หูหนวก

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ภาพสัญลักษณ์สากลของผู้หูหนวก

หูหนวก เป็นความพิการอย่างหนึ่งเกี่ยวกับการได้ยิน หมายถึงผู้ที่สูญเสียความสามารถในการได้ยินบางส่วนหรือทั้งหมดไป ผู้ที่หูหนวกส่วนมากจะสื่อสารโดยการอ่านริมฝีปากหรือโดยการใช้ภาษามือ

สาเหตุเกิดได้จากหลายปัจจัย เช่น พันธุกรรม อายุที่มากขึ้น การอยู่ในสภาพแวดล้อมที่มีเสียงดัง สารเคมี หรือเป็นผลจากการได้รับบาดเจ็บ

ภาษามือ[แก้]

คนหูหนวกในประเทศไทยส่วนมากใช้ภาษามือไทย ภาษามือไทยถูกพัฒนามาจากภาษามืออเมริกัน การสะกดนิ้วมือไทยถูกประดิษฐ์จากการผสมผสานระหว่างการสะกดนิ้วมืออเมริกันและอังกฤษซึ่งคิดค้นโดย ดร.คุณหญิง กมลา ไกรฤกษ์ จบการศึกษาปริญญาเอก สาขาการศึกษา ที่มหาวิทยาลัย Gallaudet ในกรุงวอชิงตัน ดีซี สหรัฐอเมริกา ส่วนใหญ่มักเข้าใจผิดว่าภาษามือในประเทศไทยเหมือนกับประเทศอื่นๆ ที่คนหูหนวกในระหว่างประเทศสามารถสื่อสารได้อย่างคล่องแคล่ว ภาษามือไทยมีกฎและไวยากรณ์ไม่เหมือนกับภาษามือในประเทศอื่น

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]