สเตเฟิน ฟัน เดอ แฟ็ลเดอ
สเตเฟิน ฟัน เดอ แฟ็ลเดอ | |
---|---|
สเตเฟินใน พ.ศ. 2563 | |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
สัญชาติ | เนเธอร์แลนด์ |
เกิด | เดอะเฮก เนเธอร์แลนด์ | 8 สิงหาคม ค.ศ. 1994
ส่วนสูง | 6 ft 6 in (1.99 m) |
พิพากษาลงโทษฐาน | ข่มขืน (3 กระทง) |
บทลงโทษ | จำคุก 4 ปี |
สถานะการจับกุม | ปล่อยตัวคุมประพฤติหลังจำคุก 13 เดือน |
รายละเอียด | |
ผู้เสียหาย | เด็กหญิงอายุ 12 ขวบ |
วันที่ | 2 สิงหาคม พ.ศ. 2557 |
สเตเฟิน ฟัน เดอ แฟ็ลเดอ (ดัตช์: Steven van de Velde; เกิด 8 สิงหาคม พ.ศ. 2537) เป็นนักวอลเลย์บอลชายหาดชาวดัตช์ ซึ่งถูกพิพากษาใน พ.ศ. 2559 ว่ามีความผิดฐานข่มขืนกระทำชำเราเด็ก[1] แต่ในโอลิมปิกฤดูร้อน 2024 ได้รับการวินิจฉัยว่ามีคุณสมบัติผ่านเข้าร่วมการแข่งขันได้ โดยมีคณะกรรมการโอลิมปิกดัตช์สนับสนุนการเสนอชื่อ[2] ทำให้เป็นที่วิพากษ์วิจารณ์อย่างกว้างขวาง[3]
การทำงานช่วงต้น
[แก้]ใน พ.ศ. 2554 สเตเฟินชนะการแข่งขันวอลเลย์บอลระดับชาติสำหรับผู้เล่นที่อายุไม่เกิน 20 ปี[4] และได้เป็นตัวแทนประเทศเข้าแข่งขันยูโรเปียนเกมส์ 2015
คดีความ
[แก้]พฤติการณ์
[แก้]ในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2557 สเตเฟินซึ่งขณะนั้นอายุ 19 ปีได้ข่มขืนกระทำชำเราเด็กหญิงวัย 12 ปีคนหนึ่งซึ่งพบเจอกันในเฟซบุ๊ก เด็กหญิงอาศัยอยู่ในเมืองมิลตันคีนส์ ประเทศอังกฤษ สเตเฟินจึงเดินทางมาหาเด็กหญิงถึงบ้าน และเมื่อมารดาของเด็กหญิงไม่อยู่ สเตเฟินล่อลวงให้เด็กหญิงดื่มแอลกอฮอล์จนมึนเมา และลงมือข่มขืนกระทำชำเราเด็กหญิงหลายครั้งที่บ้านของเด็กหญิงเองและที่หาดเฟิร์ซตันซึ่งอยู่ใกล้เคียง[5]
เด็กหญิงได้รับความสะเทือนใจอย่างหนักจนทำร้ายตนเองและกินยาเกินขนาด[6]
ส่วนสเตเฟินนั้นเมื่อข่มขืนกระทำชำเราแล้วได้เดินทางกลับประเทศตน แต่ถูกส่งตัวเป็นผู้ร้ายข้ามแดนกลับมาดำเนินคดีและถูกจับกุมในเดือนมกราคม พ.ศ. 2559[7]
การดำเนินคดี
[แก้]สเตเฟินขึ้นศาลเอลส์เบอรีคราวน์ในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2559 และรับสารภาพในข้อหาข่มขืนกระทำชำเราเด็ก 3 กระทง โดยเฉพาะข้อหาข่มขืนกระทำชำเราเด็กอายุต่ำกว่า 13 ปี ศาลจึงพิพากษาให้จำคุกสเตเฟิน 4 ปี และให้ขึ้นชื่อสเตเฟินไว้ในทะเบียนผู้กระทำความรุนแรงและกระทำความผิดทางเพศตลอดชีวิต[8] ระหว่างพิพากษา ผู้พิพากษากล่าวแก่สเตเฟินว่า สเตเฟินเป็นผู้ร้ายข่มขืนกระทำชำเรา เป็นอันหมดหวังที่จะเป็นตัวแทนประเทศตนเองเข้าแข่งขันกีฬาโอลิมปิก และหมดสิ้นอนาคตด้านกีฬาแล้ว[9]
สเตเฟินถูกส่งกลับไปรับโทษที่บ้านเกิดเมืองนอนตามสนธิสัญญา โทษของสเตเฟินได้รับการปรับให้เข้ากับกฎหมายดัตช์ในเวลานั้น และข้อหาข่มขืนกระทำชำเราก็ถูกเปลี่ยนเป็นข้อหาล่วงประเวณีแทน[10] สเตเฟินรับโทษเพียง 1 ปีจากกำหนดเดิม 4 ปี และได้รับการปล่อยตัวจากเรือนจำในที่สุด[7]
หลังพ้นโทษ
[แก้]ใน พ.ศ. 2560 หลังออกเรือนจำแล้ว สมาคมวอลเลย์บอลดัตช์อนุญาตให้สเตเฟินกลับมาเป็นนักวอลเลย์บอลชายหาดได้ เพื่อให้สเตเฟินเข้าแข่งขันวอลเลย์บอลชายหาดเวิลด์ทัวร์ในปีถัดมา สเตเฟินแข่งได้ที่ 3[11]
หลังจากนั้น สเตเฟินให้สัมภาษณ์แก่สื่อมวลชนเกี่ยวกับคดีความของตนว่า เรื่องราวที่ตนพบเจอมาเป็น "สิ่งไร้สาระทั้งสิ้น" และถือไม่ได้ว่าตนเป็นพวกใคร่เด็ก แต่สเตเฟินมิได้อธิบายขยายความต่อ[1][12] สมาคมป้องกันการทารุณเด็กแห่งชาติประณามคำพูดของสเตเฟิน โดยระบุว่า เหลือเชื่อที่สเตเฟินไม่รู้สึกผิดหรือสมเพชตนเองแม้แต่น้อย[7]
สเตเฟินยังให้สัมภาษณ์อีกว่า ณ เวลาเกิดเหตุ ตนมีอายุ 19 ปี ได้ตัดสินใจขณะที่ยังไม่พร้อม ยังเป็นเพียงวัยรุ่นที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอันใด[13] และกล่าวว่า สิ่งที่เกิดขึ้นครั้งนั้นเป็นความผิดพลาดอย่างใหญ่หลวงในชีวิต[14]
โอลิมปิก
[แก้]ในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2567 สเตเฟินได้รับการวินิจฉัยว่ามีคุณสมบัติสามารถเข้าแข่งโอลิมปิกที่ประเทศฝรั่งเศสในนามของทีมชาติดัตช์ได้ ทำให้เป็นที่วิพากษ์วิจารณ์อย่างกว้างขวาง[3]
เพื่อมิให้เกิดความวุ่นวาย คณะกรรมการโอลิมปิกดัตช์ให้สเตเฟินพักแยกจากนักกีฬาคนอื่น ๆ ในหมู่บ้านนักกีฬา และห้ามสเตเฟินพูดจากับนักข่าวเด็ดขาด คณะกรรมการยังได้ขออภัยที่การเสนอชื่อสเตเฟินเข้าโอลิมปิกครั้งนี้อาจมีผลทางจิตใจต่อเหยื่อการข่มขืนกระทำชำเรา โดยกล่าวว่า คาดไม่ถึงว่าจะเป็นเรื่องที่ผู้คนสนใจมากมายเพียงนี้[15]
สเตเฟินถูกสาธารณชนโห่ไล่ขณะลงสนามแข่งขันในวันที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2567 และที่สุดแล้วสเตเฟินแข่งขันแพ้ทีมอิตาลี[16][17][18]
ชีวิตส่วนตัว
[แก้]สเตเฟินสมรสกับคิม ฟัน เดอ แฟ็ลเดอ (ชื่อสกุลเดิมว่า เบเรินส์) นักวอลเลย์บอลชาวเยอรมันซึ่งร่ำเรียนจิตวิทยาและเข้ารับการฝึกฝนเป็นตำรวจ[19][20] ทั้งคู่มีบุตรหนึ่งคน[21]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 Brown, Oliver (25 June 2024). "Dutch volleyball player who raped 12-year-old British girl qualifies for Paris Olympics". The Telegraph. สืบค้นเมื่อ 26 June 2024.
- ↑ "Volleyball player convicted of rape set for Olympics". BBC News. 26 June 2024. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 June 2024. สืบค้นเมื่อ 26 June 2024.
- ↑ 3.0 3.1 Mee, Lydia (2024-07-28). "Olympics Releases Statement After Controversial Inclusion Of Convicted Rapist Steven van de Velde". newsweek.com.
- ↑ Voorburg, 10 August 2011 pagr 12
- ↑ "Dutch beach volleyball star given four-year jail term for rape". Bucks Herald. 22 March 2016. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 June 2024. สืบค้นเมื่อ 26 June 2024.
- ↑ "Netherlands rapist of girl, 12, to compete at 2024 Paris Olympics". The Australian. 26 June 2024. สืบค้นเมื่อ 26 June 2024.
- ↑ 7.0 7.1 7.2 "Rapist Steven Van de Velde's remarks condemned by NSPCC". BBC News. 17 March 2017. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 June 2024. สืบค้นเมื่อ 26 June 2024."Rapist Steven Van de Velde's remarks condemned by NSPCC". BBC News. 17 March 2017. Archived from the original on 26 June 2024. Retrieved 26 June 2024.
- ↑ "Dutch volleyball player jailed for raping girl, 12, he met on Facebook". BBC News (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). 2016-03-21. สืบค้นเมื่อ 2024-07-02.
- ↑ "Would-be Olympian jailed after flying 400 miles to rape a 12-year-old girl in Milton Keynes". miltonkeynes.co.uk (ภาษาอังกฤษ). 2016-03-21. สืบค้นเมื่อ 2024-07-19.
- ↑ "Support for Steven van de Velde, who realizes past cannot be erased". volleybal.nl (ภาษาดัตช์). สืบค้นเมื่อ 2024-07-02.
- ↑ Blooming Beach Aalsmeer | Men - Main draw เก็บถาวร 2024-06-26 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, FIVB.org
- ↑ Brown, Oliver (2024-06-25). "Dutch volleyball player who raped 12-year-old British girl qualifies for Paris Olympics". The Telegraph (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0307-1235. สืบค้นเมื่อ 2024-07-24.
- ↑ "Convicted child rapist picked for Olympics team". Nine (ภาษาอังกฤษ). 2024-06-27. สืบค้นเมื่อ 2024-06-27.
- ↑ Brown, Oliver (2024-06-27). "Dutch Olympics committee defends selection of volleyball player who raped 12-year-old British girl". The Telegraph (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0307-1235. สืบค้นเมื่อ 2024-07-24.
- ↑ "Dutch volleyball player convicted of raping a child won't stay in Paris Olympic Village | NL Times". nltimes.nl (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2024-07-24.
- ↑ "Convicted rapist Van de Velde booed on Olympic debut". BBC Sport. สืบค้นเมื่อ 28 July 2024.
- ↑ "Olympics crowd boos convicted child rapist Steven van de Velde at beach volleyball". The Independent. สืบค้นเมื่อ 28 July 2024.
- ↑ "Convicted rapist Steven van de Velde booed by fans in first appearance at Olympics". Metro. สืบค้นเมื่อ 28 July 2024.
- ↑ Klingovsky, Jochen (30 June 2023). "Beachvolleyballerin Kim van de Velde: Bikinihosen bessern das Budget auf". Stuttgarter Zeitung (ภาษาเยอรมัน). สืบค้นเมื่อ 27 June 2024.[ลิงก์เสีย]
- ↑ Ludwig, Mirko (22 July 2013). "Kim Behrens vollführt Spagat zwischen Leistungsport und Dienst". Westfälische Nachrichten (ภาษาเยอรมัน). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 March 2017. สืบค้นเมื่อ 27 June 2024.
- ↑ Dorow, Olaf (15 December 2022). "Beachvolleyball: Das Comeback der Kim van de Velde". Weser Kurier (ภาษาเยอรมัน). สืบค้นเมื่อ 27 June 2024.