ย่านความถี่ 70 เซนติเมตร

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
วิทยุรับ - ส่ง 2 ย่านความถี่ (ย่านความถี่ 2 เมตรและ 70 เซนติเมตร)

ย่านความถี่ 70 เซนติเมตร (อังกฤษ: 70-centimeter band)(คำว่า 70 เซนติเมตรเป็นความยาวคลื่นโดยประมาณของความถี่ 430.000 MHz ถึง 450.000 MHz) ย่านความถี่นี้เป็นส่วนหนึ่งของแถบความถี่ UHF ซึ่งถูกจัดสรรให้กับกิจการวิทยุสมัครเล่น

กาจัดสรรความถี่[แก้]

การจัดสรรความถี่ย่าน 70 เซนติเมตรจะแตกต่างกันแล้วแต่ภูมิภาคของโลก ในสหรัฐอเมริกา ออสเตรเลีย ตรินิแดดและโตเบโก อนุญาตให้ใช้ตั้งแต่ 420 ถึง 450 MHz แต่สำหรับบางพื้นที่จะถูกจำกัดการใช้งาน เช่น แคนาดา ให้ใช้ในช่วง 430 ถึง 450 MHz ในประเทศอังกฤษให้ใช้ในช่วงความถี่ 430 ถึง 440 MHz ในสนธิสัญญาระหว่างประเทศของ สหรัฐอเมริกากับแคนาดาห้ามมิให้มีการใช้ความถี่ในช่วง 420 ถึง 430 MHz ในบริเวณ ในบริเวณ เหนือจากไลน์เอ (north of Line A) เก็บถาวร 2009-12-15 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน แต่สำหรับประเทศไทยอนุญาตให้ใช้ได้ตั้งแต่ความถี่ 435.000 ถึง 438.000 MHz เฉพาะภาครับเท่านั้น

รูปแบบการแพรกระจายคลื่น[แก้]

ความถี่ย่าน 70 เซนติเมตร เป็นความถี่ที่ต่ำที่สุดของย่าน UHF ที่จัดสรรให้กับนักวิทยุสมัครเล่น แต่เป็นความถี่สูงสุดที่จะใช้การแพร่กระจายคลื่นแบบ ionospheric propagation ได้ การติดต่อแบบสะท้อนออโรรา จะมีความผิดเพื้ยนของสัญญาณสูง ระยะทางในการติดต่อสื่อสารจะน้อยกว่า ย่านความถี่ 2 เมตร และย่าน 1.35 เมตร การติดต่อแบบสะท้อนฝนดาวตก (Meteor scatter) จะทำได้ยากกว่าความถี่ที่ต่ำกว่า สัญญาณที่สะท้อนกลับมาจะอ่อน และมีช่วงระยะเวลาที่สั้นกว่า

อ้างอิง[แก้]