อาณาจักรของพระเป็นเจ้า
อาณาจักรของพระเป็นเจ้า[1] (ศัพท์ราชบัณฑิตยสถาน) หรือ พระอาณาจักรของพระเจ้า (ศัพท์คาทอลิก) หรือ แผ่นดินของพระเจ้า (โปรเตสแตนต์) หมายถึง พระอำนาจของพระเป็นเจ้าในการปกครองทุกสิ่ง[2]โดยตลอดชั่วนิรันดร์[3]
ในศาสนาคริสต์ถือว่าเรื่องอาณาจักรของพระเป็นเจ้าเป็นหัวใจของการประกาศข่าวดี[1] พระวรสารนักบุญยอห์นระบุว่า พระเยซูสอนว่าเฉพาะผู้เกิดใหม่ด้วยน้ำและพระวิญญาณบริสุทธิ์เท่านั้นจึงจะเข้าในอาณาจักรนี้ได้[4]
พระวรสารนักบุญมัทธิวเรียกอาณาจักรของพระเป็นเจ้าว่า "อาณาจักรสวรรค์" (ศัพท์คาทอลิก) หรือ "แผ่นดินสวรรค์" (โปรเตสแตนต์)
ผู้ไม่มีส่วนในอาณาจักรของพระเป็นเจ้า[แก้]
จดหมายของนักบุญเปาโลถึงชาวโครินธ์ ฉบับที่ 1 ระบุว่าบุคคลต่อไปนี้จะไม่มีส่วนในพระอาณาจักรของพระเจ้า ได้แก่ พวกที่ล่วงประเวณี พวกไหว้รูปเคารพ พวกผิดผัวผิดเมีย พวกโสเภณีชาย พวกรักร่วมเพศ[5] พวกขโมย พวกที่โลภ พวกขี้เมา พวกชอบกล่าวร้าย และพวกฉ้อโกง[6] แต่หากได้รับการชำระให้บริสุทธิ์โดยพระนามของพระเยซูและพระวิญญาณบริสุทธิ์จนเลิกพฤติกรรมเหล่านี้ได้แล้ว ก็จะถือเป็นคนชอบธรรมและเข้าในพระอาณาจักรได้[7]
อ้างอิง[แก้]
- เชิงอรรถ
- ↑ 1.0 1.1 พจนานุกรมศัพท์ศาสนาสากล, หน้า 303
- ↑ สดุดี 103:19
- ↑ ดาเนียล 4:3
- ↑ ยอห์น 3:5
- ↑ 1 โครินธ์ 6:9
- ↑ 1 โครินธ์ 6:10
- ↑ 1 โครินธ์ 6:11
- บรรณานุกรม
- ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมศัพท์ศาสนาสากล ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ : ราชบัณฑิตยสถาน, 2552. 734 หน้า. ISBN 978-616-7073-03-3
- พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับมาตรฐาน 2011. กรุงเทพฯ : สมาคมพระคริสตธรรมไทย, 2555. ISBN 978-6-6167218-71-7 ข้อผิดพลาดพารามิเตอร์ใน {{ISBN}}: length