ผักบุ้งทะเล
| ผักบุ้งทะเล | |
|---|---|
 | |
| การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
| อาณาจักร: | พืช (Plantae) |
| หมวด: | พืชดอก (Magnoliophyta) |
| ชั้น: | พืชใบเลี้ยงคู่ (Magnoliopsida) |
| อันดับ: | Solanales |
| วงศ์: | Convolvulaceae |
| สกุล: | Ipomoea |
| สปีชีส์: | I. pes-caprae |
| ชื่อทวินาม | |
| Ipomoea pes-caprae (L.) R.Br., 1818 | |
ผักบุ้งทะเล เป็นไม้ล้มลุกเถาเลื้อย ลำต้นทอดไปตามยาวบนพื้นดิน มักขึ้นใกล้ทะเล ผิวเถาเรียบสีเขียวและม่วง ใบเป็นรูปหัวใจปลายเว้าเข้าหากัน ตามเถาและใบมียางสีขาว ดอกจะออกเป็นช่ออยู่ตามง่ามใบ ช่อหนึ่งจะมีดอกอยู่ประมาณ 2–6 ดอก แต่จะทยอยกันบานทีละดอกเท่านั้น ลักษณะของดอกเป็นรูปปากแตรยาวประมาณ 2.5 นิ้ว มีสีม่วงอมชมพู ม่วงอมแดง ชมพูหรือม่วง[1] ผักบุ้งทะเลมีพิษ ถ้ารับประทานจะเกิดอาการเมา คลื่นไส้ วิงเวียน และเสียชีวิตได้
ประโยชน์
[แก้]ผักบุ้งทะเลมีสารที่มีฤทธิ์ต้านฮีสตามีน ยับยั้งพิษแมงกะพรุนและแมลงกัดต่อยได้ โดยใช้ใบและเถาล้างให้สะอาดแล้วเอาไปโขลกให้ละเอียด คั้นเอาน้ำทาในบริเวณที่เกิดอาการบวมแดง
อ้างอิง
[แก้]- http://www.komchadluek.net/2007/07/26/b001_128559.php?news_id=128559 เก็บถาวร 2007-09-03 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- http://www.samunpai.com/samunpai/show.php?cat=1&id=78 เก็บถาวร 2007-08-08 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- ผักบุ้งทะเล เก็บถาวร 2007-07-06 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (สถาบันแพทย์แผนไทย)
 | บทความพีชนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |