หลุทวิหาร
ฮาลุดวิหาร (อักษรโรมัน: Halud Vihara) เป็นบริเวณที่อยู่ห่างไป 14.5 กิโลเมตร (9.0 ไมล์) ทางตะวันตกเฉียงใต้จากแหล่งมรดกโลกโสมปุระมหาวิหาร (Somapura Mahavihara) ในปาหาฑปูร์ (Pahapur) ในอำเภอนาวคาวน์ของประเทศบังกลาเทศ ลักษณะเฉพาะของบริเวณนี้คือ "เนินขนาดใหญ่ที่กว้าง 100 ฟุตกับสูง 25 ฟุต"[1] แต่ยังมีเนินอื่นและส่วนโครงสร้างอิฐที่ยังหลงเหลืออยู่ ประติมากรรมบางส่วนถูกนำออกไปจากบริเวณ เพราะเกิดจากชาวบ้านนำอิฐมาใช้ใหม่ บริเวณนี้ตั้งอยู่ในหมู่บ้านฮาลุดวิหาร ซึ่งรู้จักกันในชื่อท้องถิ่นว่า ทวีปคัญช์ (Dvipganj)[2] การขุดค้นแสดงให้เห็นถึงบริเวณของศาสนาพุทธในสมัยกลางตอนต้น ซึ่งเป็นช่วงเวลาเดียวกันกับสมปุระมหาวิหารกับสีตาโกฏวิหาร ในนาวับคัญช์ อำเภอทินัชปุระ[2][3]
สถานะมรดกโลก[แก้]
หลุทวิหารได้รับการขึ้นทะเบียนโดยยูเนสโกในรายชื่อเบื้องต้นเมื่อวันที่ 17 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1999 ในหมวดหมู่วัฒนธรรม[1]
ดูเพิ่ม[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 Halud Vihara, UNESCO World Heritage Centre
- ↑ 2.0 2.1 Nazimuddin Ahmed (2012), "Halud Vihara", ใน Sirajul Islam and Ahmed A. Jamal (บ.ก.), Banglapedia: National Encyclopedia of Bangladesh (Second ed.), Asiatic Society of Bangladesh
- ↑ SS Mostafizur Rahman (2012), "Sitakot Vihara", ใน Sirajul Islam and Ahmed A. Jamal (บ.ก.), Banglapedia: National Encyclopedia of Bangladesh (Second ed.), Asiatic Society of Bangladesh