ทะเลสาบหนองหาน
| ทะเลสาบหนองหาน | |
|---|---|
.jpg) ทางเดินในหนองหาน | |
  ทะเลสาบหนองหาน | |
| ที่ตั้ง | จังหวัดสกลนคร, ประเทศไทย[1][2] |
| พิกัด | 17°13′N 104°10′E / 17.217°N 104.167°E |
| ชนิด | ทะเลสาบนํ้าจืด |
| ประเทศในลุ่มน้ำ | ประเทศไทย |
| พื้นที่พื้นน้ำ | 125.2 ตารางกิโลเมตร (48.3 ตารางไมล์) |
| ความลึกโดยเฉลี่ย | 1.9 เมตร (6.2 ฟุต) |
| ความลึกสูงสุด | 10 เมตร (33 ฟุต) |
| ความสูงของพื้นที่ | 158 เมตร (518 ฟุต) |
| เมือง | จังหวัดสกลนคร |
ทะเลสาบหนองหาน หรือ หนองหานหลวง[3][4][5] เป็นทะเลสาบน้ำจืดขนาดใหญ่[6]ที่สุดของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ[7] และใหญ่เป็นอันดับ 2 ของประเทศ[8] เป็นรองจากบึงบอระเพ็ด[9] ครอบคลุมพื้นที่ถึง 12 ตำบล ได้แก่ ตำบลธาตุเชิงชุม ตำบลท่าแร่ ตำบลเชียงเครือ ตำบลโคกก่อง ตำบลม่วงลาย ตำบลงิ้วด่อน ตำบลดงชน ตำบลธาตุนาเวง ตำบลฮางโฮง ตำบลเหล่าปอแดง ในอำเภอเมืองสกลนคร และตำบลบ้านแป้น ตำบลนาแก้ว ในอำเภอโพนนาแก้ว จังหวัดสกลนคร[10][11] มีเนื้อที่กว่า 77,016 ไร่[12] หรือ (123.2 ตารางกิโลเมตร)[13][14] ความลึกเฉลี่ยประมาณ 2.0 - 10.0 เมตร เป็นแหล่งเพาะพันธุ์ปลาน้ำจืด นกน้ำ พื้นที่ชุ่มน้ำที่สำคัญของประเทศไทย สันนิษฐานว่าหนองหานเกิดจากการยุบตัวของแผ่นเปลือกโลกอันเนื่องมาจากการถูกชะล้างของชั้นหินเกลือใต้ดินจนเกิดโพรงขนาดใหญ่ และเกิดการพังทลายยุบตัวลงเป็นหนองน้ำในเวลาต่อมา
หนองหารในอดีตเคยเป็นที่สร้างบ้านแปงเมือง ดังปรากฎหลักฐานทางด้านโบราณคดีและบันทึกทางประวัติศาสตร์หรือนิทานพื้นบ้านตำนาน "พญาพังคี" โดยแต่เดิมมีชื่อว่า “เมืองหนองหานหลวง”[15] ทะเลสาบหนองหานประกอบด้วยเกาะน้อยใหญ่มากกว่า 30 เกาะ เกาะที่ขนาดใหญ่ที่สุดคือ เกาะดอนสวรรค์ โดยมีพุทธสถานโบราณภายในเกาะ
ชาวบ้านที่มีพื้นที่โดยรอบหนองหารจะประกอบอาชีพทางการเกษตรเป็นส่วนใหญ่ และมีชุมชนเมืองติดกับหนองหาร อิทธิพลของหนองหารส่งผลต่อการดำรงชีวิตของประชาชนในพื้นที่ถึง 32 ตำบล อยู่ในเขตจังหวัดสกลนคร 12 ตำบล และจังหวัดนครพนม 20 ตำบล เป็นพื้นที่ทั้งสิ้นรวม 1,671 ตร.กม. หรือ 1,044,375ไร่ ประชากรที่ใช้ประโยชน์จากหนองหาร มีทั้งสิ้น 240,327 คน จาก 80,750 ครัวเรือน[16]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ รายงานสถานการณ์คุณภาพสิ่งแวดล้อม พ.ศ. Samnakngān Nayōbāi læ Phǣn Singwǣtlō̜m, Krasūang Witthayāsāt, Thēknōlōyī, læ Singwǣtlō̜m. 1996. ISBN 978-974-7978-95-7.
- ↑ Wārasān phāsā læ watthanatham. Sathāban Wičhai Phāsā læ Watthanatham phư̄a Phatthanā Chonnabot. 1990.
- ↑ สุจิตต์ วงษ์เทศ (1 ตุลาคม พ.ศ. 2555). "หนองหาน ไม่ใช่ หนองหาร ยุคสุโขทัย ปลูกเรือนเสาสูง". มติชนออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 14 ตุลาคม 2557.
{{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=และ|date=(help) - ↑ Wanliphōdom, Sīsak (2000). เรือนไทย บ้านไทย. เมืองโบราณ. ISBN 978-974-7381-43-6.
- ↑ สกุลไทย. ʻAksō̜n Sōphon. 1988.
- ↑ ที่นี่เมืองไทย. Bō̜risat Khwō̜litī Wichan. 1991.
- ↑ Sinlapākō̜n. Krom Sinlapākō̜n. 1981.
- ↑ "หนองหาร". thai.tourismthailand.org. สืบค้นเมื่อ 2025-07-12.
- ↑ นิตยสารสารคดี ฉบับที่ 267 พ.ค. 2550 หน้า 172
- ↑ วิถีทรรศน์ลาวในชุมชนสองฝั่งโขง. สํานักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย โครงการเมธีวิจัยอาวุโส, คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาิทยาลัยมหาสารคาม. 1998. ISBN 978-974-542-372-5.
- ↑ "ทะเลสาบหนองหาร อยู่จังหวัดอะไรคะ?". Pantip. สืบค้นเมื่อ 2025-07-12.
- ↑ "หนองหาร ที่เที่ยวสกลนคร แหล่งน้ำกว้างใหญ่ วิวสวย บรรยากาศดี". TrueID. สืบค้นเมื่อ 2025-07-12.
- ↑ "หนองหาร ไปล่องเรือในทะเลสาบงามแห่งสกลนคร". www.sanook.com/travel. 2020-12-17. สืบค้นเมื่อ 2025-07-12.
- ↑ "สิ่งแวดล้อมธรรมชาติ - สิ่งแวดล้อมธรรมชาติ". naturalsite.onep.go.th. สืบค้นเมื่อ 2025-07-12.
- ↑ "ทะเลสาบหนองหานสกลนคร - มหัศจรรย์ดอทคอม". 2021-05-06. สืบค้นเมื่อ 2025-07-12.
- ↑ Admin (2019-10-10). "ข้อมูลพื้นฐาน " หนองหาร " (จังหวัดสกลนคร) - Civil Society Development Institute - CSDI". Civil Society Development Institute - CSDI (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2024-07-05. สืบค้นเมื่อ 2025-07-12.