แพ เลี้ยงประเสริฐ

แพ เลี้ยงประเสริฐ
ชื่อจริง	แพ เลี้ยงประเสริฐ
เกิด	พ.ศ. 2447 บ้านท่าเสา จังหวัดอุตรดิตถ์
เสียชีวิต	พ.ศ. 2520 บ้านคุ้งตะเภา จังหวัดอุตรดิตถ์

แพ เลี้ยงประเสริฐ เกิดเมื่อประมาณ พ.ศ. 2447 ที่บ้านท่าเสา จังหวัดอุตรดิตถ์ มีพี่น้อง 7 คน โดยเป็นชาย 6 คน หญิง 1 คน โดยพี่น้องที่เป็นชาย 5 คนคือ แก้ว เลี้ยงประเสริฐ, โต๊ะ เลี้ยงประเสริฐ, โพล้ง เลี้ยงประเสริฐ, ฤทธิ์ เลี้ยงประเสริฐ และพลอย เลี้ยงประเสริฐ เป็นนักมวยมีชื่อเสียงทั้งหมด

เข้ากรุง

นายแพฝึกมวยกับครูเอม บ้านท่าเสาเช่นเดียวกับพี่ชาย เข้ามาชกในกรุงเทพฯพร้อมกับนายโพล้ง ผลงานการชกที่มีชื่อเสียงคือชกชนะบังสะเล็บ ศรไขว้ ที่เคยเสมอกับนายฤทธิ์

ชกกันถึงตาย

ครั้งนั้น นายเจียร์ นักมวยชาวเขมรจากพระตะบองซึ่งมีชื่อเสียงในด้านคงกระพันชาตรี เคยชกคนตายมาแล้ว เข้ามาเปรียบมวยในกรุงเทพฯ พระชลัมภ์พิสัยเสนีย์จึงเสนอนายแพ เลี้ยงประเสริฐขึ้นชกด้วย นายแพขึ้นชกกับนายเจียร์ที่สนามหลักเมืองเมื่อ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2471 ผลการชกปรากฏว่า นายแพ ชนะน็อค นายเจียร์ในยกที่ 3 โดยขณะที่นายเจียร์ชกหมัดเหวี่ยงเข้าหา นายแพได้ปล่อยหมัดคู่แบบหมัดหงายที่เรียกหนุมานถวายแหวนถูกบริเวณลูกกระเดือกของนายเจียร์ นายเจียร์ชะงักอยู่กับที่ ทำท่าจะล้มเข้าหานายแพ นายแพไม่ทิ้งนาทีทองเข้าชกกระหน่ำใส่นายเจียร์จนทรุดลงนั่งบนเชือก นายแพถอยออกมาปรากฏว่านายเจียร์ทรุดลงกับพื้นหมดสติ พี่เลี้ยงพยายามประคองไปปฐมพยาบาลแต่ไม่ฟื้นขึ้นมาอีกเลยจนเสียชีวิตระหว่างนำส่งโรงพยาบาล

การตายของนายเจียร์ทำให้นายแพถูกจับด้วยข้อหาฆ่าคนตายและถูกขัง จนกระทั่งถูกปล่อยตัวใน 4 ทุ่มของวันเดียวกัน พระยาเทพหัสดินทร์ นายสนามในครั้งนั้นได้วิ่งเต้นช่วยเหลือ ในที่สุดนายแพถูกปล่อยตัวเพราะกฎหมายที่ใช้อยู่ในครั้งนั้นระบุว่า การตายที่เกิดขึ้นจากการชกมวยที่ต่างฝ่ายต่างสมัครใจมาชกกันเองนั้น ถือว่าไม่มีความผิด ดังที่เคยทีบัญญัติไว้ในกฎหมายตราสามดวงว่า

ชนทั้งสองเป็นเอกจิตเอกฉันท์ตีมวยด้วยกัน และผู้หนึ่งต้องเจ้บปวดหักโข้นถึงแก่มรณภาพ ท่านว่าหาโทษมิได้ ตลอดจนผู้ยุยงตกรางวัล เพราะเหตุจะได้มีจิตเจตนาให้สิ้นชีวิตก็หามิได้ เป็นกรรมของผู้ถึงมรณภาพเองแล

อย่างไรก็ตาม เหตุการณ์ครั้งนี้เป็นเหตุให้กระทรวงมหาดไทยสั่งห้ามการชกมวยคาดเชือกทั่วราชอาณาจักร ให้สวมนวมแทน

กลับบ้านเกิด

หลังจากทางตำรวจปล่อยตัวแล้ว นายแพและพี่ชายทั้ง 5 คนจึงกลับไปชกมวยที่อุตรดิตถ์บ้านเกิด ไม่กลับมาชกในกรุงเทพอีกเลย นายแพเสียชีวิตเมื่อ พ.ศ. 2520 รวมอายุได้ 73 ปี

อ้างอิง

• เขตร ศรียาภัย. ปริทัศน์มวยไทย. กทม. มติชน. 2550. หน้า 219–224
• สมพงษ์ แจ้งเร็ว. 5 ใบเถาแห่งอุตรดิตถ์ ศิษย์ร่วมสำนักพระยาพิชัยดาบหัก. ศิลปวัฒนธรรม. ปีที่ 5 (11). กันยายน 2527. หน้า 44 - 53