สโมสรฟุตบอลอาร์เซนอลในฤดูกาล 1988–89
| ฤดูกาล 1988–89 | |||
|---|---|---|---|
| ประธานสโมสร | ปีเตอร์ ฮิล-วูด | ||
| ผู้จัดการทีม | จอร์จ เกรแฮม | ||
| ผู้เข้าชมในบ้านเฉลี่ย | 34,477 คน[1] | ||
| |||
ฤดูกาล 1988–89 เป็นฤดูกาลที่ 94 ในประวัติศาสตร์ของสโมสรฟุตบอลอาร์เซนอล สโมสรสิ้นสุดการรอคอย 18 ปีสำหรับตำแหน่งแชมป์ลีกด้วยการคว้าแชมป์ฟุตบอลดิวิชัน 1 เป็นครั้งแรกตั้งแต่ฤดูกาล 1970–71 ในการแข่งขันชิงแชมป์ลีกที่สูสีที่สุดในประวัติศาสตร์ของการแข่งขัน อาร์เซนอลเอาชนะลิเวอร์พูล 2–0 ในนัดสุดท้ายของฤดูกาล เนื่องจากทั้งสองสโมสรมีคะแนนและผลต่างประตูได้เสียเท่ากัน ในช่วงฤดูกาล อาร์เซนอลยังประสบความสำเร็จในการแข่งขันฟุตบอลลีก เซนเทนารี โทรฟี แต่ตกรอบลีกคัพโดยแพ้ลิเวอร์พูลในรอบที่ 3 และตกรอบเดียวกันในเอฟเอคัพต่อเวสต์แฮมยูไนเต็ด
ในช่วงต้นปี จอร์จ เกรแฮม ผู้จัดการทีมได้เริ่มสร้างทีมโดยผสมผสานระหว่างผู้เล่นดาวรุ่งและผู้เล่นมากประสบการณ์ หลังจากเซ็นสัญญากับกองหลังอย่าง สตีฟ โบลด์ และ ลี ดิกซัน แล้ว เขาก็เริ่มปรับทีม โดยปล่อย สตีฟ วิลเลียมส์ และ เคนนี แซนซัม ออกจากสโมสร อาร์เซนอลไม่ได้เป็นทีมเต็งแชมป์ลีกเมื่อต้นฤดูกาล แต่การบุกไปชนะวิมเบิลดัน 5–1 ในเกมนัดเปิดสนามทำให้มีการพูดถึงโอกาสของพวกเขา พวกเขาเริ่มต้นฤดูกาลได้ดีอย่างต่อเนื่อง โดยเฉพาะเกมเยือนและรั้งจ่าฝูงของตารางในช่วงคริสต์มาส ในช่วงหนึ่งอาร์เซนอลนำลิเวอร์พูล 11 แต้ม แต่ผลเสมอและความพ่ายแพ้ที่น่าประหลาดใจทำให้ช่องว่างขยับเข้ามาใกล้ อาร์เซนอลเผชิญหน้ากับลิเวอร์พูลในวันสุดท้ายของฤดูกาล และชนะด้วยผลต่าง 2 ประตู ทำให้พวกเขาคว้าแชมป์ลีกในที่สุด
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Arsenal first team line up (1988–89)". The Arsenal History. สืบค้นเมื่อ 16 October 2017. Note: Information is in the section 1988–89. Attendances of friendlies not taken into account in average.
บรรณานุกรม[แก้]
- Lynch, Tony (1995). The Official P.F.A. Footballers Heroes. London: Random House. ISBN 0-09-179135-9.