ยุทธการที่ดันบาร์ (ค.ศ. 1650)
| ยุทธการที่ดันบาร์ (ค.ศ. 1650) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ส่วนหนึ่งของ สงครามสามอาณาจักรในสกอตแลนด์ | |||||||
 “ครอมเวลล์ที่ดันบาร์” โดยแอนดรูว์ แคร์ริก กาว | |||||||
| |||||||
| คู่สงคราม | |||||||
| กลุ่มพันธสัญญาสกอตแลนด์ | ฝ่ายรัฐสภาอังกฤษ | ||||||
| ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ | |||||||
| เดวิด เลสลี ลอร์ดนิวอาร์ก | โอลิเวอร์ ครอมเวลล์ | ||||||
| กำลัง | |||||||
| 14,000 (~9,500 ทหารราบ, ~4,500 ทหารม้า), ปืนใหญ่ 9 กระบอก[1] | 11,000 (~7,500 ทหารราบ, ~3,500 ทหารม้า) ไม่นับปืนใหญ่[2] | ||||||
| ความสูญเสีย | |||||||
|
เสียชีวิต 3,000 คน ถูกจับเป็นเชลย 10,000 คน |
เสียชีวิต 20 คน บาดเจ็บ 58 คน | ||||||
ยุทธการที่ดันบาร์ (ค.ศ. 1650) (อังกฤษ: Battle of Dunbar (1650)) เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 3 กันยายน ค.ศ. 1650 ที่ดันบาร์ในสกอตแลนด์และเป็นยุทธการในสงครามกลางเมืองอังกฤษครั้งที่ 3 ที่ฝ่ายรัฐสภาที่นำโดยโอลิเวอร์ ครอมเวลล์ได้รับชัยชนะต่อกองทัพสกอตแลนด์ที่นำโดยเดวิด เลสลี ลอร์ดนิวอาร์ก (David Leslie, Lord Newark) ที่มีความจงรักภักดีต่อพระเจ้าชาลส์ที่ 2 แห่งอังกฤษ ผู้ได้รับการสถาปนาให้เป็นพระมหากษัตริย์ของสกอตแลนด์เมื่อวันที่5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1649