แม่แบบ:บทความคัดสรร/ตุลาคม 2548

ฃ (ขวด) เป็นพยัญชนะ ตัวที่ 3 ในบรรดาพยัญชนะ 44 ตัวของอักษรไทย จัดอยู่ในกลุ่มอักษรสูง ในระบบไตรยางศ์ ออกเสียงอย่าง ข (ไข่) เป็นอักษรที่เลิกใช้แล้ว ไม่มีคำศัพท์ในหมวดคำ ฃ ในพจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน แต่ยังมีความนิยมใช้อักษร ฃ ในบางแวดวง ในแบบเรียนอักษรไทย ยังคงมีอักษร ฃ อยู่

หลักฐานเก่าแก่ที่สุดที่ปรากฏการใช้ ฃ ในภาษาไทย คือ ศิลาจารึกพ่อขุนรามคำแหง หรือศิลาจารึกหลักที่ 1 มีการใช้ ฃ อยู่ 11 คำ หลังจากนั้นเริ่มมีการใช้ ข และ ฃ สับสน ครั้นถึงสมัยรัชกาลที่ 7 เมื่อปทานุกรมของกระทรวงธรรมการ พ.ศ. 2470 ระบุว่า “ฃ เป็นพยัญชนะตัวที่สามของพยัญชนะไทย แต่บัดนี้ไม่มีที่ใช้” เป็นอันหมดวาระของ ฃ โดยสิ้นเชิง ข้อสังเกตคือคำว่า "ขวด" ซึ่งเป็นชื่อของพยัญชนะตัวนี้ ก็ไม่เคยเขียนด้วย ฃ (นั่นคือ ฃวด) มาก่อนเลย

บทความคัดสรรก่อนหน้านี้: ไดโนเสาร์ – แสตมป์ – สหประชาชาติ

ที่เก็บถาวร – บทความคัดสรรอื่น ๆ