เยอรมันเรควีม (บราห์ม)
A German Requiem, To Words of the Holy Scriptures, Op. 45 (เยอรมัน: Ein deutsches Requiem, nach Worten der heiligen Schrift, op. 45) ผลงานประพันธ์ของโยฮันเนิส บรามส์ระหว่างปี ค.ศ. 1865 ถึง 1868 เป็นผลงานชิ้นใหญ่สำหรับบรรเลงด้วยวงออร์เคสตรา ขับร้องประสานเสียง และขับร้องเดี่ยว ประกอบด้วย 7 มูฟเมนต์มีความยาวทั้งสิ้นประมาณ 65 ถึง 80 นาที ผลงานชิ้นนี้แตกต่างจากเรควีเอ็มโดยทั่วไปที่มีบทร้องเป็นภาษาละติน ฉบับของบรามส์มีคำร้องเป็นภาษาเยอรมัน โดยนำมาจากคัมภีร์ไบเบิลฉบับภาษาเยอรมันโดย มาร์ติน ลูเทอร์ เป็นผลงานของบรามส์ที่มีความยาวที่สุด และประสบความสำเร็จที่สุด
บรามส์เริ่มแต่งผลงานชิ้นนี้เพื่อเป็นการไว้อาลัยมารดาของเขาที่ถึงแก่กรรมเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1865 [1] และนำผลงานเก่าบางส่วนที่เคยแต่งไว้ในปี ค.ศ. 1854 มาใช้เป็นมูฟเมนต์ที่สอง ขณะนั้นเป็นช่วงที่บรามส์กำลังเศร้าโศก เนื่องจากโรแบร์ท ชูมันเพื่อนสนิทของเขากำลังประสบภาวะยากลำบากในชีวิต และพยายามฆ่าตัวตาย [2] บรามส์แต่งเสร็จ 6 มูฟเมนต์ (คือมูฟเมนต์ที่ 1-4 และ 6-7 ยกเว้นมูฟเมนต์ที่ 5) ในเดือนเมษายน ค.ศ. 1866 และออกแสดงรอบปฐมทัศน์บางส่วนเฉพาะสามมูฟเมนต์แรกเมื่อวันที่ 1 ธันวาคม ค.ศ. 1867 ที่กรุงเวียนนา การแสดงรอบแรกไม่ประสบความสำเร็จนัก [3] และเปิดแสดงครบทั้ง 6 มูฟเมนต์ในหกเดือนถัดมา เมื่อวันที่ 10 เมษายน ค.ศ. 1968 ที่มหาวิหารเบรเมน ตรงกับวันกูดฟรายเดย์ การแสดงครั้งหลังนี้ได้รับคำชื่นชมเป็นอย่างดี [4]
บรามส์ได้แต่งมูฟเมนต์ที่ห้าเพิ่มเติมในเดือนพฤษภาคม และนำออกแสดงเป็นครั้งแรกที่ซูริกในวันที่ 12 กันยายน ผลงานเยอรมันเรควีเอ็มออกแสดงครบทั้ง 7 มูฟเมนต์เป็นครั้งแรกที่เมืองไลพ์ซิจ บรรเลงโดยวงออเคสตร้าเกวานเฮ้าส์ เมื่อวันที่ 18 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1869
ผลงานทั้งเจ็ดมูฟเมนต์ ประกอบด้วย
1. "Selig sind, die da Leid tragen" (Blessed are they that mourn) (วิธีใช้·ข้อมูล) - 2. "Denn alles Fleisch, es ist wie Gras" (For all flesh is as grass) (วิธีใช้·ข้อมูล)
- 3. "Herr, lehre doch mich" (Lord, make me to know mine end) (วิธีใช้·ข้อมูล)
- 4. "Wie lieblich sind deine Wohnungen" (How lovely is thy dwelling place) (วิธีใช้·ข้อมูล)
- 5. "Ihr habt nun Traurigkeit" (And ye now therefore have sorrow) (วิธีใช้·ข้อมูล)
- 6. "Denn wir haben hie keine bleibende Statt" (For here have we no lasting home) (วิธีใช้·ข้อมูล)
- 7. "Selig sind die Toten" (Blessed are the dead which die in the Lord) (วิธีใช้·ข้อมูล)
อ้างอิง[แก้]
- ↑ [http://www.brandeis.edu/arts/office/state/archives/spring2007.pdf “Blessed Are They That Mourn” Notes on Brahms’s German Requiem], Michael McGrade, State of the Arts Newsletter, หน้า 7
- ↑ ในปี ค.ศ. 1854 ชูมันอายุ 44 ปี อยู่ในภาวะท้อแท้สิ้นหวัง สุขภาพทรุดโทรม และมีอาการทางประสาท จนตัดสินใจกระโดดแม่น้ำไรน์ แต่มีผู้พบเห็นและช่วยชีวิตไว้ได้ ชูมันเข้ารักษาตัวที่โรงพยาบาลจิตเวช และเสียชีวิตในปี ค.ศ. 1856
- ↑ Ein deutsches Requiem: (Mis)conceptions of the Mass
- ↑ Steinberg, Michael. "Johannes Brahms: A German Requiem on Words from Holy Scripture, op. 45." Choral Masterworks: A Listener's Guide. Oxford: Oxford University Press, 2005, 68-74., 68-69
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- Ein deutsches Requiem: ดนตรีไม่คิดมูลค่าที่โครงการห้องสมุดดนตรีนานาชาติ
- The ghost of the Free Music project Archived 2010-06-12 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน has a recording available under a Creative Commons license.
บทความเกี่ยวกับเพลง ดนตรี หรือ เครื่องดนตรีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:ดนตรี