พอล อินซ์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พอล อินซ์
ข้อมูลส่วนตัว
ชื่อเต็ม พอล เอเมอร์สัน คาร์ไลล์ อินซ์[1]
วันเกิด (1967-10-21) 21 ตุลาคม ค.ศ. 1967 (56 ปี)
ส่วนสูง 1.78 m (5 ft 10 in)
ตำแหน่ง กองกลาง[1]
สโมสรเยาวชน
1982–1986 เวสต์แฮมยูไนเต็ด
สโมสรอาชีพ*
ปี ทีม ลงเล่น (ประตู)
1986–1989 เวสต์แฮมยูไนเต็ด 72 (7)
1989–1995 แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด 206 (25)
1995–1997 อินเตอร์มิลาน 54 (10)
1997–1999 ลิเวอร์พูล 65 (14)
1999–2002 มิดเดิลส์เบรอ 93 (7)
2002–2006 วุลเวอร์แฮมป์ตันวอนเดอเรอส์ 115 (10)
2006 สวินดันทาวน์ 3 (0)
2007 แม็คเคิลสฟิลด์ทาวน์ 1 (0)
ทีมชาติ
1989 อังกฤษ U21 2 (0)
1992 ทีมชาติอังกฤษ B 1 (0)
1992–2000 ทีมชาติอังกฤษ 53 (2)
จัดการทีม
2006–2007 แม็คเคิลสฟิลด์ทาวน์
2007–2008 มิลตันคีนส์ดอนส์
2008 แบล็กเบิร์นโรเวอส์
2009–2010 มิลตันคีนส์ดอนส์s
2010–2011 นอตส์เคาน์ตี
2013–2014 แบล็กพูล
2022–2023 เรดิง
*นัดที่ลงเล่นและประตูที่ยิงให้แก่สโมสรเฉพาะลีกในประเทศเท่านั้น

พอล เอเมอร์สัน คาร์ไลล์ อินซ์ (อังกฤษ: Paul Emerson Carlyle Ince; เกิด 21 ตุลาคม ค.ศ. 1967) เป็นผู้จัดการทีมฟุตบอลอาชีพชาวอังกฤษและอดีตนักฟุตบอลอาชีพในตำแหน่งกองกลาง ซึ่งล่าสุดเป็นผู้จัดการทีมคนปัจจุบันของเรดิง อินซ์เล่นอาชีพตั้งแต่ปี ค.ศ. 1982 ถึง ค.ศ. 2007 โดยเริ่มต้นอาชีพกับเวสต์แฮมยูไนเต็ดและต่อมากับแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด, ลิเวอร์พูล, มิดเดิลส์เบรอ, วุลเวอร์แฮมป์ตันวอนเดอเรอส์, สวินดันทาวน์และแม็คเคิลสฟิลด์ทาวน์ในอังกฤษ รวมถึงอินเตอร์มิลานในอิตาลี ด้วยการลงเล่นในลีกทั้งหมด 271 นัด อินซ์เป็นหนึ่งในผู้เล่นไม่กี่คนโดยเฉพาะในยุคพรีเมียร์ลีกที่ได้เล่นกับทั้งลิเวอร์พูลและแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด

อินซ์ใช้เวลาส่วนใหญ่ในอาชีพนักฟุตบอลของเขาบนลีกสูงสุด หลังจากเล่นกับสโมสรในวัยเด็กของเขาคือ เวสต์แฮมยูไนเต็ดในดิวิชัน 2 เขาย้ายไปร่วมทีมแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดในปี ค.ศ. 1989 ซึ่งเขาคว้าแชมป์พรีเมียร์ลีก 2 สมัย เอฟเอคัพ 2 สมัย และลีกคัพ 1 ครั้งในช่วง 6 ปีที่โอลด์แทรฟฟอร์ด หลังจากมีปัญหากับผู้จัดการทีม อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน อินซ์ถูกขายให้กับอินเตอร์มิลานในปี ค.ศ. 1995 ซึ่งเขาได้รองแชมป์ยูฟ่าคัพปี 1997

หลังจาก 2 ปีในอิตาลี อินซ์กลับสู่พรีเมียร์ลีกโดยเข้าร่วมทีมลิเวอร์พูล หลังจากออกจากทีมลิเวอร์พูล เขายังได้เข้าร่วมสโมสรมิดเดิลส์เบรอและวูล์ฟแฮมป์ตันวันเดอเรอร์สในลีกสูงสุด ก่อนจะเริ่มเข้าสู่อาชีพโค้ชในช่วงกลางทศวรรษที่ 2000 หลังจากเป็นผู้เล่น-โค้ชของสวินดันทาวน์ เขาย้ายไปแม็คเคิ่ลสฟิลด์ ทาวน์ และแขวนสตั๊ดในขณะที่เป็นผู้เล่น-ผู้จัดการทีมในปี ค.ศ. 2007 เขาคุมทีมมิลตัน คียนส์ ดอนส์ (สองครั้ง), แบล็กเบิร์นโรเวอส์, น็อตต์สเคาน์ตี และหลังจากพักเกือบ 2 ปี อินซ์ได้รับการแต่งตั้งให้คุมทีมแบล็คพูล ต่อมาในปี 2022 อินซ์ได้รับการแต่งตั้งให้คุมทีมเรดิง เขาติดทีมชาติอังกฤษไป 53 นัด ยิงได้ 2 ประตู

ในฐานะผู้เล่น เขาได้รับเกียรติมากมายกับแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด และกลายเป็นผู้เล่นผิวดำคนแรกที่เป็นกัปตันทีมชาติอังกฤษ[2] ทอมลูกชายของเขาก็เป็นนักฟุตบอลเช่นกัน

ระดับสโมสร[แก้]

เวสต์แฮมยูไนเต็ด[แก้]

อินซ์เกิดที่อิลฟอร์ด มหานครลอนดอน เขาเติบโตขึ้นมาในฐานะแฟนของเวสต์แฮมยูไนเต็ด เขาถูกพบเมื่ออายุ 12 ปีโดยผู้จัดการทีมเวสต์แฮมในเวลานั้นคือ จอห์น ไลออล ในช่วงเวลาที่สโมสรยังอยู่ในดิวิชัน 2 (อีเอฟแอลแชมเปียนชิป ในปัจจุบัน)

เขาเซ็นสัญญากับเวสต์แฮมในฐานะเด็กฝึกหัดเมื่ออายุได้ 14 ปี ไลออลช่วยอินซ์ผ่านช่วงเวลาที่มีปัญหาในโรงเรียน ในที่สุดก็เซ็นสัญญากับเขาในฐานะเด็กฝึกหัดเมื่อออกจากโรงเรียนในปี ค.ศ. 1984[3] เขาเป็นผลผลิตของศูนย์ฝึกเยาวชนของเวสต์แฮมและเปิดตัวเมื่อวันที่ 30 พฤศจิกายน ค.ศ. 1986 ในนัดที่เจอกับนิวคาสเซิลยูไนเต็ดในดิวิชัน 1 เขากลายเป็นผู้เล่นตัวจริงในฤดูกาล 1987–88 พิสูจน์ให้เห็นว่าเขามีคุณสมบัติรอบด้านทั้งความเร็ว ความอึด การเข้าปะทะที่หนักหน่วง และการจ่ายบอลที่ดี เขายังมีลูกยิงที่ทรงพลัง เขาสร้างชื่อเสียงให้ตัวเองในฐานะผู้สืบทอดตำแหน่งกองกลางของเวสต์แฮมต่อจากบิลลี่ บอนด์ส ผู้มากประสบการณ์ซึ่งแขวนสตั๊ดเมื่อจบฤดูกาล 1987-88

อ้างอิง[แก้]

  1. 1.0 1.1 "พอล อินซ์". Barry Hugman's Footballers. สืบค้นเมื่อ 9 กุมภาพันธ์ 2020.
  2. 10 key moments in UK race relations.
  3. Belton, Brian (2006). The Black Hammers p.76 Pennant Books. ISBN 0-9550394-5-2