เคจิ ยามางูจิ

เคจิ ยามางูจิ
ชื่อจริง	เคจิ ยามางูจิ
ฉายา	Prince
รุ่น	ไลท์ฟลายเวท ฟลายเวท​ ซูเปอร์ฟลายเวท​
เกิด	17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2517 ฮาโกดาเตะ จังหวัดฮกไกโด
ชกทั้งหมด	38
ชนะ	29
ชนะน็อก	11
แพ้	8
เสมอ	1
ผู้จัดการ	กรีน ซูดะ

เคจิ ยามางูจิ (ญี่ปุ่น: 山口圭司; โรมาจิ: Yamaguchi Keiji) นักมวยสากลชาวญี่ปุ่น เกิดเมื่อ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2517 ที่เมืองฮาโกดาเตะ จังหวัดฮกไกโด ประเทศญี่ปุ่น เป็นนักมวยถนัดซ้าย รูปร่างสูงโปร่ง มีความว่องไว แม้หมัดจะไม่หนัก แต่เป็นนักมวยที่มีสีสันมากคนหนึ่ง โดยชอบหลอกล่อคู่ต่อสู้ ซึ่งลอกเลียนแบบมาจากนาซีม ฮาเหม็ด นักมวยชาวอังกฤษที่เคจิชื่นชอบ โดยถึงกับเลียนแบบสไตล์การแต่งตัว ซึ่งจะขึ้นชกด้วยกางเกงลายเสือตลอด และใช้ฉายาเดียวกับฮาเหม็ดว่า "Prince" ด้วย แต่เพราะการลอกเลียนแบบเช่นนี้ ทำให้เกิดช่องว่างที่คู่ต่อสู้จะจู่โจมได้ง่าย จึงมักเป็นพ่ายแพ้เสมอ ๆ จากสไตล์ชกในลักษณะนี้

ประวัติ

เคจิเป็นนักมวยถนัดซ้าย มีรูปร่างสูงเปรียว ชกได้ว่องไว ได้แชมป์โลกจากการเอาชนะน็อกยก 12 การ์โลส มูริโย นักมวยชาวปานามา ในปี พ.ศ. 2539 อย่างไม่มีใครคาดคิด และยังสามารถป้องกันตำแหน่งแชมป์ไว้ได้ครั้งหนึ่งด้วยการย้ำแค้นเอาชนะคะแนนมูริโยไปได้ด้วย แต่ในปลายปีนั่นเอง เคจิ ก็เสียแชมป์โลกอย่างไม่มีใครคาดคิดด้วยเช่นกัน เมื่อเป็นฝ่ายแพ้ทีเคโอ​ พิชิต ช.ศิริวัฒน์นักมวยชาวไทยไปในยกที่ 2 เท่านั้นเอง

จากนั้น เคจิ ก็ยังคงตั้งเป้าไว้ที่ตำแหน่งแชมป์โลกอีกครั้ง โดยชนะรวดมาตลอด มีแพ้คะแนน 10 ยก เพียงครั้งเดียวแก่อากิฮิโกะ นาโงะเท่านั้นในปี พ.ศ. 2541 แล้วในปี พ.ศ. 2542 เคจิ ก็ได้มีโอกาสชิงแชมป์โลกอีกครั้งกับ โช อินจูนักมวยชาวเกาหลีใต้ ในการชิงแชมป์โลกในรุ่นซูเปอร์ฟลายเวทของสภามวยโลก (WBC) แต่ก็เป็นฝ่ายแพ้คะแนนไป และจากนั้นยามางูจิชนะคะแนนนักมวยชาวญี่ปุ่นด้วยกันเพียงครั้งเดียวเท่านั้นเอง แล้วก็แพ้ตลอดติดต่อกันถึง 3 ครั้ง จึงแขวนนวมไปในปี พ.ศ. 2545

เคจิ ยามางูจิ เป็นนักมวยถนัดซ้าย รูปร่างสูงโปร่ง มีความว่องไว แม้หมัดจะไม่หนัก แต่เป็นนักมวยที่มีสีสันมากคนหนึ่ง โดยชอบหลอกล่อคู่ต่อสู้ ซึ่งลอกเลียนแบบมาจากนาซีม ฮาเหม็ด นักมวยชาวอังกฤษที่ยามางูจิชื่นชอบ โดยถึงกับเลียนแบบสไตล์การแต่งตัว ซึ่งจะขึ้นชกด้วยกางเกงลายเสือตลอด และใช้ฉายาเดียวกับฮาเหม็ดว่า "Prince" ด้วย แต่เพราะการลอกเลียนแบบเช่นนี้ ทำให้เกิดช่องว่างที่คู่ต่อสู้จะจู่โจมได้ง่าย จึงมักเป็นพ่ายแพ้เสมอ ๆ จากสไตล์ชกในลักษณะนี้

เกียรติประวัติ

• แชมป์ญี่ปุ่นรุ่นไลท์ฟลายเวท (2537 – 2538)
• แชมป์โลก WBA รุ่นจูเนียร์ฟลายเวท
  • ชิง 21 พฤษภาคม 2539 ชนะคะแนน การ์โลส มูริโย ที่ ญี่ปุ่น
  • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 13 สิงหาคม 2539 ชนะคะแนน การ์โลส มูริโย ที่ ญี่ปุ่น
  • เสียแชมป์ 3 ธันวาคม 2539 แพ้ที​เค​โอ พิชิต ช.ศิริวัฒน์ ยก 2 ที่ ญี่ปุ่น
• เคยชิงแชมป์ต่อไปนี้แต่ไม่สำเร็จ
  • ชิงแชมป์โลก WBA รุ่นจูเนียร์ฟลายเวท เมื่อ 5 กันยายน 2538 แพ้คะแนน ชเว ฮี-ยง ที่ ญี่ปุ่น
  • ชิงแชมป์โลก WBA รุ่นฟลายเวท เมื่อ 22 พฤศจิกายน 2540 แพ้ทีเคโอ​ โฮเซ โบนิยา ยก 6 ที่ ญี่ปุ่น
  • ชิงแชมป์โลก WBC รุ่นซูเปอร์ฟลายเวท เมื่อ 5 กันยายน 2542 แพ้คะแนน โช อินจู ที่ ญี่ปุ่น
  • ชิงแชมป์เงา WBC รุ่นซูเปอร์ฟลายเวท เมื่อ 5 พฤษภาคม 2544 แพ้ทีเคโอ​ เจอร์รี่ พีญาโลซ่า ยก 1 ที่ ฟิลิปปินส์

อ้างอิง

• สถิติการชก boxrec.com (อังกฤษ)