อาชิกางะ โยชิอากิ
| อาชิกางะ โยชิอากิ | |
|---|---|
 | |
| โชกุน | |
| ค.ศ. 1568 – ค.ศ. 1573 | |
| ระยะเวลา | 5 ปี |
| จักรพรรดิ | จักรพรรดิโองิมาจิ |
| ก่อนหน้า | อาชิกางะ โยชิฮิเดะ |
| ถัดไป | โทกูงาวะ อิเอยาซุ |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 15 ธันวาคม ค.ศ. 1537 |
| อสัญกรรม | 19 ตุลาคม ค.ศ. 1597 (59 ปี) |
| บิดา | อาชิกางะ โยชิฮารุ |
| บิดาบุญธรรม | โอดะ โนบูนางะ |
| ตระกูล | อาชิกางะ |
อาชิกางะ โยชิอากิ (ญี่ปุ่น: 足利 義昭, 15 ธันวาคม ค.ศ. 1537 – 19 ตุลาคม ค.ศ. 1597)[1] เป็นโชกุนคนที่ 15 และคนสุดท้ายของรัฐบาลโชกุนอาชิกางะ ซึ่งดำรงตำแหน่งระหว่างปี ค.ศ. 1568 ถึงปี ค.ศ. 1573 ซึ่งเป็นช่วงที่เขาก่อกบฏและถูกโค่นล้มอำนาจ[2] บิดาของเขาคืออาชิกางะ โยชิฮารุ ซึ่งเป็นโชกุนคนที่ 12 และพี่ชายของเขาคืออาชิกางะ โยชิเตรุ ซึ่งเป็นโชกุคนที่ 13[3]
ประวัติ
[แก้]เขาเป็นบุตรชายของอาชิกางะ โยชิฮารุ เมื่อวันที่ 5 ธันวาคม ค.ศ. 1537[1] เขาเข้าวัดโคฟูกูจิเพื่อบวชเป็นพระ แต่เมื่อโยชิเตรุพี่ชายของเขาถูกตระกูลมิโยชิฆ่า เขาก็กลับมาใช้ชีวิตฆราวาสอีกครั้งและใช้ชื่อ "โยชิอากิ"[4] ในเวลานั้น รัฐบาลโชกุนอาชิกางะอ่อนแอลงอย่างมาก อย่างไรก็ตาม ไดเมียวจากเมืองต่าง ๆ ยังคงต่อสู้เพื่อเข้ามาควบคุมรัฐบาลกลาง อาชิกางะ โยชิเตรุพยายามโค่นล้มตระกูลมิโยชิที่ควบคุมเขา แต่แผนการของเขาทำให้ตระกูลมิโยชิและมัตสึนางะ ฮิซาฮิเดะวางแผนก่อรัฐประหารและบังคับให้โยชิเตรุฆ่าตัวตาย พวกเขาจึงตัดสินใจแต่งตั้งอาชิกางะ โยชิฮิเดะ ลูกพี่ลูกน้องของโยชิเตรุให้เป็นโชกุนคนที่ 14 ในเกียวโต แต่ไม่สามารถควบคุมเมืองหลวงได้[5]
ในวันที่ 21 พฤศจิกายน ค.ศ. 1567 เขาย้ายไปที่วัดอันโยจิในอิจิโจดานิ (ปัจจุบันคือเมืองฟูกูอิ จังหวัดฟูกูอิ) ซึ่งเป็นฐานที่มั่นของตระกูลอาซากูระ[6][7] ในวันที่ 15 เมษายน ค.ศ. 1568 เขาบรรลุนิติภาวะและเปลี่ยนชื่อเป็นโยชิอากิ[6][7]
หมายเหตุ
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 "Ashikaga Yoshiaki" in The New Encyclopædia Britannica. Chicago: Encyclopædia Britannica Inc., 15th edn., 1992, Vol. 1, p. 625.
- ↑ Ackroyd, Joyce. (1982) Lessons from History: The Tokushi Yoron, p. 332.
- ↑ Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, pp. 385–389., p. 385, ที่กูเกิล หนังสือ
- ↑ "日本大百科全書(ニッポニカ)「足利義昭」の解説". Kotobank. สืบค้นเมื่อ 15 December 2021.
- ↑ Turnbull 2004, p. 31.
- ↑ 6.0 6.1 Yamada 2019, pp. 150–165.
- ↑ 7.0 7.1 Kuno 2017, pp. 46–48.
อ้างอิง
[แก้]- Ackroyd, Joyce. (1982) Lessons from History: the Tokushi Yoron. Brisbane: University of Queensland Press. ISBN 9780702214851; OCLC 7574544
- Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Ōdai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 585069
- Berry, Mary Elizabeth (1982). Hideyoshi. Cambridge: Harvard University Press. ISBN 9780674390256.
- Turnbull, Stephen (2004) [1st pub. 1998]. The Samurai Sourcebook (3rd ed.). London: Cassell. ISBN 1-85409-523-4.
- Sansom, George (1961). A History of Japan, 1334–1615. Stanford University Press. ISBN 0804705259.
- Yamada, Yasuhiro (2019). 足利義輝・義昭 [Ashikaga Yoshiteru and Yoshiaki]. ミネルヴァ日本評伝選 (ภาษาญี่ปุ่น). ミネルヴァ書房.
- Kuno, Masashi (2017). 足利義昭と織田信長 [Ashikaga Yoshiaki and Oda Nobunaga]. 中世武士選書 第40巻 (ภาษาญี่ปุ่น). 戎光祥出版. ISBN 978-4-86403-259-9.