อเมริกาส์เน็กซต์ท็อปโมเดล ฤดูกาลที่ 1
อเมริกาส์เน็กซต์ท็อปโมเดล ฤดูกาลที่ 1 | |
---|---|
ประเภท | เรียลลิตี้ |
สร้างโดย | ไทรา แบงส์ |
พัฒนาโดย | Ken Mok Kenya Barris |
ประเทศแหล่งกำเนิด | สหรัฐ |
จำนวนตอน | 9 |
การผลิต | |
ผู้อำนวยการผลิต | ไทรา แบงส์ Ken Mok |
ความยาวตอน | 60 นาที |
ออกอากาศ | |
เครือข่าย | UPN |
ออกอากาศ | 20 พฤษภาคม พ.ศ. 2546 – 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2546 |
อเมริกาส์เน็กซต์ท็อปโมเดล (หรือที่รู้จักกันในชื่อ America's Next Top Model, Cycle 1) รายการเรียลลิตี้ที่จัดทำโดยสุดยอดนางแบบและพิธีกรรายการโทรทัศน์ ไทร่า แบงส์ โดยมีจุดประสงค์เพื่อ "ค้นหาสุดยอดนางแบบเพียงหนึ่งเดียว"
ออกอากาศครั้งแรกที่สหรัฐอเมริกา ทางช่อง UPN เมื่อวันที่ 20 พฤษภาคม พ.ศ. 2546 โดยมีผู้เข้าแข่งขันทั้งหมด 10 คน ในรอบ 5 คนสุดท้ายของฤดูกาลนี้ ได้ไปแข่งขันต่อที่ เมืองปารีส ประเทศฝรั่งเศส และผู้ชนะจะได้เซ็นสัญญากับบริษัท Wilhelmina ได้รับการสัญญาการทำงานกับบริษัทเครื่องสำอาง Revlon และถ่ายแบบขึ้นปกนิตยสาร Marie Claire
และผู้ชนะก็คือ เอเดรียน เคอร์รี สาวสวยวัย 20 ปีจาก อิลลินอยส์ แต่ภายหลังเธออ้างว่าไม่ได้รับรางวัลใดๆ จากรายการนี้เลย ทำให้ความสัมพันธ์อันดีของเธอกับ ไทร่า แบงส์ หยุดชะงัก และเกิดอาการมองหน้าไม่ติดกันในที่สุด
ข้อมูลการออกอากาศ[แก้]
The Girl Who Wants It Bad[แก้]
ออกอากาศ : 20 พฤษภาคม 2546
หลังการคัดเลือก ผู้เข้ารอบสุดท้าย 10 คนจากผู้เข้าแข่งขันทั้ง 20 คนเรียบร้อยแล้ว ไทร่าได้พาผู้เข้าแข่งขันมายังที่พักในมหานครนิวยอร์ก โดยให้อาศัยรวมกันในอพาร์ทเม้นต์ หลังจากที่ผู้เข้าแข่งขันได้เลือกห้องและแบ่งเตียงนอนกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ไทร่าก็ได้พาผู้เข้าแข่งขันอีก 2 คนคือ จีเซลล์ และ เทซซ่า เข้ามาเพิ่มเติมทีหลัง
หลังจากที่ผู้เข้าแข่งขันทั้ง 10 คน ทำการแวกซ์ขนด้วยบิกินี่และทำการชั่งน้ำหนักตัวเรียบร้อยแล้ว ผู้เข้าแข่งขันก็ต้องถ่ายภาพครั้งแรกในชุดบิกินี่ของ เจนนิเฟอร์ โลเปซ ท่ามกลางอากาศอันหนาวเหน็บบนยอดตึกระฟ้าใจกลางเมืองแมนฮัตตัน ในการตัดสินครั้งแรก คณะกรรมการรู้สึกว่า เอลิส ดูค่อนข้างที่จะผอมมากจนเกินไป การโพสท่าของเทซซ่าดูธรรมดาจนน่าผิดหวัง และภาพถ่ายของ แชนน่อน ดูไม่น่าดึงดูดและยังไม่โดนแสงจนจนทำให้ภาพของเธอมืดเกินไป แต่สุดท้ายคนที่ถูกคัดออกในรอบแรกก็คือ เทซซ่า ซึ่งแม้รูปลักษณ์จะดูเป็นแฟชั่นชั้นสูงก็จริง แต่กลับไม่สามารถที่จะดึงเอาออกมาได้
- ผู้ที่ถูกเรียกชื่อคนแรก : เอโบนี่ เฮทธ์
- ผู้ที่ยืนเป็นสองคนสุดท้าย : แชนน่อน สจ๊วต และ เทซซ่า คาร์ลสัน
- ผู้ที่ถูกคัดออก : เทซซ่า คาร์ลสัน
- ช่างถ่ายภาพ : ดักลาส บิซาร์โร, อลิซาเบธ มอสส์
- แขกรับเชิญพิเศษ : จอน ซิลเวอร์แมน, โจห์นิส พาดิลา
The Girl Is Here To Win, Not Make Friends[แก้]
ออกอากาศ : 27 พฤษภาคม 2546
บรรยากาศในบ้านเริ่มคุกรุ่นเมื่อสาวในบ้านเริ่มแตกกัน โรบินและแชนน่อนซึ่งรวมตัวกันเป็น "กลุ่มคริสเตียน" ได้ถกเถียงกับเอลิสในเรื่องความไม่เชื่อถือในศาสนาและพระเจ้าของเธอ และตั้งแง่รังเกียจการรักร่วมเพศของเอโบนี หลังจากที่ผู้เข้าแข่งขันได้เรียนรู้การเดินแบบจาก เจ.อเล็กซ์แซนเดอร์ แล้ว จีเซลล์ซึ่งเป็นผู้ชนะในการแข่งขันเดินแบบและรางวัลของเธอก็คือ การได้เข้าพบ ไวเคลฟ จีน โดยเธอเลือกให้เอเดรียนน์ นิโคล และเคธี่เป็นผู้ได้รางวัลร่วมกับเธอด้วย
สงครามในบ้านเกิดขึ้นอีกครั้งเมื่อ เอโบนี ตัดสินใจที่จะไม่ยอมบอก นิโคล และ เคธี่ เรื่องจดหมายของไทร่าและเกิดการโต้เถียงกันอย่างรุนแรง โรบินจึงได้พาสมาชิกในบ้านทุกคนเข้าพิธีชำระล้างบาปเพื่อยุติความบาดหมางของสมาชิกในบ้าน ซึ่งเหตุการณ์ในครั้งนี้สร้างความหงุดหงิดให้กับเอลิสเป็นอย่างมาก เธอจึงพูดระบายความรู้สึกไม่พอใจที่มีต่อการแข่งขันครั้งนี้ออกมา
การถ่ายภาพครั้งที่สอง ผู้เข้าแข่งขันต้องถ่ายภาพชุดว่ายน้ำสำหรับขึ้นปกนิตยสารสำหรับผู้หญิง เคสซี่กลายเป็นสองคนสุดท้ายเนื่องจากไม่สามารถเก็บอาการได้และร้องไห้ออกมาเมื่อได้ฟังคำวิจารณ์ที่รุนแรงของคณะกรรมการ แต่เคธี่เป็นผู้ที่ถูกคัดออก เพราะกรรมการรู้สึกว่ารูปลักษณ์ของเธอมีความเซ็กซี่และยั่วยวนเกินกว่าที่จะเป็นนางแบบแฟชั่นชั้นสูงได้
- ผู้ที่ถูกเรียกชื่อคนแรก : แชนน่อน สจ๊วต
- ผู้ที่ยืนเป็นสองคนสุดท้าย : เคธี่ เคลียร์รี่ และ เคสซี่ วอลล์เลซ
- ผู้ที่ถูกคัดออก : เคธี่ เคลียร์รี่
- ช่างถ่ายภาพ : แบร์รี่ ฮอลลิวู้ด
- แขกรับเชิญพิเศษ : ไวเคลฟ จีน, เจ.อเล็กแซนเดอร์
The Girl Who Gets Rushed To The Emergency Room[แก้]
ออกอากาศ : 3 มิถุนายน 2546
ผู้เข้าแข่งขันที่เหลือทั้ง 8 คนได้ถูกจับแปลงโฉมใหม่ให้ดูเป็นนางแบบมากยิ่งขึ้น จีเซลล์ที่ไม่พอใจในรูปโฉมใหม่ได้ร้องไห้โวยวาย และบ่นตลอดเวลาจนสร้างความรำคาญให้กับผู้เข้าแข่งขันคนอื่นๆ ในขณะเดียวกันโรบินกับเอโบนีเองก็ไม่พอใจกับทรงผมใหม่ที่ได้รับเช่นกัน หลังจากนั้นผู้เข้าแข่งขันต้องแข่งกันแต่งหน้า ซึ่งเอลิสเป็นผู้ชนะในการแข่ง และได้รางวัลคือการได้พบกับนักแฟชั่นชื่อดัง แม็กซ์ ทุซซี่ โดยเธอได้เลือกให้เอเดรียนน์ กับ นิโคล ได้รับรางวัลร่วมกันกับเธอด้วยเพื่อเป็นการขอบคุณที่ให้การช่วยเหลือเธอในการแข่ง แต่นิโคลกลับปฏิเสธที่จะไปโดยอ้างว่ารู้สึกไม่ค่อยสบาย แต่จริงๆ แล้วเธอต้องการที่จะอยู่โทรศัพท์คุยกับแฟนของเธอมากกว่า
หลังจากนั้นผู้เข้าแข่งขันต้องถ่ายภาพกับงู ซึ่งสร้างความหวาดกลัวให้กับโรบินเป็นอย่างมาก แต่ภาพของผู้เข้าแข่งขันส่วนใหญ่ก็ออกมาดูมีพลัง หลังจากการถ่ายภาพ เอเดรียนน์ได้ป่วยหนักจนต้องถูกส่งเข้าโรงพยาบาล แต่เธอก็แอบหนีออกมาและกลับมาที่ห้องตัดสินได้ทัน ซึ่งสร้างความประทับใจให้กับคณะกรรมการเป็นอย่างมาก ที่ห้องผู้ตัดสิน เอโบนีได้รับคำวิจารณ์เกี่ยวกับสุขภาพผิวหนังของเธอ และนิโคลเป็นผู้ที่ถูกคัดออกเนื่องจากไม่มีความมุ่งมั่นเพียงพอที่จะแข่งขันต่อไป
- ผู้ที่ถูกเรียกชื่อคนแรก : แชนน่อน สจ๊วต
- ผู้ที่ยืนเป็นสองคนสุดท้าย : เอโบนี เฮทธ์ และ นิโคล แพนัทโทนี่
- ผู้ที่ถูกคัดออก : นิโคล แพนัทโทนี่
- ช่างถ่ายภาพ : จอห์น วอร์ด
- แขกรับเชิญพิเศษ : คิม เลไพน์, จอน ซิลเวอร์แมน, แม็กซ์ ทุซชี่, เจนิส คอมบ์, คอนสแตนซ์ ไวท์, อนันด์ จอน, ดีเร็กค์ คาห์น
The Girl Who Drives Everyone Crazy[แก้]
ออกอากาศ : 10 มิถุนายน 2546
ผู้เข้าแข่งขันที่เหลือทั้ง 7 คน ได้เรียนรู้เข้าแข่งเกี่ยวกับการฝึกทักษะการแสดง และผู้ชนะก็คือ โรบิน ซึ่งรางวัลของเธอก็คือการได้นวดสปาในอพาร์ทเมนท์ และเธอได้เลือกให้ แชนน่อน และ เคสซี่ ได้รับรางวัลร่วมกับเธอด้วย และสาวๆ คนอื่นที่แพ้การแข่งขันต้องไปเก็บกวาดอพาร์ทเม้นต์ให้สะอาด แต่จีเซลล์กลับไม่ยอมทำตามหน้าที่ และยังเรียกให้หมอนวดมาช่วยนวดตัวให้ ซึ่งสร้างความไม่พอใจให้กับเอโบนีเป็นอย่างมาก และหลังจากนั้นเมื่อ คา แฟนสาวของเอโบนีมาเยี่ยมและทำความรู้จักกับสาวๆ ในบ้าน แชนน่อนและโรบินกลับเลือกที่จะเก็บตัวอ่านไบเบิลอยู่ในห้อง ซึ่งเป็นการเสียมารยาทเป็นอย่างมาก
สำหรับการแข่งขันครั้งนี้ สาวๆ ต้องถ่ายโฆษณาคอนแทคเลนส์ โดยเคสซี่ได้รับคำชมในเรื่องการแสดง เอเดรียนน์ถูกตำหนิในเรื่องสำเนียง และแชนน่อนถูกวิจารณ์เรื่องที่ไม่ยอมยิ้มและดูไม่ค่อยมีเสน่ห์เมื่อถ่ายโฆษณา แต่คนที่เป็นสองคนสุดท้ายกลับเป็นจีเซลล์ และ เอโบนี โดยคณะกรรมการบอกว่าทั้งคู่ต่างก็มีประสิทธิภาพมากพอที่จะเป็นนางแบบได้ แต่จีเซลล์จำเป็นจะต้องมีความมั่นใจมากกว่านี้ และผู้ที่ถูกคัดออกกลับเป็นเอโบนีที่มีบุคลิกแข็งกร้าวและไม่เป็นที่ต้องการทางตลาดสำหรับวงการนี้
- ผู้ที่ถูกเรียกชื่อคนแรก : เคสซี่ วอลล์เลซ
- ผู้ที่ยืนเป็นสองคนสุดท้าย : เอโบนี เฮทธ์ และ จีเซลล์ แซมสัน
- ผู้ที่ถูกคัดออก : เอโบนี เฮทธ์
- ผู้กำกับโฆษณา : โลเรน เฮย์เนส
- แขกรับเชิญพิเศษ : จอน ซิลเวอร์แมน, อลิส สไปแวคค์, เจ.อเล็กซ์แซนเดอร์, เทรซี่ สเตอัส
The Girl Who Everyone Thinks Is Killing Herself[แก้]
ออกอากาศ : 17 มิถุนายน 2546
ในสัปดาห์นี้ผู้เข้าแข่งขันจะต้องเรียนรู้ที่จะรับมือกับการถูกสัมภาษณ์และบอกจุดเด่นอย่างหนึ่งของตัวเอง ในระหว่างที่เอลิสกำลังให้สัมภาษณ์อยู่นั้น ผู้เข้าแข่งขันที่เหลือต่างพาพูดคุยกันถึงเรื่องน้ำหนักรูปร่าง และพฤติกรรมการกินของเอลิส โดยสาวๆ ต่างมั่นใจว่าเอลิสต้องมีความผิดปกติในเรื่องการกินอย่างแน่นอน ในการแข่งขันเอลิสเป็นผู้ชนะและได้รางวัลคือสามารถพาคนที่เธอรักมาเยี่ยมที่อพาร์ทเม้นต์ได้ โดยเธอสามารถเลือกเพื่อนให้ได้รับรางวัลร่วมกับเธอได้คนนึง ดังนั้นเธอเลือกเอเดรียนน์ที่ครอบครัวของเธอไม่มีเงินมากพอที่จะมานิวยอร์กเลยซักครั้งได้รางวัลร่วมกับเธอ
ในการถ่ายรูปครั้งนี้ มาร์ติน แฟนของเอลิส และแม่ของเอเดรียนน์ ได้รับอนุญาตให้เข้าชมการถ่ายภาพเคลื่อนไหวในการถ่ายโฆษณารองเท้าคู่กับนักร้องฮิป-ฮอป คลินตัน พอร์ทิส ในห้องผู้ตัดสิน คณะกรรมการลงความเห็นว่า เอลิส ดูค่อนข้างจะผอมจนเกินไป แต่กลับเป็นจีเซลล์ที่ต้องตกรอบเพราะไม่สามารถที่จะดึงเอาความเชื่อมั่นในตัวเองออกมาได้จนความกังวลแสดงออกมาในรูปภาพ
- ผู้ที่ถูกเรียกชื่อคนแรก : เอเดรียนน์ เคอร์รี่
- ผู้ที่ยืนเป็นสองคนสุดท้าย : เอลิส ซีเวลล์ และ จีเซลล์ แซมสัน
- ผู้ที่ถูกคัดออก : จีเซลล์ แซมสัน
- ช่างถ่ายภาพ : แดเนียล การ์ริก้า
- แขกรับเชิญพิเศษ : เจย์ แมนูเอล, ซินดี้ เบอเกอร์, จอน ซิลเวอร์แมน, คลินตัน พอร์ติส, คริสเตียน เคอร์รี่, ดีเร็กค์ คาห์น, สตีฟ ซานตากาติ
The Girl Who Deals With A Pervert[แก้]
ออกอากาศ : 24 มิถุนายน 2546
ในการแข่งขันครั้งนี้ ผู้เข้าแข่งขันที่เหลือห้าคนสุดท้าย เคสซี่, โรบิน, เอลิส, แชนน่อน, และเอเดรียนน์ ได้บินไปปารีส มหานครแห่งแฟชั่นของโลก ที่ห้องพักในโรงแรม เนื่องจากมีจำนวนเตียงไม่พอ สาวๆ จึงต้องจับฉลากแบ่งที่นอนกัน และโรบินจับฉลากได้นอนกับพื้นซึ่งสร้างความไม่พอใจให้กับเธอเป็นอย่างมาก การถ่ายภาพครั้งนี้ สาวๆ ต้องถ่ายแบบโฆษณาให้กับชุดชั้นใน วันเดอร์บรา คู่กับ แบรด พินเคิร์ท นายแบบชื่อดังจากนิวยอร์ก แชนน่อน ตื่นเต้นมากเพราะเธอชื่นชมแบรดมานานแล้วถึงขนาดพกรูปเขาไปไหนมาไหนด้วย และในการแข่งขันต่อมาสาวๆ ต้องออกหางานคือการไปโชว์ตัวกับเหล่าบรรดาดีไซน์เนอร์ต่างๆ ในปารีส
ในระหว่างที่ไปพบดีไซน์เนอร์ เอเดรียนน์ ถูกชายที่เธอเข้าไปถามทางลวนลามซึ่งทำให้เธอหงุดหงิดไม่พอใจเป็นอย่างมาก เคสซี่ซึ่งมัวแต่เพลิดเพลินกับการเที่ยวชมเมืองปารีส ทำให้เธอพลาดโอกาสในการเข้าพบดีไซเนอร์ไปคนนึง โรบินได้จ้างให้คนพาเธอไปพบดีไซน์เนอร์จนครบทุกคน แต่ก็ต้องถูกคณะกรรมการตำหนิว่าเป็นการกระทำที่ไม่เหมาะสมสำหรับคนที่เพิ่งจะเป็นนางแบบ ในห้องตัดสิน เอลิสได้รับคำชมในการออกไปโชว์ตัวกับดีไซน์เนอร์ เอเดรียนน์และเคสซี่ต้องตกเป็นสองคนสุดท้ายเพราะไม่สามารถออกไปหางานได้ครบทุกคน และเคสซี่ต้องถูกคัดออกเนื่องจากไม่มีความตั้งใจเพียงพอในการแข่งขัน ซึ่งการจากไปของเธอครั้งนี้ทำให้ผู้เข้าแข่งขันที่เหลือและคณะกรรมการถึงกับเสียน้ำตาออกมา
- ผู้ที่ถูกเรียกชื่อคนแรก : เอลิส ซีเวลล์
- ผู้ที่ยืนเป็นสองคนสุดท้าย : เอเดรียนน์ เคอร์รี่ และ เคสซี่ วอลล์เลซ
- ผู้ที่ถูกคัดออก : เคสซี่ วอลล์เลซ
- ช่างถ่ายภาพ : มิเชล แฮดดี้
- แขกรับเชิญพิเศษ : พิงค์, แบรด พินเคิร์ท, เอมม่า แมคกี้, มาริลิน กาวเทียร์
The Girls Get Really Naked[แก้]
ออกอากาศ : 1 กรกฎาคม 2546
ในสัปดาห์นี้ ไทร่าได้เข้ามาถ่ายรูปให้กับผู้เข้าแข่งขันด้วยตัวเอง โดยในครั้งนี้เป็นการถ่ายรูปซูมโคลสอัพขาว-ดำของผู้เข้าแข่งขันทุกคน หลังจากนั้นจึงพาสาวๆ ไปยังเฮาส์ออฟคาร์เว่น ร้านเสื้อผ้าที่หรูและเก่าแก่ที่สุดในปารีส และได้สอนให้สาวๆ ได้เรียนรู้เกี่ยวกับทัศนคติและการวางตัวให้เหมาะสมกับเสื้อผ้าที่ใส่ วันต่อมาไทร่าได้อนุญาตให้ผู้เข้าแข่งขันได้หยุดพักผ่อนหนึ่งวันเพื่อเตรียมตัวสำหรับการแข่งขันในตอนกลางคืน เอเดรียนน์อยากจะไปเยี่ยมชมหลุมศพของ จิม มอร์ริสัน แต่โรบินต้องการที่จะไปเดินช็อปปิ้งมากกว่าจึงเกิดการโต้เถียงกันอย่างรุนแรง สุดท้ายแล้วสาวๆ จึงตัดสินใจที่จะแยกไปเป็นสองกลุ่ม โดยเอลิสไปกับเอเดรียนน์ และแชนน่อนไปกับโรบิน
ในตอนเย็น ผู้เข้าแข่งขันต้องไปออกทานอาหารเย็นกับกรรมการพิเศษสี่คน ซึ่งจะเป็นผู้ตัดสินว่าใครวางตัวได้ถูกต้องเหมาะสมและเป็นกุลสตรีที่สุด ด้วยบุคลิกและอัธยาศัยของเอเดรียนน์ถูกใจกรรมการทั้งสี่คน และเธอก็ได้เป็นผู้ชนะในการแข่งครั้งนี้ รางวัลก็คือเธอจะได้ไปพักที่โรงแรมสุดหรู เลอเมอริเดียน หนึ่งคืน โดยเธอเลือกเอลิสให้ไปกับเธอด้วยเป็นการขอบคุณที่ยอมเสียเวลาออกไปกับเธอทั้งวัน วันต่อมาผู้เข้าแข่งขันต้องถ่ายภาพเปลือยเพื่อโฆษณาเครื่องเพชรที่บุดดาห์บาร์ โรบินกับแชนน่อนปฏิเสธที่จะถ่ายรูปเพราะขัดกับหลักความเชื่อทางศาสนาของพวกเธอ ถึงแม้ว่าเจย์ แมนูเอล จะเสนอให้เธอใช้แผ่นแถบบังแล้วก็ตาม
หลังจากนั้นผู้เข้าแข่งขันได้เดินทางกลับมาที่นิวยอร์กและต้องมาอยู่รวมกันที่ห้องมิลาน ในห้องตัดสิน ภาพถ่ายของเอลิสทำให้เธอถูกเรียกชื่อเป็นคนแรก ตามด้วยเอเดรียนน์ที่มีความโดดเด่นในภาพอย่างมาก โรบินถูกกรรมการตำหนิที่มีพฤติกรรมหยาบคายกับ เจย์ แมนูเอล ที่บุดดาห์บาร์ แต่กลับปฏิเสธที่จะถ่ายภาพเปลือย และแชนน่อนที่ไม่ได้ถ่ายรูปเช่นกัน และยังไม่รวบผมตามคำแนะนำของไทร่าที่จะทำให้ใบหน้าของเธอดูโดดเด่นขึ้นมาได้ แต่ด้วยบุคลิกภาพของเธอจึงทำให้เธอได้เข้ารอบต่อไปและทำให้โรบินต้องถูกคัดออก
- ผู้ที่ถูกเรียกชื่อคนแรก : เอลิส ซีเวลล์
- ผู้ที่ยืนเป็นสองคนสุดท้าย : โรบิน แมนนิ่ง และ แชนน่อน สจ๊วต
- ผู้ที่ถูกคัดออก : โรบิน แมนนิ่ง
- ช่างถ่ายภาพ : ไทร่า แบงส์, แพททริค แคทซ์แมน
- แขกรับเชิญพิเศษ : พาสคัล มิลเลท, ดีเร็กค์ คาห์น
How The Girls Got Here[แก้]
ออกอากาศ : 8 กรกฎาคม 2546
ประมวลเหตุการณ์ทั้งหมดที่ผ่านมาของผู้เข้าแข่งขันจาก 10 คน เหลือ 3 คนสุดท้าย และภาพเหตุการณ์ต่างๆ ที่ไม่เคยเปิดเผยมาก่อน
The Girl Who Becomes America's Next Top Model[แก้]
ออกอากาศ : 15 กรกฎาคม 2546
ในรอบสามคนสุดท้าย ผู้เข้าแข่งขันต้องถูกคณะกรรมการประเมินผลงานทั้งหมดที่ผ่านมาเพื่อคัดเลือกให้เหลือเพียงสองคนสำหรับเข้าสู่การเดินแบบรอบสุดท้าย โดยแชนน่อนเป็นคนแรกที่ผ่านเข้ารอบ และเอลิสกับเอเดรียนน์ที่เป็นสองคนสุดท้าย และผู้ตัดสินต่างลงความเห็นว่าจนถึงตอนนี้เอลิสก็ยังไม่ยอมเปลี่ยนทัศนคติเกี่ยวกับการเป็นนางแบบไม่เพียงแต่สวยอย่างเดียวเท่านั้นยังต้องมีความฉลาดอีกด้วยและนั่นจึงทำให้เธอต้องตกรอบ
- ผู้ที่ถูกเรียกชื่อคนแรก : แชนน่อน สจ๊วต
- ผู้ที่ยืนเป็นสองคนสุดท้าย : เอเดรียนน์ เคอร์รี่ และ เอลิส ซีเวลล์
- ผู้ที่ถูกคัดออก : เอลิส ซีเวลล์
หลังจากที่เอเดรียนน์และแชนน่อนได้เดินแบบให้กับโชว์ของเบบี้แฟทแล้ว สองสาวก็ต้องเข้าพบคณะกรรมการเพื่อให้ประเมินผลงานอีกเป็นครั้งสุดท้าย การเดินแบบบนรันเวย์ของแชนน่อนได้รับคำชมจากกรรมการเป็นอย่างมาก และคณะกรรมการได้ลงความเห็นว่าเธอน่าจะขายได้ในวงการแฟชั่น ไทร่ารู้สึกแปลกใจที่เอเดรียนน์มาไกลได้ถึงขนาดนี้เพราะในตอนรกทั้งรูปลักษณ์และการพูดจาของแอนเดรียนน์ไม่ได้ใกล้เคียงกับคำว่านางแบบเลยแม้แต่น้อย หลังจากที่ตัดสินใจกันได้เรียบร้อยแล้ว ไทร่าได้เรียกผู้เข้าแข่งขันทั้งสองกลับเข้ามาแล้วบอกว่าภาพที่อยู่ด้านหลังคณะกรรมการคือผู้ชนะ และเมื่อดึงผ้าที่ปิดอยู่ออกมาปรากฏว่า ผู้ชนะคนแรกของอเมริกาส์เน็กซต์ท็อปโมเดลก็คือ เอเดรียนน์ เคอร์รี่
- ผู้ชิงตำแหน่งสองคนสุดท้าย : เอเดรียนน์ เคอร์รี่ และ แชนน่อน สจ๊วต
- อเมริกา เน็กซต์ ทอป โมเดล : เอเดรียนน์ เคอร์รี่
- แขกรับเชิญพิเศษ : ดรู ไลน์แฮม
ผู้เข้าแข่งขัน[แก้]
(อายุเป็นไปตามช่วงเวลาที่ถ่ายทำรายการ)
ผู้เข้าแข่งขัน | อายุ | รัฐที่ลงสมัคร | ผลการแข่งขัน | ลำดับ |
---|---|---|---|---|
เทสซา คาร์ลสัน | 19 | อิลลินอยส์ | ถูกคัดออกในตอนที่ 1 | 10 |
เคที เคลียร์รี | 21 | อิลลินอยส์ | ถูกคัดออกในตอนที่ 2 | 9 |
นิโคล แพนัทโทนี | 22 | แคลิฟอร์เนีย | ถูกคัดออกในตอนที่ 3 | 8 |
แอโบนี เฮทธ์ | 24 | นิวยอร์ก | ถูกคัดออกในตอนที่ 4 | 7 |
จีเซลล์ แซมสัน | 18 | แคลิฟอร์เนีย | ถูกคัดออกในตอนที่ 5 | 6 |
เคสซี วอลล์เลซ | 21 | อาร์คันซอ | ถูกคัดออกในตอนที่ 6 | 5 |
โรเบียนน์ "โรบิน" แมนนิง | 26 | เทนเนสซี | ถูกคัดออกในตอนที่ 7 | 4 |
เอลิส ซีเวลล์ | 20 | นิวเม็กซิโก | ถูกคัดออกในตอนที่ 8 | 3 |
แชนนอน สจวต | 18 | โอไฮโอ | รองชนะเลิศ | 2 |
เอเดรียน เคอร์รี | 20 | อิลลินอยส์ | ชนะเลิศ | 1 |
สรุปผลการแข่งขัน[แก้]
ลำดับการเรียกชื่อ[แก้]
ลำดับ | ตอนที่ | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 9 | ||||||
1 | นิโคล | เอโบนี | แชนนอน | แชนนอน | เคสซี | เอเดรียน | เอลิส | เอลิส | แชนนอน | เอเดรียน | |||
2 | โรบิน | เอลิส | นิโคล | เคสซี | เอลิส | เคสซี | แชนนอน | เอเดรียน | เอเดรียน | แชนนอน | |||
3 | เคสซี | เคสซี | จีเซลล์ | เอลิส | เอเดรียน | แชนนอน | โรบิน | แชนนอน | เอลิส | ||||
4 | เอลิส | เอเดรียนน์ | โรบิน | จีเซลล์ | โรบิน | โรบิน | เอเดรียนน์ | โรบิน | |||||
5 | เคธี | เคธี | เอเดรียน | เอเดรียน | แชนนอน | เอลิส | เคสซี | ||||||
6 | เอโบนี | นิโคล | เอโบนี | โรบิน | จีเซลล์ | จีเซลล์ | |||||||
7 | เอเดรียน | จีเซลล์ | เอลิส | เอโบนี | เอโบนี | ||||||||
8 | แชนนอน | โรบิน | เคสซี | นิโคล | |||||||||
9 | จีเซลล์ เทซซา |
แชนนอน | เคธี่ | ||||||||||
10 | เทซซา |
- ผู้ชนะของรางวัลประจำสัปดาห์
- ผู้ที่ถูกคัดออกจากการแข่งขัน
- ผู้ที่ผ่านเข้ารอบโดยที่ไม่ได้ถ่ายรูป
- ผู้ที่ไม่ได้ถ่ายรูป และ ถูกคัดออกจากการแข่งขัน
- ผู้เข้าแข่งขันที่ผ่านการคัดเลือกเข้ามาเพิ่มเติมในบ้านทีหลัง
- ผู้ที่ชนะเลิศการแข่งขัน
- ในตอนที่ 1 ตอนแรกมีผู้เข้าแข่งขันที่ผ่านการคัดเลือกมาอยู่ในบ้านแค่ 8 คนแต่ภายหลังมีมาเพิ่มอีก 2 คนรวมเป็น 10 คน
- ตอนที่ 8 เป็นตอนประมวลภาพซ้ำในการแข่งขัน
การแปลงโฉม[แก้]
- เอเดรียนน์ : ต่อผมยาวสีน้ำตาล และเพิ่มหน้าม้า
- เอโบนี : โกนทั้งหัว
- เอลิส : ตัดสั้น ให้ดูเหมือนภูตน้อยในเทพนิยาย
- จีเซลล์ : ทำไฮไลท์สีแดง
- เคสซี่ : ต่อผมยาวสีน้ำตาล ทรงไทร่า แบงค์ ในปี 1992
- นิโคล : ยืดผมตรง
- โรบิน : ต่อผมยาวสีน้ำตาลอ่อน
- แชนน่อน : ต่อผมยาวสีบลอนด์
การแข่งขัน[แก้]
- สัปดาห์ที่ 2 : ถ่ายภาพบิกินี่บนชั้นดาดฟ้าของตึกสูง ให้กับ เจแอลโอ โดย เจนนิเฟอร์ โลเปซ
- สัปดาห์ที่ 3 : ถ่ายภาพบิกินี่ ให้กับนิตยสาร สตัฟฟ์
- สัปดาห์ที่ 4 : ถ่ายภาพบิวตี้ ช็อทกับงู
- สัปดาห์ที่ 5 : ถ่ายโฆษณา ให้กับ เฟรชลุคส์ คอนแทคเลนส์
- สัปดาห์ที่ 6 : ถ่ายภาพขณะเต้น เคลื่อนไหวกับนักร้องฮิป-ฮอป คลินตัน พอร์ทิส ให้กับ รีบ็อกซ์
- สัปดาห์ที่ 7 : ถ่ายภาพชุดชั้นใน กับฉากหอไอเฟล ให้กับ วันเดอร์บรา
- สัปดาห์ที่ 8 : ถ่ายภาพบิวตี้ ช็อทขาว-ดำ บนระเบียงของ โรงแรมฮิลตัน ในกรุงปารีส,ถ่ายภาพนู้ด ให้กับ เมอร์ริท ไดมอนด์
- รอบ 2 คนสุดท้าย : แข่งขันเดินแบบให้กับเสื้อผ้าจาก เบบี้ แฟท ในระดับมืออาชีพ
บุคคลที่เกี่ยวข้องกับรายการ[แก้]
- ไทรา แบงส์ - เจ้าของรายการ, ช่างภาพ และกรรมการหลัก
- เจนิส ดิคคินสัน - กรรมการ
- คิโมร่า ลี ไซมอนส์ - กรรมการ
- โบว์ คิวเลี่ยน - กรรมการ