อินทรีหางขาว
| อินทรีหางขาว | |
|---|---|
| |
| สถานะการอนุรักษ์ | |
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ 
| |
| โดเมน: | ยูแคริโอต Eukaryota |
| อาณาจักร: | สัตว์ Animalia |
| ไฟลัม: | สัตว์มีแกนสันหลัง Chordata |
| ชั้น: | สัตว์ปีก Aves |
| อันดับ: | เหยี่ยว Accipitriformes |
| วงศ์: | เหยี่ยวและนกอินทรี Accipitridae |
| สกุล: | Haliaeetus Haliaeetus (Linnaeus, 1758) |
| สปีชีส์: | Haliaeetus albicilla |
| ชื่อทวินาม | |
| Haliaeetus albicilla (Linnaeus, 1758) | |
| Subspecies[3] | |
| |
| |
| ของเขตของ H. albicilla ที่ทำรัง พบในช่วงฤดูหนาว พบได้ตลอดทั้งปี
| |
| ชื่อพ้อง | |
|
Falco albicilla Linnaeus, 1758 | |
อินทรีหางขาว หรือ อินทรีทะเลหางขาว (อังกฤษ: White-tailed eagle, White-tailed sea-eagle; ชื่อวิทยาศาสตร์: Haliaeetus albicilla[4]) นกล่าเหยื่อขนาดใหญ่ชนิดหนึ่ง จำพวกอินทรีทะเล ในวงศ์เหยี่ยวและอินทรี (Accipitridae)
อินทรีหางขาว จัดเป็นนกที่มีขนาดใหญ่ที่สุดชนิดหนึ่งในทวีปยุโรป เมื่อโตเต็มที่อาจมีความสูงได้ถึง 1 เมตร มีดวงตาสีทอง มีถิ่นแพร่กระจายพันธุ์ในยุโรปตะวันออกเช่น เบลารุส, รัสเซีย หรือไครเมีย มีการผสมพันธุ์วางไข่ครั้งละ 2 ฟองในช่วงฤดูร้อน โดยรังจะมีขนาดใหญ่และลึก อาจมีน้ำหนักได้มากถึง 1 ตัน แขวนอยู่บนต้นไม้ใหญ่ ดังนั้นจึงอาจสุ่มเสี่ยงต่อการพังทะลายลงมา บางครั้งจะทำรังใกล้กับนกล่าเหยื่ออื่น ๆ เช่น เหยี่ยวออสเปร แต่จะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกัน และบางครั้งอาจมีการรบกวนซึ่งกันและกัน พ่อและแม่นกช่วยกันเลี้ยงลูก เมื่อถึงช่วงฤดูหนาว อินทรีหางขาวบางตัวจะอพยพบินไปยังสถานที่ ๆ อบอุ่นกว่า และจะกลับมาในช่วงฤดูร้อนเพื่อจะผสมพันธุ์วางไข่ ในขณะที่บางตัวเลือกที่จะอยู่ที่เดิม ซึ่งปัจจุบันยังไม่เป็นที่ทราบชัดเจนว่าเพราะอะไร
อาหารหลักได้แก่ ปลา อินทรีหางขาวขนาดโตเต็มที่มีความต้องการอาหารมากถึงวันละ 2 กิโลกรัม รวมถึงอาจกินซากสัตว์ตายได้ด้วย รวมถึงการล่านกด้วยกันชนิดอื่นกินเป็นอาหาร และมีพฤติกรรมการแย่งอาหารกันเองหรือแย่งชิงอาหารจากนกชนิดอื่นบนอากาศ ในช่วงฤดูหนาวที่อุณหภูมิติดลบ น้ำในแหล่งน้ำธรรมชาติต่าง ๆ แข็งเป็นน้ำแข็ง นกน้ำหลายชนิดตายลงเนื่องจากทนความหนาวเย็นไม่ได้ เช่น หงส์ แต่ด้วยร่างกายที่ใหญ่โตของอินทรีหางขาวจึงทำให้เก็บความร้อนไว้ในตัวได้มาก จึงสามารถทนกับความหนาวเย็นและผ่านพ้นช่วงเวลาดังกล่าวนี้ได้
พ่อแม่นก จะแยกจากลูกนกขณะที่ลูกนกยังไม่โตเต็มที่ แต่ก็โตพอที่จะช่วยเหลือและดูแลตัวเองได้ โดยจะผละจากรังไป เมื่อลูกนกหิวจึงจะเริ่มขยับบินและออกไปใช้ชีวิตตามลำพังด้วยตัวเอง นอกจากนี้แล้ว อินทรีหางขาวยังสามารถที่จะว่ายน้ำได้ด้วย แม้จะไม่คล่องแคล่วก็ตาม เพื่อกำจัดปรสิตที่เกาะติดตามขน[5]
อินทรีหางขาว อาจพบได้ในประเทศไทย โดยถือว่าเป็นนกพลัดหลงที่หาได้ยาก[6]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ BirdLife International (2020). "Haliaeetus albicilla". IUCN Red List of Threatened Species. 2020: e.T22695137A181768148. doi:10.2305/IUCN.UK.2020-3.RLTS.T22695137A181768148.en. สืบค้นเมื่อ 19 November 2021.
- ↑ "Appendices | CITES". cites.org. สืบค้นเมื่อ 2022-01-14.
- ↑ Gill F, D Donsker & P Rasmussen (Eds). 2020. IOC World Bird List (v10.2). doi : 10.14344/IOC.ML.10.2.
- ↑ Etymology: Haliaeetus, New Latin for "sea-eagle". albicilla, "white-tailed", from Latin albi- "white" + cilla, "tail".
- ↑ Sea Eagles: Bird With The Golden Eye, "Animal Planet Sunday Showcase". สารคดีทางแอนิมอลแพลนเน็ต ทางทรูวิชั่นส์: จันทร์ที่ 6 มกราคม 2556
- ↑ Ferguson-Lees, James; Christie, David (2005). Raptors of the World: A Field Guide (Helm Field Guides). Christopher Helm Publishers Ltd. ISBN 0713669578.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
- BirdLife species factsheet for Haliaeetus albicilla
- "Haliaeetus albicilla". Avibase.
- "White-tailed Sea-eagle media". Internet Bird Collection.
- อินทรีหางขาว photo gallery at VIREO (Drexel University)
- Audio recordings of White-tailed eagle on Xeno-canto.
| ฐานข้อมูลการควบคุมรายการหลักฐาน: ประจำชาติ |
|---|