpad. 2017-12-20. สืบค้นเมื่อ 2025-08-05.