สะพานแลมเบธ

สะพานแลมเบธ
สะพานแลมเบธ
	สะพานแลมเบธกับสะพานวอกซ์ฮอลมองจากลอนดอนอาย
พิกัด	51°29′40″N 0°07′23″W / 51.49444°N 0.12306°W
เส้นทาง	ถนนแลมเบธ จำนวน 3 ช่องจราจร (1 ช่องสำหรับรถประจำทาง)
ข้าม	แม่น้ำเทมส์
ที่ตั้ง	ลอนดอน
ผู้ดูแล	การคมนาคมลอนดอน
สถานะ	สิ่งก่อสร้างภายใต้การพิทักษ์ เกรด II
เหนือน้ำ	สะพานว็อกซอลล์
ท้ายน้ำ	สะพานเวสต์มินสเตอร์
ข้อมูลจำเพาะ
ประเภท	สะพานแบบโค้ง
ความยาว	776 ฟุต (237 เมตร)
ความกว้าง	88.5 ฟุต (27 เมตร)
ช่วงยาวที่สุด	165 ฟุต (50.3 เมตร)
จำนวนช่วง	5
เคลียร์ตอนล่าง	29 ฟุต (8.8 เมตร)
อายุการใช้งาน	สะพานปัจจุบัน (ค.ศ. 1932–ปัจจุบัน); สะพานแขวน (ค.ศ. 1862–1932);
ประวัติ
สถาปนิก	เรจินัลด์ บลอมฟิลด์; จี. ท็อปแฮม ฟอร์เรสต์;
ผู้ออกแบบ	เซอร์จอร์จ ฮัมฟรีส์
ผู้สร้าง	ดอร์แมน ลอง แอนด์ โค
วันเปิด	(สะพานแรก) 10 พฤศจิกายน 1862; 161 ปีก่อน; (สะพานปัจจุบัน) 19 กรกฎาคม 1932; 91 ปีก่อน
ที่ตั้ง

สะพานแลมเบธ (อังกฤษ: Lambeth Bridge) เป็นสะพานข้ามแม่น้ำเทมส์ เชื่อมต่อระหว่างย่านเวสต์มินสเตอร์ในเซ็นทรัลลอนดอน เข้ากับย่านแลมเบธในลอนดอนใต้

สะพานถูกทาด้วยสีแดงเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งเป็นสีเดียวกับที่นั่งในสภาขุนนางที่อยู่ในพระราชวังเวสต์มินสเตอร์ ซึ่งตรงกันข้ามกับสะพานเวสต์มินสเตอร์ที่ถูกทาด้วยสีเขียว ซึ่งเป็นสีเดียวกับที่นั่งในสภาสามัญชน

สะพานแลมเบธเดิมเป็นสะพานแขวน เปิดใช้งานเมื่อวันที่ 10 พฤศจิกายน ค.ศ. 1862 ออกแบบโดยปีเตอร์ ดับเบิลยู. บาร์โลว์ (Peter W. Barlow) และสร้างโดยบริษัทเซอร์ชาลส์ฟอกซ์แอนด์ซันส์ (Sir Charles Fox and Sons) สะพานทำด้วยเหล็กดัดและมีความยาว 828 ฟุต (252.4 เมตร) โดดเด่นด้วยงานโลหะที่หรูหราและหอคอยหินที่สง่างามที่ปลายสะพานแต่ละด้าน

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากปริมาณการจราจรที่เพิ่มขึ้นและสภาพที่ทรุดโทรมของสะพาน จึงมีการตัดสินใจเปลี่ยนสะพานใหม่ในปี ค.ศ. 1928 สะพานแลมเบธเดิมถูกปิดใช้งานและถูกรื้อถอนในปี ค.ศ. 1932

สะพานแลมเบธปัจจุบันซึ่งถูกสร้างเพื่อแทนที่สะพานเดิมเปิดใช้เมื่อวันที่ 19 กรกฎาคม ค.ศ. 1932 ออกแบบโดยเซอร์เรจินัลด์ บลอมฟิลด์ (Sir Reginald Blomfield) สร้างด้วยคอนกรีตเสริมเหล็กและตกแต่งด้วยหินพอร์ตแลนด์ มีซุ้มโค้ง 5 ช่อง และมีการออกแบบที่เรียบง่ายกว่าอย่างเห็นได้ชัดเมื่อเทียบกับสะพานรุ่นก่อน

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา สะพานแลมเบธได้ผ่านการปรับปรุงและบำรุงรักษาหลายครั้งเพื่อให้มั่นใจถึงความสมบูรณ์ของโครงสร้างและรองรับปริมาณการจราจรที่เพิ่มขึ้น ทุกวันนี้ สะพานแห่งนี้ยังคงทำหน้าที่เป็นเส้นทางคมนาคมที่สำคัญ โดยเป็นจุดเชื่อมโยงที่สำคัญระหว่างแลมเบธและเวสต์มินสเตอร์

สะพานแลมเบธไม่เพียงแต่มีประโยชน์ในการใช้งานจริงเท่านั้น แต่ยังมองเห็นทิวทัศน์อันน่าทึ่งของแม่น้ำเทมส์และสถานที่สำคัญอันเป็นสัญลักษณ์ เช่น พระราชวังเวสต์มินสเตอร์และลอนดอนอาย มันได้กลายเป็นส่วนสำคัญของภูมิทัศน์ทางสถาปัตยกรรมและประวัติศาสตร์ของลอนดอน

ประวัติ[แก้]

อ้างอิง[แก้]