เจ้าหญิงชาร์ล็อต ดัชเชสแห่งวาล็องตีนัว
| เจ้าหญิงชาร์ล็อต | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| ดัชเชสแห่งวาล็องตีนัว | |||||
| ประสูติ | 30 กันยายน ค.ศ. 1898 กงส์ต็องตีน, แอลจีเรียของฝรั่งเศส | ||||
| สวรรคต | 16 พฤศจิกายน ค.ศ. 1977 (79 ปี) ปารีส, ประเทศฝรั่งเศส | ||||
| ฝังพระศพ | Chapel of Peace, ประเทศโมนาโก | ||||
| คู่อภิเษก | เจ้าชายปีแยร์ ดยุกแห่งวาล็องตีนัว (สมรส 1920; หย่า 1933) | ||||
| พระราชบุตร | เจ้าหญิงอ็องตัวแน็ตแห่งโมนาโก เจ้าชายแรนีเยที่ 3 องค์อธิปัตย์แห่งโมนาโก | ||||
| |||||
| ราชวงศ์ | กรีมัลดี | ||||
| พระราชบิดา | เจ้าชายหลุยส์ที่ 2 องค์อธิปัตย์แห่งโมนาโก | ||||
| พระราชมารดา | มารี ฌูว์เลียต ลูแว | ||||
เจ้าหญิงชาร์ล็อต ดัชเชสแห่งวาล็องตีนัว (อังกฤษ: Princess Charlotte, Duchess of Valentinois; พระนามเต็มในฝรั่งเศส: Charlotte Louise Juliette Grimaldi; 30 กันยายน ค.ศ. 1898 – 16 พฤศจิกายน ค.ศ. 1977[1]) เป็นพระราชธิดาในเจ้าชายหลุยส์ที่ 2 องค์อธิปัตย์แห่งโมนาโกและพระราชมารดาแก่เจ้าชายแรนีเยที่ 3 องค์อธิปัตย์แห่งโมนาโก
พระประวัติ
[แก้]เจ้าหญิงชาร์ล็อต ดัชเชสแห่งวาล็องตีนัว ประสูติเมื่อวันที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2441 เป็นพระราชธิดานอกสมรสเพียงพระองค์เดียวในเจ้าชายหลุยส์ที่ 2 องค์อธิปัตย์แห่งโมนาโก ประสูติแด่พระวรชายานอกสมรส มารี ฌูว์เลียต ลูแว แม้พระองค์จะประสูติจากพระวรชายานอกสมรส แต่ด้วยเป็นสายพระโลหิตเพียงพระองค์เดียวในเจ้าชายองค์อธิปัตย์ พระองค์จึงได้รับการสันนิฐานว่าจะได้ครองบัลลังก์โมนาโก แต่อย่างไรก็ตามรัฐสภาของโมนาโก ก็ไม่ได้อนุญาตให้เจ้าหญิงชาร์ล็อตขึ้นครองราชย์ได้ ด้วยทั้งหมดนี้ ความหวังในราชบัลลังก์โมนาโก จึงตกไปเป็นของเจ้าชายแรนีเย พระโอรสของพระองค์ ซึ่งจะได้ทรงราชย์เป็นเจ้าชายอธิปัตย์องค์ต่อไป
แต่ในอีกแง่มุมหนึ่งของสาธารณชน ทางราชวงศ์กรีมัลดีของโมนาโก ก็ไม่เคยมีเจ้าองค์อธิปัตย์ของราชวงศ์ที่เป็นสตรี ซึ่งตามโบราณกาลกล่าวไว้ว่า หากเจ้าพระประมุขแห่งโมนาโก มีราชบุตรเป็นสตรี ก็จะไม่มีสิทธิ์ในการครองราชย์ แต่จงยกบัลลังก์ให้กับพระอนุชาขององค์ประมุขพระองค์นั้น
การเป็นพระราชธิดาที่ถูกต้อง
[แก้]ด้วยเหตุผลดังกล่าวที่ประสูติแด่พระวรชายานอกสมรสนั้น พระองคืถูกกังขาในการครองบัลลังก์ถัดจากพระราชบิดา จากรัฐสภาโมนาโก เจ้าชายหลุยส์ พระราชบิดาทรงยืนยันในการมีสิทธิของพระราชธิดา จนในที่สุด พระองค์ได้รับการยอมรับในโมนาโก และได้รับการสถนาปนาที่ ดัชเชสแห่งวาล็องตีนัว
เษกสมรส
[แก้]พระองค์ทรงเษกสมรสกับเจ้าชายปีแยร์ ดยุกแห่งวาล็องตีนัวเมื่อวันที่ 18 มีนาคมตามศาสนา และวันที่ 19 มีนาตม พ.ศ. 2463 เป็นพระราชพิธีตามพระราชอัธยาศัย[2] โดยเจ้าชายหลุยส์ ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมพระราชทานพระอิสริยยศให้พระชามาดา (ลูกเขย) เป็น เจ้าชายแห่งโมนาโก ดยุกแห่งวาล็องตีนัว และเป็นพระราชวงศ์กรีมัลดี ทั้ง 2 มีพระราชบุตรดังนี้
โดยชีวิตอภิเษกสมรสของทั้ง 2 ไม่ได้มีความสุขเลย โดยพระสวามีได้ไปพบรักใหม่กับพยาบาลชาวอิตาลี[3] ทั้ง 2 ทรงหย่าเมื่อวันที่ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2476 ซึ่งบางแห่งเล่ากันว่า เป็นเพราะพระราชประสงค์ของเจ้าชายหลุยส์ที่ 2 ที่ทรงมีข้อแม้ว่าหากทรงหย่า ก็จะไม่ปลดออกจากพระอิสริยยศ เจ้าชายปีแยร์จึงทรงยอม
บั้นปลายพระชนม์ชีพ
[แก้]เจ้าชายหลุยส์ พระราชบิดา มีพระราชประสงค์ว่า
ข้าพเจ้าขอสละสิทธิราชบัลลังก์ให้แก่แรนีแย หลานของข้าพเจ้า ลูกชายของชาร์ล็อต ธิดาของข้าพเจ้า
— เจ้าชายหลุยส์ที่ 2 องค์อธิปัตย์แห่งโมนาโก
เจ้าหญิงชาร์ล็อตสิ้นพระชนม์เมื่อวันที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2520 สิริพระชันษา 79 ชันษา
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 'Principauté de Monaco, Annuaire Officiel de la Principauté de Monaco - Palais Princier - La Famille Souveraine - Maison Grimaldi (From the Archives Division of Monaco). Posted online on the official Website of the Palais Princier of Monaco: February 20, 2012.
- ↑ "Royal Wedding in Monaco". British Pathe News. สืบค้นเมื่อ 27 September 2021.
- ↑ Vanity[ลิงก์เสีย]
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- thepeerage.com: Charlotte Grimaldi, Duchess of Valentinois – details of her parents, marriage, children, and titles.
- Charlotte, Duchess of Valentinois – Picture
