อุบัย อิบน์ กะอบ์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อุบัย อิบน์ กะอบ์
أُبَيّ ٱبْن كَعْب
ส่วนบุคคล
เกิด
มรณภาพค.ศ. 649 (ฮ.ศ. 30)
ศาสนาอิสลาม
นิกายซุนนี
รู้จักจากเศาะฮาบะฮ์
อาชีพอาลักษณ์, ฮาฟิซ, มุชาวะเราะฮ์

อุบัย อิบน์ กะอบ์ (อาหรับ: أُبَيّ ٱبْن كَعْب; เสียชีวิตในปี 649) หรือที่รู้จักในนาม อะบูมุนซิร[1][2] เป็นเศาะฮาบะฮ์ของนบีมุฮัมมัด และบุคคลที่ได้รับการยกย่องอย่างสูงในหมู่มุสลิมยุคแรก

อ้างอิง[แก้]

  1. "Sahih Muslim, hadith 810". สืบค้นเมื่อ 2020-02-27.
  2. Erol, Bünyamın (2012). ÜBEY b. K‘B - An article published in Turkish Encyclopedia of Islam. Vol. 42 (Tutun - Vehran). Istanbul: TDV İslâm Ansiklopedisi. pp. 272–274. ISBN 978-97-53-89737-2. สืบค้นเมื่อ 1 February 2022.