ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อาร์ชบิชอปแห่งแคนเทอร์เบอรี"
ล บริการเปลี่ยนหมวดหมู่อัตโนมัติด้วยบอต |
Luckas-bot (คุย | ส่วนร่วม) ล r2.7.1) (โรบอต เพิ่ม: sr:Надбискуп кентерберијски |
||
บรรทัด 49: | บรรทัด 49: | ||
[[simple:Archbishop of Canterbury]] |
[[simple:Archbishop of Canterbury]] |
||
[[sk:Arcibiskup canterburský]] |
[[sk:Arcibiskup canterburský]] |
||
[[sr:Надбискуп кентерберијски]] |
|||
[[sv:Ärkebiskop av Canterbury]] |
[[sv:Ärkebiskop av Canterbury]] |
||
[[uk:Архієпископ Кентерберійський]] |
[[uk:Архієпископ Кентерберійський]] |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 19:10, 3 เมษายน 2554
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
อาร์ชบิชอปแห่งแคนเทอร์เบอรี[1] (อังกฤษ: Archbishop of Canterbury) เป็นประมุขของบิชอปและผู้นำหลักของคริสตจักรแห่งอังกฤษ, เป็นประมุขเชิงสัญลักษณ์ของแองกลิคันคอมมิวเนียน (Anglican Communion) และบิชอปประจำมุขมณฑลแคนเทอร์เบอรี (Diocese of Canterbury)
อาร์ชบิชอปแห่งแคนเทอร์เบอรีองค์ปัจจุบันคือโรวัน วิลเลียมส (Rowan Williams) ผู้เป็นอาร์ชบิชอปองค์ที่ 104 ในที่สืบกันมากว่า 1400 ปีตั้งแต่อาร์ชบิชอปออกัสตินแห่งแคนเทอร์เบอรีผู้ก่อตั้งมุขมณฑลแคนเทอร์เบอรีที่เป็นมุขมณฑลที่เก่าที่สุดในอังกฤษ ในปีค.ศ. 597
ตั้งแต่สมัยของนักบุญออกัสตินแห่งแคนเทอร์เบอรีมาจนถึงคริสต์ศตวรรษที่ 16 อาร์ชบิชอปแห่งแคนเทอร์เบอรีขึ้นตรงต่อมุขมณฑลแห่งโรม (See of Rome) ระหว่างการปฏิรูปศาสนาในอังกฤษคริสตจักรอังกฤษก็แยกตัวจากอำนาจการปกครองของพระสันตะปาปาและคริสตจักรโรมันคาทอลิก เมื่อเริ่มแรกเป็นการชั่วคราวแต่ต่อมาก็เป็นการถาวร ตั้งแต่นั้นมาระบบฐานันดรต่างๆ ก็แยกตัวจากระบบของโรมันคาทอลิกมาเป็นระบบอิสระของตนเอง
ในยุคกลางการเสนอชื่อและแต่งตั้งอาร์ชบิชอปแห่งแคนเทอร์เบอรีและบิชอปอื่นๆ ก็มีด้วยกันหลายวิธี บางครั้งก็เลือกโดยแคนนอนของมหาวิหารแคนเตอร์บรี บางครั้งก็โดยพระมหากษัตริย์ หรือบางครั้งก็โดยพระสันตะปาปา แต่ตั้งแต่การปฏิรูปศาสนาในอังกฤษแล้วคริสตจักรแห่งอังกฤษก็เป็นคริสตจักรประจำชาติ (state church) และอำนาจการเลือกก็เป็นของพระมหากษัตริย์ ในปัจจุบันการแต่งตั้งเป็นหน้าที่ของนายกรัฐมนตรีผู้ทำหน้าที่แทนพระองค์ที่มาจากรายนามสองนามที่เสนอโดย “คณะกรรมมาธิการส่วนพระมหากษัตริย์ในการเสนอชื่อ” (Crown Nominations Commission)
อ้างอิง
- ↑ ราชบัณฑิตยสถาน, พจนานุกรมศัพท์ศาสนาสากล อังกฤษ-ไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน, พิมพ์ครั้งที่ 3, ราชบัณฑิตยสถาน, 2552, หน้า 43
ดูเพิ่ม