เจ้าชายปีแยร์ ดยุกแห่งวาเลนตินัว
บทความนี้ยังต้องการเพิ่มแหล่งอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ความถูกต้อง คุณสามารถพัฒนาบทความนี้ได้โดยเพิ่มแหล่งอ้างอิงตามสมควร เนื้อหาที่ขาดแหล่งอ้างอิงอาจถูกลบออก |
![]() | บทความนี้ต้องการข้อความอธิบายความสำคัญที่กระชับ และสรุปเนื้อหาไว้ย่อหน้าแรกของบทความ |
เจ้าชายปีแยร์ | |
---|---|
ดยุกแห่งวาเลนตินัว | |
![]() | |
คู่อภิเษก | เจ้าหญิงชาร์ลอตต์ ดัชเชสแห่งวาเลนตินัว (สมรส ค.ศ. 1920; หย่า ค.ศ. 1933) |
พระราชบุตร | เจ้าหญิงอองตัวแนตแห่งโมนาโก เจ้าชายแรนีเยที่ 3 องค์อธิปัตย์แห่งโมนาโก |
ราชวงศ์ | โปลีเนียค (ตอนประสูติ) กรีมัลดี (ตอนสมรส) |
พระราชบิดา | เคานต์แม็กเซียน เดอ โปลีเนียค |
พระราชมารดา | ซูซันนา เดอ ลา ตอร์เร อี มีเออร์ |
ประสูติ | 24 ตุลาคม ค.ศ. 1895 Château de Kerscamp, จังหวัดมอร์บีอ็อง, ประเทศฝรั่งเศส เคานต์ปีแยร์ มารี ซาเวียร์ ราฟาเอล อันโทเนีย ไมเชอ เดอ โปลีเนียค |
สวรรคต | 10 พฤศจิกายน ค.ศ. 1964 โรงพยาบาลอเมริกัน, Neuilly-sur-Seine, ปารีส, ประเทศฝรั่งเศส | (69 ปี)
ฝังพระศพ | Chapel of Peace, ประเทศโมนาโก |
ศาสนา | โรมันคาทอลิก |
เจ้าชายปีแยร์ ดยุกแห่งวาเลนตินัว (อังกฤษ: Prince Pierre, Duke of Valentinois; พระนามตอนประสูติ: เคานต์ปีแยร์ มารี ซาเวียร์ ราฟาเอล อันโทเนีย ไมเชอ เดอ โปลีเนียค (ฝรั่งเศส: Count Pierre Marie Xavier Raphaël Antoine Melchior de Polignac)) เป็นพระราชบิดาในเจ้าชายแรนีเยที่ 3 องค์อธิปัตย์แห่งโมนาโก
พระประวัติ[แก้]
เจ้าชายปีแยร์ ทรงมีพระนามเดิมว่า เคานต์ปีแยร์ เดอ โปลีเนียค ประสูติเมื่อวันที่ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2438 เป็นโอรสของเคานต์แม็กเซียน เดอ โปลีเนียค และ ซูซานนา เดอ ลา ทอรี วา มีเลอร์ โดยเขาเป็นหลานชายของนักการเมืองฝรั่งเศส โดยต่อมาเขาทำงานในด้านของศิลปะดนตรีและวัฒนธรรมของโมนาโก และเป็นคณะกรรมการโอลิมปิกอีกด้วย
เษกสมรส[แก้]
พระองค์ทรงเษกสมรสกับเจ้าหญิงชาร์ลอตต์ ดัชเชสแห่งวาเลนตินัว พระราชธิดานอกสมรสเพียงพระองค์เดียวของเจ้าชายหลุยส์ที่ 2 องค์อธิปัตย์แห่งโมนาโก เมื่อวันที่ 18 มีนาคมตามศาสนา และวันที่ 19 มีนาตม พ.ศ. 2463 เป็นพระราชพิธีตามพระราชอัธยาศัย โดยเจ้าชายหลุยส์ โดยรับพระราชทานพระอิสริยยศให้เป็น เจ้าชายแห่งโมนาโก ดยุกแห่งวาเลนตินัว และเป็นพระราชวงศ์กรีมัลดี ทั้ง 2 มีพระราชบุตรดังนี้
โดยชีวิตเษกสมรสของทั้ 2 ไม่ได้มีความสุขเลย โดยพระองค์ได้ไปพบรักใหม่กับพยาบาลชาวอิตาลี ทั้ง 2 ทรงหย่าเมื่อวันที่ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2476 ซึ่งบางแห่งเล่ากันว่า เป็นเพราะพระราชประสงค์ของเจ้าชายหลุยส์ที่ 2 ที่ทรงมีข้อแม้ว่าหากทรงหย่า ก็จะไม่ปลดออกจากพระอิสริยยศ เจ้าชายปีแยร์จึงทรงยอม
สิ้นพระชนม์[แก้]
พระองค์สิ้นพระชนม์เมื่อวันที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2507 โดยพระโรคมะเร็ง ในโรงพยาบาลกลางกรุงปารีส[1] สิริพระชันษา 69 ชันษา โดยนิตยาสารของฝรั่งเศสได้เผยแพร่ข่าวพระศพของเจ้าชายว่า ในงานพระศพของพระองค์นั้นได้รับการถวายพระเกียรติอย่างมาก และตามประเพณีอย่างถูกต้องและสง่างาม[2]
พระอิสริยยศ[แก้]
- 24 October 1895 – 18 March 1920: Count Pierre de Polignac (เคานต์ ปีแยร์ เดอ โปลีเนียค)
- 18 March 1920 – 20 March 1920: Pierre Grimaldi (ปีแยร์ กรีมัลดี)
- 20 March 1920 – 1 August 1922: His Serene Highness Prince Pierre of Monaco, Duke of Valentinois (ฮิสเซอรีนไฮเนส เจ้าชายปีแยร์แห่งโมนาโก ดยุกแห่งวาเลนตินัว)
- 1 August 1922 – 10 November 1964: His Serene Highness Prince Pierre of Monaco (ฮิสเซอรีนไฮเนส เจ้าชายปีแยร์แห่งโมนาโก)
เครื่องราชอิสริยาภรณ์[แก้]
โมนาโก: Grand Cross of the Order of Saint-Charles[3]
ฝรั่งเศส: เครื่องอิสริยาภรณ์เลฌียงดอเนอร์ชั้นกร็องตอฟีซีเย[4]
อิตาลี: เครื่องอิสริยาภรณ์คุณธรรมแห่งสาธารณรัฐอิตาลีชั้นกางเขนใหญ่[5]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Prince Pierre, 69, of Monaco is Dead", The New York Times, 11 November 1964.
- ↑ Charles J. V. Murphy, "The New Riviera", Life magazine, 10 November 1947, page 152
- ↑ Order of Saint Charles
- ↑ Cloud
- ↑ Quirinale website
ข้อมูล[แก้]
- Scheijen, S. (2009). Diaghilev: A Life. London: Profile Books. p. 151-152. ISBN 9780199751495.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
![]() |
คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: เจ้าชายปีแยร์ ดยุกแห่งวาเลนตินัว |