ฟันดาบ

ฟันดาบ

การแข่งขันฟันดาบเวิลด์คัพ 2012 รอบชิงชนะเลิศ ที่ปารีส
สมาพันธ์สูงสุด	สหพันธ์ฟันดาบนานาชาติ
เล่นครั้งแรก	ระหว่างศตวรรษที่ 17 และ 19 ยุโรป
ลักษณะเฉพาะ
การปะทะ	กึ่งสัมผัส
ผู้เล่นในทีม	เดี่ยวหรือผลัดทีม
แข่งรวมชายหญิง	ผสม และแยก
หมวดหมู่	ในร่ม
อุปกรณ์	เอเป้, ฟอยล์, เซเบอร์, สายไฟฟ้าประจำตัว, เสื้อไฟฟ้า, ด้ามจับ
สถานที่	สนามประลอง (ปริ้สท์)
จัดแข่งขัน
ประเทศ ภูมิภาค	ทั่วโลก
โอลิมปิก	ตั้งแต่โอลิมปิกฤดูร้อน 1896
พาราลิมปิก	วีลแชร์ฟันดาบ ตั้งแต่พาราลิมปิกฤดูร้อน 1960

ฟันดาบ

ยังเป็นที่รู้จักในชื่อ	ฟันดาบเอเป้, ฟันดาบฟอยล์, ฟันดาบเซเบอร์
มุ่งเน้น	อาวุธ
Hardness	กึ่งสัมผัส
เว็บไซต์ทางการ	fie.org

ฟันดาบ เป็นกีฬาต่อสู้ที่มีการต่อสู้ด้วยดาบ การแข่งขันฟันดาบสมัยใหม่มีด้วยกัน 3 ประเภท ได้แก่ ฟอยล์ เอเป้ และเซเบอร์ ใช้วัสดุของดาบแบ่งประเภทตามชื่อ แต่ละประเภทมีกติกาต่างกันออกไป นักกีฬาฟันดาบส่วนใหญ่มีความถนัดในประเภทเดียว กีฬาฟันดาบสมัยใหม่มีความนิยมมากขึ้นในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 โดยมีพื้นฐานมาจากศิลปะการฟันดาบแบบดั้งเดิม สำนักฟันดาบอิตาลีนำเอาการฟันดาบแบบดังเดิมซึ่งเป็นศิลปะการต่อสู้ในอดีตของยุโรปนำมาปรับปรุง และต่อมาสำนักฟันดาบฝรั่งเศสก็ได้ปรับปรุงให้มีระบบที่ดียิ่งขึ้น การทำคะแนนในการแข่งขันฟันดาบทำได้โดยการสัมผัสกับคู่ต่อสู้

การแข่งขันกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อน 1904 มีการเพิ่มประเภทที่ 4 ของฟันดาบที่เรียกว่าซิงเกิลสติก แต่ถูกยกเลิกหลังจากการแข่งขันครั้งนั้นและไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของฟันดาบสมัยใหม่ ฟันดาบแข่งขันเป็นหนึ่งในกีฬาแรก ๆ ที่เสนอในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิก ควบคู่ไปกับกรีฑา จักรยาน ว่ายน้ำ และยิมนาสติก ถูกบรรจุในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกสมัยใหม่ทุกครั้ง

การแข่งขันฟันดาบ

หน่วยงานกำกับดูแล

บทความหลัก: สหพันธ์ฟันดาบนานาชาติ

การฟันดาบอยู่ภายใต้การกำกับดูแลของสหพันธ์ฟันดาบนานาชาติ (ฝรั่งเศส: Fédération Internationale d'Escrime; FIE) ซึ่งมีสำนักงานใหญ่อยู่ที่โลซาน ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ มีสมาชิกจาก 155 สมาคมระดับชาติ ซึ่งแต่ละแห่งได้รับรับรองจากรัฐบาล คณะกรรมการโอลิมปิก ให้เป็นตัวแทนหนึ่งเดียวของกีฬาฟันดาบประเภทโอลิมปิกในประเทศนั้น ๆ

กฎ

สหพันธ์ยังคงใช้กฎปัจจุบันที่ใช้ในการแข่งขันระดับนานาชาติหลัก ประกอบด้วยการแข่งขันฟันดาบเวิลด์คัพ ฟันดาบชิงแชมป์โลก และกีฬาฟันดาบในกีฬาโอลิมปิก สหพันธ์สามารถให้มีการเสนอเพื่อเปลี่ยนแปลงกฎได้ในการประชุมประจำปี

บรรณานุกรม

• Amberger, Johann Christoph (1999). The Secret History of the Sword. Burbank: Multi-Media. ISBN 1-892515-04-0
• Barbasetti, Luigi (1936). The Art of the Sabre and the Epee. 1936. reprint 2019. ISBN 9783964010056
• British Fencing (September 2008). "FIE Competition Rules (English)". Official document. Retrieved 2008-12-16.
• Evangelista, Nick (1996). The Art and Science of Fencing. Indianapolis: Masters Press. ISBN 1-57028-075-4.
• Evangelista, Nick (2000). The Inner Game of Fencing: Excellence in Form, Technique, Strategy, and Spirit. Chicago: Masters Press. ISBN 1-57028-230-7.
• Gaugler, William M. (2004). "The Science of Fencing: A Comprehensive Training Manual for Master and Student: Including Lesson Plans for Foil, Sabre and Epee Instruction". Laureate Press. ISBN 1884528309.
• United States Fencing Association (September 2010). United States Fencing Association Rules for Competition. Retrieved 2011-10-03.
• Vass, Imre (2011). "Epee Fencing: A Complete System". SKA SwordPlay Books. ISBN 0978902270.

แหล่งข้อมูลอื่น

• FIE statutes (PDF)
• Fencing ที่เว็บไซต์ Curlie
• Fencing – FAQ from rec.sport.fencing
• Links to videos of basic fencing moves from MIT OpenCourseWare as taught in Spring 2007