ข้ามไปเนื้อหา

แร็กเกตบอล

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
แร็กเกตบอล
สมาพันธ์สูงสุดสหพันธ์กีฬาแร็กเกตบอลนานาชาติ (IRF)
ลักษณะเฉพาะ
การปะทะไม่
ผู้เล่นในทีมเดี่ยวหรือคู่
แข่งรวมชายหญิงใช่ แยกการแข่งขันหรือคู่ผสม
หมวดหมู่กีฬาแร็กเกต
อุปกรณ์ลูกแร็กเกตบอล, ไม้แร็กเกตบอล
สถานที่ในร่มหรือกลางแจ้ง ในสนามแร็กเกตบอล
จัดแข่งขัน
ประเทศ ภูมิภาคอเมริกา
โอลิมปิกไม่
พาราลิมปิกไม่
เวิลด์เกมส์1981, 1985, 1993, 2009, 2013
การเล่นแร็กเกตบอล

แร็กเกตบอล (อังกฤษ: racquetball) เป็นกีฬาที่ใช้แร็กเกตในการเล่นโดยการตีลูกบอลยางสะท้อนกับกำแพง แร็กเกตบอลนิยมเล่นในร่ม แต่สามารถเล่นในคอร์ตกลางแจ้งได้ โจ ซอเบก (Joe Sobeck) ได้ชื่อว่าเป็นผู้คิดค้นกีฬานี้ขึ้นมาโดยพัฒนาต่อมาจากแพดเดิลบอล โดยการปรับปรุงลูกบอลให้เด้งมากขึ้นและมีความเร็วในการเล่น แร็กเกตบอลมีลักษณะต่างจากกีฬาที่ใช้แร็กเกตชนิดอื่นคือ กำแพงและเพดานถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของสนาม

แร็กเกตบอลปกติเล่นระหว่างผู้เล่นสองคน ซึ่งเรียกว่า "วัน-อัป" ถ้าเล่นสามคนจะเรียกว่า "คัต-โธรต" และถ้าเล่นสี่คนจะเป็นการเล่นคู่ จะเรียกว่า "ดับเบิล"

กติกาการเล่น

[แก้]

เริ่มเล่นเกม ผู้เล่นจะทำการเสิร์ฟ โดยการเด้งบอลลงพื้นและตีเข้าไปที่กำแพงด้านหน้า โดยให้บอลกระเด้งกลับมาลงพื้นข้ามเส้น"ชอร์ตไลน์" โดยผู้เล่นอีกฝ่ายจะเริ่มตีได้ภายหลังบอลสะท้อนจากพื้นขึ้นมา โดยการเสิร์ฟบอลสามารถสะท้อนกำแพงได้ แต่ห้ามกระเด้งกำแพงเกินหนึ่งครั้ง บอลไม่สามารถกระเด้งเพดาน และบอลไม่สามารถกระเด้งกำแพงด้านหลังผู้เล่น

ระหว่างการเล่นจะถือว่าสิ้นสุดโดยเริ่มเสิร์ฟใหม่เมื่อ

  1. บอลกระเด้งพื้นเกินหนึ่งครั้ง
  2. บอลไม่สะท้อนถึงกำแพงด้านหน้า
  3. บอลสะท้อนออกไปนอกบริเวณ
  4. บอลโดนตัวผู้เล่นอีกฝ่าย
  5. ผู้เล่นสลับมือถือแร็กเกต
  6. ผู้เล่นถอดสายคล้องแร็กเกตออกจากมือ
  7. ผู้เล่นสัมผัสด้วยส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายหรือเสื้อผ้า
  8. ผู้เล่นหยุดบอลด้วยแร็กเกต