ศิลิคุฑิ
ศิลิคุฑิ | |
|---|---|
ตามเข็มจากบน: ทิวนครจากอากาศ, ศูย์วิทยาศาสตร์, อารามเอวามอินเดีย, ป่าสุกนะ, แม่น้ำตีสตา, หอนาฬิกา, สะพานเสโวเก, เขากันเชนจุงกา, รถไฟจิ๋ว และ การจราจรในเมือง | |
| สมญา: ประจูสู่อินเดียตะวันออกเฉียงเหนือ[1] | |
  ศิลิคุฑิ  ศิลิคุฑิ | |
| พิกัด: 26°43′N 88°26′E / 26.71°N 88.43°E | |
| ประเทศ | อินเดีย |
| รัฐ | เวสต์เบงกอล |
| อำเภอ | |
| การปกครอง | |
| • ประเภท | เทศบาลนคร |
| • องค์กร | เทศบาลนครศิลิคุฑิ |
| • นายกเทศมนตรี | โคตม เทพ |
| พื้นที่[3][4] | |
| • เขตเมือง[3] | 117.54 ตร.กม. (45.38 ตร.ไมล์) |
| • รวมปริมณฑล[5] | 2,222.59 ตร.กม. (858.15 ตร.ไมล์) |
| อันดับพื้นที่ | ที่สามในรัฐ |
| ความสูงจุดสูงสุด | 140 เมตร (460 ฟุต) |
| ความสูงจุดต่ำสุด | 114 เมตร (374 ฟุต) |
| ประชากร | |
| • มหานคร | 513,264[2] คน |
| • อันดับ | ที่สามของรัฐ |
| • เขตเมือง[7] | 701,489 คน |
| เขตเวลา | UTC+5:30 (IST) |
| PIN | 734 001-734 015, 734 401-734 436, 735 133-735 135 |
| รหัสโทรศัพท์ | 0353, 0354 |
| ทะเบียนพาหนะ | WB 73/74 |
| การรู้หนังสือ | 85.46%[8] |
| สัดส่วนเพศ | 1000♂/951♀[8] |
| เว็บไซต์ | www |
ศิลิคุฑิ (อักษรโรมัน: Siliguri, แม่แบบ:IPA-bn) เป็นนครสำคัญระดับสองในรัฐเวสต์เบงกอล และเป็นเมืองคู่ขนานกับอำเภอเมืองหลวงชลไปคุรี เมืองนี้กินพื้นที่ของอำเภอดาร์จีลิง และ อำเภอชลไปคุรี และได้รับการขนานนามให้เป็น "ประตูสู่อินเดียตะวันออกเฉียงเหนือ"[1][9] เมืองนี้เป็นที่รู้จักจากชา ไม้ และการท่องเที่ยว[10] ศิลิคุฑิตั้งอยู่บนฝั่งแม่น้ำมหานันทะ และ แม่น้ำตีสตะ บนเชิงเขาของหิมาลัย[11] ศิลิคุฑิมีประชากรมากที่สุดเป็นอันดับสามของรัฐ รองจากโกลกาตา และ อสันโสล[12][13]
ศิลิคุฑิมีความสำคัญเชิงยุทธศาสตร์อย่างมากในรัฐ เป็นจุดที่สามารถเชื่อต่อโดยสะดวกกับพรมแดนจีน เนปาล บังกลาเทศ และ ภูฏาน รวมถึงเป็นจุดเชื่อมต่ออินเดียตะวันออกเฉียงเหนือกับอินเดียส่วนที่เหลือ จึงทำให้เมืองมีความสำคัญในเชิงการขนส่งและการค้า[14]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 "Siliguri-The gateway of Northeast India". www.siliguri.gov.in. สืบค้นเมื่อ 22 March 2019.
- ↑ "Welcome to Siliguri Municipal Corporation, Siliguri, West Bengal".
- ↑ 3.0 3.1 "Siliguri City". sjda.org. สืบค้นเมื่อ 23 November 2020.
- ↑ 4.0 4.1 "West Bengal Govt. Department of Municipal Affairs". Wbdma.gov.in.
- ↑ 5.0 5.1 "SJDA". sjda.org. สืบค้นเมื่อ 23 November 2020.
- ↑ "District Census Handbook Darjiling" (PDF). District Primary Census Abstract, Census of India 2011. censusindia.gov. สืบค้นเมื่อ 6 October 2020.
- ↑ "Urban Agglomerations/Cities having population 1 lakh and above" (PDF). Provisional Population Totals, Census of India 2011. censusindia.gov. สืบค้นเมื่อ 21 October 2011.
- ↑ 8.0 8.1 "Cities having population 1 lakh and above-sex ratio" (PDF). Provisional Population Totals, Census of India 2011. p. 5. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 3 February 2022. สืบค้นเมื่อ 3 May 2019.
- ↑ C.K, Venugopal (24 January 2015). "Siliguri – The Gateway to North- East". OnManorama. สืบค้นเมื่อ 12 July 2022.
- ↑ "Siliguri- the gateway to the northeast India". www.siligurismc.in. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-06-22. สืบค้นเมื่อ 8 June 2019.
- ↑ "Siliguri-about location". www.wbtourismgov.in. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-04-30. สืบค้นเมื่อ 8 June 2019.
- ↑ "Urban Agglomerations/Cities having population 1 lakh and above" (PDF). Provisional Population Totals, Census of India 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 22 November 2020. สืบค้นเมื่อ 23 May 2023.
- ↑ "Siliguri-description". www.siliguri.gov.in. สืบค้นเมื่อ 8 June 2019.
- ↑ "History of Siliguri-SMC". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-06-22. สืบค้นเมื่อ 4 August 2019.