อุโมงค์เยอร์บาบเวนา

พิกัด: 37°48′34″N 122°21′56″W / 37.80944°N 122.36556°W / 37.80944; -122.36556
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อุโมงค์เยอร์บาบเวนา
Yerba Buena Tunnel
Eastern portal of the Yerba Buena Tunnel
ปากอุโมงค์ชั้นบนทางตะวันออกในเดือนธันวาคม 1994
ข้อมูลทั่วไป
ชื่อทางการไม่มี
ชื่ออื่นอุโมงค์เกาะเยอร์บาบเวนา
ที่ตั้งสหรัฐ ซานฟรานซิสโก รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา
พิกัดภูมิศาสตร์37°48′34″N 122°21′56″W / 37.80944°N 122.36556°W / 37.80944; -122.36556
สถานะเปิดใช้งาน
เส้นทาง อินเตอร์สเตต 80
การจัดการ
เริ่มสร้าง9 กรกฎาคม ค.ศ. 1933
สร้างเสร็จค.ศ. 1933–36
เปิด12 พฤศจิกายน ค.ศ. 1936; 87 ปีก่อน
บูรณะค.ศ. 1961–62
เจ้าของกระทรวงคมนาคมแคลิฟอร์เนีย
การจราจรรถยนต์
จำนวนพาหนะต่อวัน250,000 คัน (2014)[1]
ข้อมูลทางเทคนิค
วิศวกรออกแบบชาลส์ เอช. เพอร์เซลล์
ความยาว540 ฟุต (160 เมตร)
จำนวนช่องจราจร10
ระยะห่างอุโมงค์58 ฟุต (18 เมตร)
ความกว้าง76 ฟุต (23 เมตร)

อุโมงค์เยอร์บาบเวนา (อังกฤษ: Yerba Buena Tunnel) หรือที่รู้จักกันในชื่อ อุโมงค์เกาะเยอร์บาบเวนา เป็นอุโมงค์ทางหลวงในเมืองซานฟรานซิสโก รัฐแคลิฟอร์เนีย ประเทศสหรัฐอเมริกา เป็นส่วนหนึ่งของโครงสร้างสะพานซานฟรานซิสโก–อ่าวโอ๊กแลนด์ที่ผ่านเกาะเยอร์บาบเวนา อุโมงค์แห่งนี้รองรับถนน 10 ช่องจราจรของทางหลวงอินเตอร์สเตตหมายเลข 80 (Interstate 80) บนสองชั้น เชื่อมต่อสองช่วงของสะพานอ่าวได้แก่ สะพานแขวนในช่วงตะวันตกและสะพานแขวนตรึงตัวเองในช่วงตะวันออก เมื่อสะพานอ่าวเปิดใช้งานในปี ค.ศ. 1936 อุโมงค์เยอร์บาบเวนาก็ถือเป็นอุโมงค์ที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางกว้างที่สุดในโลก

อุโมงค์เยอร์บาบเวนาเป็นการผสมกันระหว่างรางรถไฟสองทิศทางกับทางเดินรถบรรทุกบนชั้นล่างกับรถยนต์ชั้นบน แต่ต่อมามีการเปลี่ยนเป็นการจราจรทางเดียวบนแต่ละชั้น

หน้าตัดอุโมงค์เยอร์บาบเวนา (หันหน้าไปทางทิศตะวันออก)
A schematic illustration of the cross-section of the Yerba Buena Tunnel in 1938, section taken facing east. In 1938, the tunnel carried six bidirectional lanes of automobile traffic on the upper deck, three lanes of truck traffic on the north side of the lower deck, and two tracks for electrified rail service on the south side of the lower deck.
ค.ศ. 1938
A schematic illustration of the cross-section of the Yerba Buena Tunnel in 1962, section taken facing east. In 1961–62, the tunnel was reconstructed after rail service stopped in 1958. The upper and lower decks were lowered, and the upper deck now carries five lanes of mixed auto/truck traffic westbound, while the lower deck carries five lanes of mixed traffic eastbound.
ค.ศ. 1962

ประวัติ[แก้]

การออกแบบและก่อสร้าง[แก้]

แกลเลอรี[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. "San Francisco-Oakland Bay Bridge". Metropolitan Transportation Commission. สืบค้นเมื่อ December 20, 2017. FY 2014-15 Total toll-paid vehicles: 45,534,437