ผลต่างระหว่างรุ่นของ "น้ำผึ้ง เมืองสุรินทร์"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
หน้าใหม่: '''น้ำผึ้ง เมืองสุรินทร์''' หรือ '''นางสำรวม ดีสม''' ศิลปินพื้นบ้านก...
 
Horus (คุย | ส่วนร่วม)
เปลี่ยนไปใช้เลขอารบิก +อ้างอิง
บรรทัด 1: บรรทัด 1:
{{ต้องการอ้างอิง}}
'''น้ำผึ้ง เมืองสุรินทร์''' หรือ '''นางสำรวม ดีสม''' ศิลปินพื้นบ้านกันตรึมที่มีชื่อเสียงมากโดยเฉพาะในแถบ[[จังหวัดสุรินทร์]] [[บุรีรัมย์]] และ[[ศรีสะเกษ]]
'''น้ำผึ้ง เมืองสุรินทร์''' หรือ '''นางสำรวม ดีสม''' ศิลปินพื้นบ้านกันตรึมที่มีชื่อเสียงมากโดยเฉพาะในแถบ[[จังหวัดสุรินทร์]] [[บุรีรัมย์]] และ[[ศรีสะเกษ]]
==ประวัติ==
==ประวัติ==
'''น้ำผึ้ง เมืองสุรินทร์''' เกิดเมื่อวันที่ 9 เมษายน 2513 ณ บ้านเลขที่ 186 หมู่ 6 บ้าปราสาทเบง ต.กาบเชิง อ.กาบเชิง จ.[[สุรินทร์]] นับถือศาสนาพุทธ เชื้อชาติไทย สัญชาติไทยโดยกำเนิด เป็นบุตรีของนายรี ซ่อนกลิ่น และนางเรียม ซ่อนกลิ่น ชอบการแสดงตั้งแต่ในวัยเด็ก เนื่องจากในเขตหมู่บ้านนั้นนิยมการละเล่นกันตรึม จึงทำให้น้ำผึ้งมีความสนใจและมีใจรักในด้านกันตรึม และได้ฝึกร้อง[[กันตรึม]]ตั้งแต่เป็นเด็ก โดยอาศัยการถามและจำจากผู้ใหญ่ แล้วนำมาฝึกหัดขับร้องเองโดยมีพ่อเป็นครูผู้ฝึกสอนให้อย่างใกล้ชิด เมื่ออายุ 9 ขวบได้เริ่มฝึกร้องกันตรึมพอคล่องและเก่งแล้วพ่อจึงเริ่มพาไปเล่นด้วยตามสถานที่ต่างๆ เช่น ร้องเพลงเชียร์ในงานกีฬาในระดับอำเภอ และจังหวัด และเริ่มได้รับเชิญให้ไปช่วยงานต่างๆ
'''น้ำผึ้ง เมืองสุรินทร์''' เกิดเมื่อวันที่ 9 เมษายน 2513 ณ บ้านเลขที่ 186 หมู่ 6 บ้าปราสาทเบง ต.กาบเชิง อ.กาบเชิง จ.[[สุรินทร์]] เป็นบุตรีของนายรี ซ่อนกลิ่น และนางเรียม ซ่อนกลิ่น ชอบการแสดงตั้งแต่ในวัยเด็ก เนื่องจากในเขตหมู่บ้านนั้นนิยมการละเล่นกันตรึม จึงทำให้น้ำผึ้งมีความสนใจและมีใจรักในด้านกันตรึม และได้ฝึกร้อง[[กันตรึม]]ตั้งแต่เป็นเด็ก โดยอาศัยการถามและจำจากผู้ใหญ่ แล้วนำมาฝึกหัดขับร้องเองโดยมีพ่อเป็นครูผู้ฝึกสอนให้อย่างใกล้ชิด เมื่ออายุ 9 ขวบได้เริ่มฝึกร้องกันตรึมพอคล่องและเก่งแล้วพ่อจึงเริ่มพาไปเล่นด้วยตามสถานที่ต่างๆ เช่น ร้องเพลงเชียร์ในงานกีฬาในระดับอำเภอ และจังหวัด และเริ่มได้รับเชิญให้ไปช่วยงานต่างๆ


หลังจากที่สำเร็จการศึกษาชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 จาก[[โรงเรียนบ้านปราสาทเบง]]แล้ว น้ำผึ้งได้หยุดพักการเรียน และเริ่มฝึกร้องกันตรึมอย่างจริงจังจากผู้รู้ท่านอื่นๆ อาทิ พ่อ ปู่ ย่า ตา ยาย และบุคคลอื่นที่มีความรู้ในด้านนี้ โดยน้ำผึ้งได้รู้อีกว่ากันตรึมไม่ใช่การถ่ายทอดกันเฉพาะแบบปากต่อปากหรือการท่องจำ แต่เราสามารถแต่งเองได้จากการมองเห็นสิ่งต่างๆ เช่น ธรรมชาติ ต้นไม้ ซึ่งน้ำผึ้งได้อาศัยหลักการนี้ในการเริ่มหัดแต่งเพลงกันตรึม นำสิ่งที่เห็นมาเรียบเรียงเป็นบทกลอนให้สัมผัสกัน ในช่วงนี้น้ำผึ้งได้มีโอกาสได้แสดงกันตรึมทั้งร้องและรำเองกับ "[[วงสมรชัย]]" ซึ่งเป็นวงที่หมู่บ้านเดิมของตัวเอง โดยเป็นตัวเอกของวงร้องกันตรึมคนเดียว ไม่มีใครช่วย
หลังจากที่สำเร็จการศึกษาชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 จาก[[โรงเรียนบ้านปราสาทเบง]]แล้ว น้ำผึ้งได้หยุดพักการเรียน และเริ่มฝึกร้องกันตรึมอย่างจริงจังจากผู้รู้ท่านอื่นๆ อาทิ พ่อ ปู่ ย่า ตา ยาย และบุคคลอื่นที่มีความรู้ในด้านนี้ โดยน้ำผึ้งได้รู้อีกว่ากันตรึมไม่ใช่การถ่ายทอดกันเฉพาะแบบปากต่อปากหรือการท่องจำ แต่เราสามารถแต่งเองได้จากการมองเห็นสิ่งต่างๆ เช่น ธรรมชาติ ต้นไม้ ซึ่งน้ำผึ้งได้อาศัยหลักการนี้ในการเริ่มหัดแต่งเพลงกันตรึม นำสิ่งที่เห็นมาเรียบเรียงเป็นบทกลอนให้สัมผัสกัน ในช่วงนี้น้ำผึ้งได้มีโอกาสได้แสดงกันตรึมทั้งร้องและรำเองกับ "[[วงสมรชัย]]" ซึ่งเป็นวงที่หมู่บ้านเดิมของตัวเอง โดยเป็นตัวเอกของวงร้องกันตรึมคนเดียว ไม่มีใครช่วย


น้ำผึ้ง เมืองสุรินทร์ ได้กลับเข้าศึกษาอีกครั้งในปี 2531 และสำเร็จการศึกษาขั้นสูงสุดระดับปริญญาตรี เอกนาฏศิลป์ และได้สำเร็จการศึกษเมื่อปีพ.ศ. 2538 จากสถาบันราชภัฏสุรินทร์ ([[มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์]] ) ในปัจจุบัน
น้ำผึ้ง เมืองสุรินทร์ ได้กลับเข้าศึกษาอีกครั้งในปี 2531 และสำเร็จการศึกษาขั้นสูงสุดระดับปริญญาตรี เอกนาฏศิลป์ และได้สำเร็จการศึกษาเมื่อปีพ.ศ. 2538 จากสถาบันราชภัฏสุรินทร์ ([[มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์]] ) ในปัจจุบัน

==ด้านครอบครัว==
==ด้านครอบครัว==
ปัจจุบันสมรสกับนายโฆษิต ดีสม ซึ่งเป็นข้าราชการครู ตำแหน่งอาจารย์ใหญ่[[โรงเรียนบ้านดงมัน]] ต.คอโค อ.เมือง จ.สุรินทร์ มีบุตรด้วยกัน 2 คน คือ เด็กหญิงพิมพ์วลี ดีสม และเด็กชายมฆวี ดีสม
ปัจจุบันสมรสกับนายโฆษิต ดีสม ซึ่งเป็นข้าราชการครู ตำแหน่งอาจารย์ใหญ่[[โรงเรียนบ้านดงมัน]] ต.คอโค อ.เมือง จ.สุรินทร์ มีบุตรด้วยกัน 2 คน คือ เด็กหญิงพิมพ์วลี ดีสม และเด็กชายมฆวี ดีสม
บรรทัด 16: บรรทัด 18:


==ผลงานดีเด่น==
==ผลงานดีเด่น==
* ชนะเลิศตะโพนทอง ปี ๒๕๒๗ จาก ฯพณฯท่าน [[ชวน หลีกภัย]]
* ชนะเลิศตะโพนทอง ปี 2527 จาก [[ชวน หลีกภัย]]
* ชนะเลิศระดับจังหวัด [[สุรินทร์]] หลายสมัย
* ชนะเลิศระดับจังหวัด [[สุรินทร์]] หลายสมัย
* ชนะเลิศภาคอีสาน ปี ๒๕๔๓ ที่ จ.[[ร้อยเอ็ด]]
* ชนะเลิศภาคอีสาน ปี 2543 ที่ จ.[[ร้อยเอ็ด]]
* ชนะเลิศระดับจังหวัด ที่[[ศรีสะเกษ]]
* ชนะเลิศระดับจังหวัด ที่[[ศรีสะเกษ]]
* ชนะเลิศถ้วยพระราชทาน [[สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ]] ใน[[วันแม่แห่งชาติ]] ปี ๒๕๔๗
* ชนะเลิศถ้วยพระราชทาน [[สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ]] ใน[[วันแม่แห่งชาติ]] ปี 2547


==ผลงาน==
==ผลงาน==
* รางวัลสื่อพื้นบ้านดีเด่นแห่งชาติ ปี ๒๕๓๙-๔๐
* รางวัลสื่อพื้นบ้านดีเด่นแห่งชาติ ปี 2539-40
* ศิลปินอีสานแห่งชาติ ปี ๒๕๔๕
* ศิลปินอีสานแห่งชาติ ปี 2545
* ศิลปินดีเด่นระดับจังหวัดสุรินทร์ ปี ๒๕๔๖
* ศิลปินดีเด่นระดับจังหวัดสุรินทร์ ปี 2546
* สุดยอดศิลปินอีสาน ปี ๒๕๔๗
* สุดยอดศิลปินอีสาน ปี 2547
* รางวัลพระธาตุนาดูนทองคำ(ราชาทำนุบำรุงวัฒนธรรม) ปี ๒๕๔๗ จาก[[มหาวิทยาลัยมหาสารคาม]]
* รางวัลพระธาตุนาดูนทองคำ(ราชาทำนุบำรุงวัฒนธรรม) ปี 2547 จาก[[มหาวิทยาลัยมหาสารคาม]]


==ประสบการณ์ ==
==ประสบการณ์ ==
* ๒๕๒๙ ร่วมแสดงพื้นบ้านนานาชาติ ณ [[ประเทศเกาหลีใต้]]
* 2529 ร่วมแสดงพื้นบ้านนานาชาติ ณ [[ประเทศเกาหลีใต้]]
* ๒๕๓๘ ร่วมการแสดงพื้นบ้าน ณ [[ประเทศลาว]]
* 2538 ร่วมการแสดงพื้นบ้าน ณ [[ประเทศลาว]]
* ๒๕๔๓ ร่วมการแสดงที่กรุง[[ปักกิ่ง]] [[ประเทศจีน]]
* 2543 ร่วมการแสดงที่กรุง[[ปักกิ่ง]] [[ประเทศจีน]]
* ๒๕๔๔ ร่วมการแสดงพื้นบ้าน ณ [[สหรัฐอเมริกา]] เป็นเวลา ๓๓ วัน
* 2544 ร่วมการแสดงพื้นบ้าน ณ [[สหรัฐอเมริกา]] เป็นเวลา 33 วัน


==อัลบั้ม ==
==อัลบั้ม ==

รุ่นแก้ไขเมื่อ 19:57, 22 กรกฎาคม 2553

น้ำผึ้ง เมืองสุรินทร์ หรือ นางสำรวม ดีสม ศิลปินพื้นบ้านกันตรึมที่มีชื่อเสียงมากโดยเฉพาะในแถบจังหวัดสุรินทร์ บุรีรัมย์ และศรีสะเกษ

ประวัติ

น้ำผึ้ง เมืองสุรินทร์ เกิดเมื่อวันที่ 9 เมษายน 2513 ณ บ้านเลขที่ 186 หมู่ 6 บ้าปราสาทเบง ต.กาบเชิง อ.กาบเชิง จ.สุรินทร์ เป็นบุตรีของนายรี ซ่อนกลิ่น และนางเรียม ซ่อนกลิ่น ชอบการแสดงตั้งแต่ในวัยเด็ก เนื่องจากในเขตหมู่บ้านนั้นนิยมการละเล่นกันตรึม จึงทำให้น้ำผึ้งมีความสนใจและมีใจรักในด้านกันตรึม และได้ฝึกร้องกันตรึมตั้งแต่เป็นเด็ก โดยอาศัยการถามและจำจากผู้ใหญ่ แล้วนำมาฝึกหัดขับร้องเองโดยมีพ่อเป็นครูผู้ฝึกสอนให้อย่างใกล้ชิด เมื่ออายุ 9 ขวบได้เริ่มฝึกร้องกันตรึมพอคล่องและเก่งแล้วพ่อจึงเริ่มพาไปเล่นด้วยตามสถานที่ต่างๆ เช่น ร้องเพลงเชียร์ในงานกีฬาในระดับอำเภอ และจังหวัด และเริ่มได้รับเชิญให้ไปช่วยงานต่างๆ

หลังจากที่สำเร็จการศึกษาชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 จากโรงเรียนบ้านปราสาทเบงแล้ว น้ำผึ้งได้หยุดพักการเรียน และเริ่มฝึกร้องกันตรึมอย่างจริงจังจากผู้รู้ท่านอื่นๆ อาทิ พ่อ ปู่ ย่า ตา ยาย และบุคคลอื่นที่มีความรู้ในด้านนี้ โดยน้ำผึ้งได้รู้อีกว่ากันตรึมไม่ใช่การถ่ายทอดกันเฉพาะแบบปากต่อปากหรือการท่องจำ แต่เราสามารถแต่งเองได้จากการมองเห็นสิ่งต่างๆ เช่น ธรรมชาติ ต้นไม้ ซึ่งน้ำผึ้งได้อาศัยหลักการนี้ในการเริ่มหัดแต่งเพลงกันตรึม นำสิ่งที่เห็นมาเรียบเรียงเป็นบทกลอนให้สัมผัสกัน ในช่วงนี้น้ำผึ้งได้มีโอกาสได้แสดงกันตรึมทั้งร้องและรำเองกับ "วงสมรชัย" ซึ่งเป็นวงที่หมู่บ้านเดิมของตัวเอง โดยเป็นตัวเอกของวงร้องกันตรึมคนเดียว ไม่มีใครช่วย

น้ำผึ้ง เมืองสุรินทร์ ได้กลับเข้าศึกษาอีกครั้งในปี 2531 และสำเร็จการศึกษาขั้นสูงสุดระดับปริญญาตรี เอกนาฏศิลป์ และได้สำเร็จการศึกษาเมื่อปีพ.ศ. 2538 จากสถาบันราชภัฏสุรินทร์ (มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์ ) ในปัจจุบัน

ด้านครอบครัว

ปัจจุบันสมรสกับนายโฆษิต ดีสม ซึ่งเป็นข้าราชการครู ตำแหน่งอาจารย์ใหญ่โรงเรียนบ้านดงมัน ต.คอโค อ.เมือง จ.สุรินทร์ มีบุตรด้วยกัน 2 คน คือ เด็กหญิงพิมพ์วลี ดีสม และเด็กชายมฆวี ดีสม

ชีวิตการทำงานในวงกันตรึมของน้ำผึ้งเริ่มตั้งแต่ปีพ.ศ. 2527 ผ่านความสำเร็จและความล้มเหลวมาหลายครั้ง จนกระทั่งปีพ.ศ. 2530 เดือนพฤศจิกายนได้ย้ายเข้ามาอยู่ที่ศูนย์วัฒนธรรมหมู่บ้านดงมัน ซึ่งในจังหวะนั้นตรงกับเทศกาลงานช้างของจังหวัดสุรินทร์พอดี การย้ายเข้ามาครั้งนี้ถือเป็นการเข้าสู่วงการอย่างเต็มตัว ได้ตระเวนไปแสดงที่ต่างๆ แทบทุกจังหวัด นับตั้งแต่ปี 2530-2533 มีการแสดงเกือบพันครั้ง วงกันตรึมบ้านดงมันได้พัฒนาต่อมาเรื่อยๆ ทั้งด้านการแสดงและการแต่งกาย และในปีพ.ศ. 2535 ได้ทำการบันทึกเทปชุดแรกกับบริษัทไพโรจน์ซาวด์ที่ อ.ปราสาท จ.สุรินทร์ มีชื่อชุดว่า "มรดกกันตรึม" และนำไปจำหน่ายด้วยทุกครั้งเมื่อมีการแสดง ซึ่งได้รับผลตอบรับทั้งด้านดีและไม่ดีมากมายเพื่อนำมาใช้ปรับปรุงการแสดงให้สอดรับกับความต้องการของผู้ชม และพัฒนามาจนกระทั่งประสบความสำเร็จเป็นวงกันตรึมระดับแนวหน้าตั้งแต่ปีพ.ศ. 2538 เป็นต้นมา

ด้วยความสามารถที่หาตัวจับยาก จึงทำให้ได้รับรางวัลประกวดกันตรึมมากมายนับสิบรางวัลจาก จ.สุรินทร์ บุรีรัมย์ ศรีสะเกษ อีกทั้งการเสียสละตนเพื่อถ่ายทอดงานศิลปวัฒนธรรมแขนงนี้ ทำให้น้ำผึ้ง เมืองสุรินทร์ได้รับเชิญให้มาสอนวิชานาฏศิลป์พื้นบ้าน สาขานาฏยศิลป์ คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม และยังได้รับเชิญให้เป็นวิทยากรบรรยายและสาธิตเกี่ยวกับศิลปวัฒนธรรมอยู่เนืองๆ

สำหรับวงกันตรึมคณะที่น้ำผึ้งแสดงอยู่นั้นปัจจุบันมีชื่อว่า " ดงมันรักกันตรึม " โดย เริ่มแรกเป็นดนตรีบรรเลงประกอบในพิธีกรรม การเข้าทรง รักษาไข้ และบรรเลงกล่อมหอแต่งงาน ต่อมาได้พัฒนารูปแบบอย่างหลากหลาย ทั้งแนวพื้นบ้านโบราณ แนวประยุกต์ทันสมัย ความโดดเด่น อยู่ที่ความไพเราะของปี่อ้อ ความหวานของซอกันตรึม และการขับร้องประกอบการบรรเลง นอกจากนั้นก็จะมีการฟ้อน จากการประดิษฐ์ท่าฟ้อนรำ ให้เหมาะสมกับเอกลักษณะของท้องถิ่น

ผลงานดีเด่น

ผลงาน

  • รางวัลสื่อพื้นบ้านดีเด่นแห่งชาติ ปี 2539-40
  • ศิลปินอีสานแห่งชาติ ปี 2545
  • ศิลปินดีเด่นระดับจังหวัดสุรินทร์ ปี 2546
  • สุดยอดศิลปินอีสาน ปี 2547
  • รางวัลพระธาตุนาดูนทองคำ(ราชาทำนุบำรุงวัฒนธรรม) ปี 2547 จากมหาวิทยาลัยมหาสารคาม

ประสบการณ์

อัลบั้ม

  • ชุดการแสดงพื้นบ้าน
  • ชุดพระคุณแม่(เปรียรกุนแม)
  • ชุดเด็กขแมร์ ขี้คุย