ยานลำเลียงพลทหารราบเอ็ม1126
| ยานลำเลียงพลทหารราบเอ็ม1126 | |
|---|---|
 ยานลำเลียงพลทหารราบสไตรเกอร์[1] | |
| ข้อมูลจำเพาะ | |
| มวล | 16.47 ตัน (18.12 น้ำหนักตันขนาดเล็ก) |
| ความยาว | 6.95 m (22 ft 10 in) |
| ความกว้าง | 2.72 m (8 ft 11 in) |
| ความสูง | 2.64 m (8 ft 8 in) |
| ลูกเรือ | 2+9 นาย |
| เกราะ | กันกระสุนขนาด 14.5 มม.[1] |
อาวุธหลัก | เอ็ม 2 บราวนิง กระสุนขนาด 0.5 นิ้ว (12.7 มม.) หรือ เครื่องยิงลูกระเบิดเอ็มเค 19 ลูกระเบิดขนาด 40 มม. หรือเครื่องยิงลูกระเบิดควันเอ็ม 6 สี่กระบอกติดตั้งในสถานีอาวุธควบคุมระยะไกล (ไอซีวี) |
อาวุธรอง | เอ็ม 2 บราวนิง 0.5 นิ้ว และปืนกลเอ็ม 240 กระสุนขนาด 7.62 มม. (เอ็มจีเอส) |
| เครื่องยนต์ | เครื่องกำเนิดไฟฟ้าดีเซล ขนาด 260 กิโลวัตต์ (350 แรงม้า) |
| กำลัง/น้ำหนัก | รถรบทหารราบ: 15.8 กิโลวัตต์/ชั่วโมง (19.3 แรงม้า/น้ำหนักตันขนาดเล็ก) |
| กันสะเทือน | 8 ล้อยางกับแหนบไฮโดรสตรัต |
พิสัยปฏิบัติการ | 500 km (310 mi) |
| ความเร็ว | 100 km/h (62 mph) |
ยานลำเลียงพลทหารราบเอ็ม1126 (อังกฤษ: M1126 Infantry Carrier Vehicle) เป็นรถลำเลียงพลหุ้มเกราะและเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลยานยนต์สไตรเกอร์ (ที่ได้มาจากแอลเอวี III ของแคนาดา/โมวักปิรันยา IIIH 8 ล้อของสวิตเซอร์แลนด์) ใช้โดยกองทัพบกสหรัฐและกองทัพบกไทย
ภาพรวม[แก้]
ยานลำเลียงพลทหารราบที่ให้การป้องกันระหว่างการเคลื่อนย้าย และในระหว่างการโจมตีหลังลงจากยานพาหนะ รวมถึงสนับสนุนการยิงสำหรับกองทหารราบ สไตรเกอร์เป็นรถขับเคลื่อนสี่ล้อซึ่งทำงานเต็มเวลา, ระบบขับเคลื่อนแปดล้อโดยการคัดเลือก ยานเกราะมีน้ำหนักประมาณ 19 ตันซึ่งลำเลียงทหารราบพร้อมอุปกรณ์ บนถนนลาดยางยานพาหนะสามารถบรรลุความเร็ว 62 ไมล์ต่อชั่วโมงโดยไม่มีเครื่องควบคุมความเร็วของเครื่องยนต์ และ 35 ไมล์ต่อชั่วโมง (56 กิโลเมตรต่อชั่วโมง) กับเครื่องควบคุมความเร็วของเครื่องยนต์[ต้องการอ้างอิง]
ยานลำเลียงทหารราบเบื้องต้น (ICV) ให้การป้องกันหุ้มเกราะสำหรับลูกเรือสองคนและทหารเก้านาย
ระบบสื่อสารดิจิตอล[แก้]
ผู้บัญชาการของยานพาหนะมีระบบการสื่อสารแบบดิจิตอล เอฟบีซีบี 2 (Force XXI Battle Command Brigade and Below) ที่ช่วยการสื่อสารระหว่างยานพาหนะผ่านการส่งข้อความและเครือข่ายแผนที่ เช่นเดียวกับกองพัน แผนที่แสดงตำแหน่งของยานพาหนะทั้งหมดในสนามรบ และผู้บัญชาการสามารถทำเครื่องหมายตำแหน่งของกองกำลังศัตรูบนแผนที่ ซึ่งผู้บังคับการคนอื่นสามารถมองเห็นได้
อาวุธยุทธภัณฑ์[แก้]
ยานลำเลียงพลทหารราบเอ็ม1126 มีสถานีอาวุธควบคุมระยะไกลพร้อมแท่นยึดอเนกประสงค์แบบอ่อน ซึ่งสามารถติดตั้งเอ็ม 2 บราวนิง กระสุนขนาด 0.5 นิ้ว, เครื่องยิงลูกระเบิดเอ็มเค 19 ลูกระเบิดขนาด 40 มม. หรือปืนกลเอ็ม 240 กระสุนขนาด 7.62×51 มม. นาโต นอกจากนี้ยังติดตั้งเครื่องยิงลูกระเบิดควันเอ็ม 6 จำนวนสี่กระบอก
เจ้าหน้าที่กองทัพบกวางแผนที่จะเพิ่มปืนยานลำเลียงพลทหารราบสไตรเกอร์ด้วยกระสุน 30 มม. ในสถานีอาวุธรีโมตขนาดลำกล้องกลาง (MCRWS) ของคองสแบร์กโปรเทคซิสเต็ม[2] ซึ่งไม่ได้ขยายเข้าไปในห้องลูกเรือและใช้พื้นที่ รวมถึงสามารถโหลดได้จากด้านใน[3] การทดสอบยิงเกิดขึ้นในผู้สาธิตสไตรเกอร์เมื่อวันที่ 19 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2014 แสดงความร้ายแรงของพลังทำลายที่เพิ่มขึ้น และความแม่นยำมากกว่าปืนกลขนาดลำกล้อง 0.50 นิ้วขนาดมาตรฐานในช่วง 600–1,550 เมตร ส่วนปืนใหญ่ขนาดลำกล้อง 30 มม. สามารถโจมตีเป้าหมายได้ในระยะ 2,000 เมตร[4]
หลังจากการทดสอบเปรียบเทียบของสถานีอาวุธควบคุมระยะไกลขนาดลำกล้องกลางคองสแบร์กที่ติดตั้งกับสไตรเกอร์ กองทัพบกสหรัฐได้อนุมัติเมื่อวันที่ 22 เมษายน ค.ศ. 2015 โดยจัดให้มีสไตรเกอร์ของกรมทหารม้าที่ 2 จำนวน 81 คัน ด้วยปืนใหญ่ขนาดลำกล้อง 30 มม. ตามการร้องขออัพเกรดความร้ายแรงของพลังทำลาย เพื่อเพิ่มความรุนแรงต่อยานเกราะเบาอื่น ๆ ในขณะที่ยังคงรักษาความได้เปรียบในการเคลื่อนที่ของล้อ[5][6] การจัดให้มีสไตรเกอร์รุ่นแรกที่มีปืนเอ็มเค 44 บุชมาสเตอร์ II นั้นมีแผนจะเกิดขึ้นในอีกสองปีข้างหน้า[7] ยานลำเลียงพลทหารราบที่ได้รับการอัพเกรดครั้งแรก ในชื่อเอ็กซ์เอ็ม 1296 "ดรากูน" ได้รับการส่งไปทดสอบเมื่อวันที่ 27 ตุลาคม ค.ศ. 2016 โดยเริ่มต้นลงสนามในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2018[8] ดรากูน (ICVD) ซึ่งเป็นยานลำเลียงพลทหารราบชุดแรก ได้รับการส่งไปยังกรมทหารม้าที่ 2 ในประเทศเยอรมนีเมื่อวันที่ 8 ธันวาคม ค.ศ. 2017[9]
ในเดือนเมษายน ค.ศ. 2019 ทางกองทัพบกตัดสินใจที่จะเพิ่มอาวุธปืนใหญ่แก่สามกองทัพน้อย ของยานยนต์สไตรเกอร์ ดีวีเอช ไอซีวีวีเอ1[10]
ระเบียงภาพ[แก้]
-
สถานีควบคุมภายในสำหรับสถานีอาวุธควบคุมระยะไกลโพรเท็กเตอร์ เอ็ม151 ในยานลำเลียงพลทหารราบสไตรเกอร์ -
สถานีอาวุธควบคุมระยะไกลบนยานลำเลียงพลทหารราบสไตรเกอร์ -
ยานลำเลียงพลทหารราบสไตรเกอร์ ขณะลาดตระเวนในประเทศอิรัก -
ยานลำเลียงพลทหารราบดรากูน (ICVD) จากหน่วยทหารโกสต์ ฝูงบินที่ 2 กรมทหารม้าที่ 2 เฝ้าดูพื้นที่โจมตีจากตำแหน่งที่มั่นรบระหว่างการทดสอบปฏิบัติการสถานีอาวุธระยะไกลยานลำเลียงพลทหารราบดรากูน/คอมมอน ที่ติดตั้งขีปนาวุธแจฟลิน (CROWS-J) ที่ศูนย์เตรียมความพร้อมการดำเนินกลยุทธ์ร่วม (JMRC) โฮเฮ็นเฟิลส์ ประเทศเยอรมนี
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 "Army Fact File - Stryker". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 กรกฎาคม 2006. สืบค้นเมื่อ 31 กรกฎาคม 2006.
- ↑ Army Looks to Mount 30mm Cannons on Strykers - Military.com, 20 September 2013
- ↑ Army to Test Kongsberg’s New Gun on Stryker - Defensetech.org, 21 October 2013
- ↑ Stryker demonstrates potential for increased lethality - Army.mil, 26 February 2014
- ↑ The 30 Millimeter Solution: Army Upgunning Strykers Vs. Russia - Breakingdefense.com, 23 April 2015
- ↑ US Troops in Europe Request Bigger Guns Amid Tensions With Russia - Military.com, 27 April 2015
- ↑ US Army: Strykers Need Bigger Gun to Fight Russia - Defensenews.com, 24 July 2015
- ↑ Army receives first Stryker upgraded with 30mm cannon - Armytimes.com, 28 October 2016
- ↑ 2CR Receives the First 30mm Stryker in Europe. Defense Visual Information Distribution Service. 8 December 2017.
- ↑ Army to outfit Double V-Hull Strykers with 30mm firepower. Defense News. 1 May 2019.
This article incorporates work from https://web.archive.org/web/20080516205916/http://www.sbct.army.mil/product_icv.html, which is in the public domain as it is a work of the United States Military.
