ข้ามไปเนื้อหา

อาชิกางะ โยชิฮารุ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
 
อาชิกางะ โยชิฮารุ
足利義晴
ยุคยุคมูโรมาจิ
เกิด2 เมษายน ค.ศ. 1511(1511-04-02)
ถึงแก่กรรม20 พฤษภาคม ค.ศ. 1550(1550-05-20) (39 ปี)
เปลี่ยนชื่อคาเมโอมารุ (ชื่อวัยเด็ก)→โยชิฮารุ
ตระกูลตระกูลอาชิกางะ
บิดามารดาอาชิกางะ โยชิซูมิ
บุตรโยชิเตรุ, โยชิอากิ

อาชิกางะ โยชิฮารุ (足利 義晴; 2 เมษายน 1511 - 20 พฤษภาคม 1550) เป็นโชกุนคนที่ 12 ของรัฐบาลโชกุนอาชิกางะระหว่างปี ค.ศ. 1521 ถึงปี ค.ศ. 1546 ในช่วงปลายยุคมูโรมาจิ[1] เขาเป็นบุตรชายของโชกุนคนที่ 11 คือ อาชิกางะ โยชิซูมิ[2] ชื่อในวัยเด็กของเขาคือ คาเมโอมารุ (亀王丸) ในวันที่ 1 พฤษภาคม ค.ศ. 1521 หลังจากที่โชกุนอาชิกางะ โยชิตาเนะซึ่งเป็นบิดาบุญธรรมของเขาและเป็นโชกุนคนที่ 10 แต่ได้กลับมาดำรงตำแหน่งโชกุนอีกครั้งหนึ่งกับโฮโซกาวะ ทากากูนิ (細川高国) ได้ต่อสู้กันเพื่อแย่งชิงอำนาจเหนือรัฐบาลซึ่งโยชิตาเนะเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ในสงครามและถูกเนรเทศไปยังเกาะอาวาจิ มินาโมโตะ โนะ โยชิฮารุได้รับการแต่งตั้งให้เป็นโชกุนขณะที่เขาเข้าสู่เกียวโต[3][1]

เขาไม่มีอำนาจทางการเมืองและถูกบังคับให้ออกจากตำแหน่งในปี ค.ศ. 1546 เนื่องจากการต่อสู้ทางการเมืองระหว่างมิโยชิ นางาโยชิ และโฮโซกาวะ ฮารุโมโตะ ทำให้บุตรชายของเขาคืออาชิกางะ โยชิเตรุได้เป็นโชกุนคนที่ 13 เขาถึงแก่กรรมเมื่อวันที่ 20 พฤษภาคม ค.ศ. 1550[4] ต่อมาในปี ค.ศ. 1568 จากการสนับสนุนของโอดะ โนบูนางะ ทำให้บุตรชายอีกคนของเขาคืออาชิกางะ โยชิอากิ กลายเป็นโชกุนคนที่ 15 และคนสุดท้ายของรัฐบาลโชกุนอาชิกางะ[1]

จากมุมมองของตะวันตกโยชิฮารุมีความสำคัญในขณะที่เขาเป็นโชกุนเมื่อมีการติดต่อกันเป็นครั้งแรกของญี่ปุ่นกับชาติในยุโรปโดยเกิดขึ้นในปี ค.ศ. 1543 เมื่อเรือโปรตุเกสลำหนึ่งซึ่งกำลังเดินทางไปจีนถูกคลื่นพัดพาไปที่ญี่ปุ่น ในปี ค.ศ. 1526 โยชิฮารุเชิญนักธนูจากจังหวัดใกล้เคียงมาที่เมืองหลวงเพื่อแข่งขันยิงธนู[5]

เหตุการณ์ในสมัยของโยชิฮารุ

[แก้]

เหตุการณ์สำคัญในช่วงที่โยชิฮารุเป็นโชกุน

  • ค.ศ. 1521 – โฮโซกาวะ ทากากูนิแต่งตั้งให้โยชิฮารุเป็นโชกุน[1]
  • ค.ศ. 1526 – กบฏคาไซ, กบฏมิโยชิ: จักรพรรดิโกะ-นาระสืบราชบัลลังก์[1]
  • ค.ศ. 1533 − เกิดกบฏอิกโก-อิกกิ[1]
  • ค.ศ. 1536 − จักรพรรดิโกะ-นาระ ประกอบพิธีบรมราชาภิเษก[1]
  • ค.ศ. 1546 − โชกุนโยชิฮารุหนีไปโอมิ โยชิเตรุบุตรชายของเขาได้รับแต่งตั้งให้เป็นโชกุน[1]

หมายเหตุ

[แก้]
  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 1.6 1.7 Ackroyd, Joyce. (1982). Lessons from History: The Tokushi Yoron, p. 332.
  2. Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, p. 370., p. 370, ที่กูเกิล หนังสือ
  3. Titsingh, p. 371., p. 371, ที่กูเกิล หนังสือ
  4. Titsingh, p. 379., p. 379, ที่กูเกิล หนังสือ
  5. Titsingh, p. 373., p. 373, ที่กูเกิล หนังสือ

อ้างอิง

[แก้]
  • Ackroyd, Joyce. (1982) Lessons from History: The Tokushi Yoron. Brisbane: University of Queensland Press. ISBN 9780702214851; OCLC 7574544
  • Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Ōdai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 585069