ข้ามไปเนื้อหา

ส่วย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ส่วย อาจหมายถึง

  • บรรณาการ (tribute), สิ่งที่ส่งไปให้ด้วยความเคารพนับถือหรือด้วยไมตรี
  • ส่วย (severance tax), ของที่เรียกเก็บจากพื้นเมืองส่งเป็นภาคหลวง (royalty) ตามวิธีเรียกเก็บภาษีอากรในสมัยโบราณ
  • ส่วย (capitation tax), เงินช่วยราชการตามที่กำหนดเรียกเก็บจากราษฎรชายที่มิได้รับราชการทหารเป็นรายบุคคล, รัชชูปการ ก็ว่า
  • ชาวกูย (Kuy) หรือคนไทยบางส่วนเรียก ส่วย, ชนชาติพูดภาษาตระกูลมอญเขมรพวกหนึ่ง อยู่ทางภาคอีสานของประเทศไทย
  • ค่าคุ้มครอง (protection racket), เงินหรือทรัพย์สินที่ให้เพื่อแลกกับการคุ้มครองให้พ้นจากภยันตรายต่าง ๆ
  • ภาษี (tax), ในคำว่า "ส่วยสัดพัฒนากรขนอนตลาด" เป็นต้น
  • ค่ารีดไถ, เงินหรือทรัพย์สินที่ให้เพราะถูกรีดเอาทรัพย์หรือถูกรีดไถโดยประการอื่น

ดูเพิ่ม

[แก้]