สี่โรคสิ่งแวดล้อมใหญ่ของประเทศญี่ปุ่น
สี่โรคสิ่งแวดล้อมใหญ่ของประเทศญี่ปุ่น เป็นกลุ่มโรคจากน้ำมือมนุษย์ที่เกิดจากมลภาวะสิ่งแวดล้อมเนื่องจากบริษัทญี่ปุ่นจัดการขยะอุตสาหกรรมไม่เหมาะสม[1] เกิดครั้งแรกใน ค.ศ. 1912 ส่วนอีกสามโรคเกิดในคริสต์ทศวรรษ 1950 และ 1960
| ชื่อ | จังหวัดที่ได้รับผลกระทบ | สาเหตุ | แหล่งกำเนิด | ปี (ค.ศ.) |
|---|---|---|---|---|
| โรคอิไตอิไต | จังหวัดโทยามะ | ภาวะพิษแคดเมียม | Mitsui Mining & Smelting Company | 1912 |
| โรคมินามาตะ | จังหวัดคูมาโมโตะ | เมทิลเมอร์คิวรี | Chisso Corporation | 1956 |
| โรคมินามาตะนีงาตะ | จังหวัดนีงาตะ | เมทิลเมอร์คิวรี | Showa Denko | 1965 |
| หอบหืดยกกาอิจิ | จังหวัดมิเอะ | ซัลเฟอร์ไดออกไซด์ | มลภาวะทางอากาศภายในยกกาอิจิ | 1961 |
เนื่องจากคดีความ การเผยแพร่ และการกระทำอื่นต่อบริษัทที่รับผิดชอบต่อมลภาวะ ตลอดจนการตั้งหน่วยงานสิ่งแวดล้อมใน ค.ศ. 1971 ความตระหนักของสาธารณะเพิ่มขึ้นและการเปลี่ยนแปลงวัตรอุตสาหกรรม อุบัติการณ์ของโรคเหล่านี้จึงลดลงหลังคริสต์ทศวรรษ 1970
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Almeida, P; Stearns, L (1998). "Political opportunities and local grassroots environmental movement: The case of Minamata". Social Problems. 45 (1): 37–60. doi:10.1525/sp.1998.45.1.03x0156z.