เครื่องยิงลูกระเบิดเอ็ม79

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

เครื่องยิงลูกระเบิดเอ็ม 79 ตั้งศูนย์เล็งแบบพับ
M79
ชนิด เครื่องยิงลูกระเบิด
สัญชาติ  สหรัฐ
สมัย พ.ศ. 2514 - ปัจจุบัน
การใช้งาน อาวุธประจำกาย
เป้าหมาย บุคคล
เริ่มใช้ พ.ศ. 2514 (ค.ศ. 1961)
ช่วงผลิต พ.ศ. 2514 - 2524
ช่วงการใช้งาน พ.ศ. 2514 - ปัจจุบัน
ผู้ใช้งาน {{{user}}}
สงคราม สงครามเวียดนาม, สงครามหมู่เกาะฟอล์กแลนด์, สงครามอ่าวเปอร์เซีย, สงครามอิรัก
ขนาดลำกล้อง 40 มม.
ระยะครบรอบเกลียว
ความยาวลำกล้อง 357 มม.
กระสุน ลูกระเบิดขนาด 40 มม. x 46 มม.
ซองกระสุน
ระบบปฏิบัติการ ขับดันด้วยแก๊ส
อัตราการยิง 6 นัด/นาที
ความเร็วปากลำกล้อง 76 m/s
ระยะยิงหวังผล {{{Effective_range}}}
ระยะยิงไกลสุด {{{Maximum_range}}}
น้ำหนัก 2.93 กก. บรรจุกระสุน
2.7 กก. ปืนเปล่า
ความยาว 73.1 มม.
แบบอื่น

เครื่องยิงลูกระเบิดเอ็ม 79 เป็นเครื่องลูกระเบิดแบบประทับบ่า ใช้ยิงลูกระเบิดขนาด 40 มม. ออกแบบโดยศูนย์วิจัยของกองทัพสหรัฐอเมริกา ที่ Springfield Armory เมืองสปริงฟิลด์ รัฐแมสซาชูเซตส์ ระหว่าง พ.ศ. 2496 - 2513 เริ่มประจำการครั้งแรกในช่วงสงครามเวียดนาม จนถึงปัจจุบันมีใช้งานในกว่า 40 ประเทศ ทั้งในทหารหน่วยรบ และสามารถใช้ยิงกระสุนแก๊สน้ำตา สำหรับใช้ในการปราบจลาจล

ภาพแสดงการบรรจุกระสุน

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]