ปฏิบัติการไบติง
ปฏิบัติการไบติง | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
ส่วนหนึ่งของ การตีโฉบฉวยของบริติชในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง | |||||||
บงรูเนวาลในช่วงการลาดตระเวนในเดือนธันวาคม ค.ศ. 1941 | |||||||
| |||||||
คู่สงคราม | |||||||
สหราชอาณาจักร | เยอรมนี | ||||||
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ | |||||||
จอห์น ฟรอสต์ | ไม่ระบุ | ||||||
หน่วยที่เกี่ยวข้อง | |||||||
ไม่ระบุ | |||||||
กำลัง | |||||||
ทหาร ~130 นาย[3] | |||||||
ความสูญเสีย | |||||||
|
ปฏิบัติการไบติง ยังเป็นที่รู้จักกันคือ การตีโฉบฉวยที่บงรูเนวาล เป็นปฏิบัติการการตีโฉบฉวยแบบร่วมกันของบริติชต่อสถานีเรดาร์ชายฝั่งของเยอรมันที่ติดตั้งอยู่ที่บงรูเนวาล(Bruneval) ทางตอนเหนือของฝรั่งเศสในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ในช่วงกลางคืนของวันที่ 27 - 28 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1942
สถานีเรดารที่ติดตั้งหลายแห่งเหล่านี้ได้ถูกระบุจากภาพถ่ายการลาดตระเวนทางอากาศของกองทัพอากาศสหราชอาณาจักร(RAF) ในช่วงปี ค.ศ. 1941 แต่ไม่ทราบถึงวัตถุประสงค์ที่แน่ชัดและลักษณะของอุปกรณ์ที่พวกเขาได้ครอบครอง นักวิทยาศาสตร์ชาวบริติชบางคนเชื่อว่าสถานีเหล่านี้เกี่ยวข้องกับการสูญเสียอย่างหนักของเครื่องบินทิ้งระเบิดของ RAF ที่ทำการโจมตีด้วยการทิ้งระเบิดต่อเป้าหมายในเขตยุโรปที่ถูกยึดครอง นักวิทยาศาสตร์ได้ร้องขอให้ทำการบุกเข้าไปในสถานที่เหล่านี้และศึกษาเทคโนโลยีที่มีอยู่ และหากเป็นไปได้ จะทำการคัดลอกและนำกลับไปที่สหราชอาณาจักรเพื่อทำการตรวจสอบเพิ่มเติม
เนื่องจากการป้องกันชายฝั่งที่กว้างขวางซึ่งถูกสร้างขึ้นโดยเยอรมันเพื่อป้องกันสถานีจากการจู่โจมทางทะเล ซึ่งเชื่อว่าการจู่โจมของหน่วยคอมมานโดจากทางทะเลจะต้องเผชิญความสูญเสียอย่างหนักและให้เวลาที่เพียงพอสำหรับฝ่ายข้าศึกในการทำลายสถานี ดังนั้นจึงมีการตัดสินใจว่าจะทำการจู่โจมด้วยการโดดร่มตามมาด้วยการอพยพทางทะเลซึ่งเป็นวิธีการที่เป็นไปได้มากที่สุดในการสร้างความประหลาดใจให้กับกองกำลังทหารที่รักษาการณ์ในสถานี ทำการยึดเทคโนโลยีในสภาพสมบูรณ์ และลดการบาดเจ็บล้มตายต่อกองกำลังจู่โจม
ในคือวันที่ 27 กุมภาพันธ์ ภายหลังจากการฝึกซ้อมอย่างหนักและเกิดความล่าช้าหลายครั้ง เนื่องจากสภาพอากาศที่ไม่เอื้ออำนวย กองร้อยของทหารโดดร่มภายใต้บัญชาการของพันตรี จอห์น ฟรอสต์ ได้ทำการโดดร่มลงในฝรั่งเศสซึ่งห่างจากจุดสถานีที่ติดตั้งเพียงไม่กี่ไมล์ จากนั้นกองกำลังหลักได้เข้าโจมตีที่วิลลา ซึ่งอุปกรณ์เรดาร์ได้ถูกเก็บขึ้น ได้สังหารสมาชิกของกองทหารเยอรมันไปหลายนายและเข้ายึดสถานีที่ภายหลังจากได้ทำการดับเพลิงช่วงสั้น ๆ
ช่างเทคนิคของ RAF พร้อมกับกองกำลังได้ทำการรื้อแผงเรดาร์ที่เวิร์ซบวร์ก และถอดชิ้นส่วนที่สำคัญหลายชิ้น หลังจากนั้นกองกำลังได้ทำการถอนตัวไปที่ชายหาดเพื่อทำการอพยพ กองกำลังทหารที่ได้รับมอบหมายให้ทำการเคลียร์ชายหาดในตอนแรกนั้นเกิดล้มเหลวที่จะทำเช่นนั้น แต่ในไม่ช้า กองกำลังเยอรมันที่รักษาการณ์อยู่ได้ถูกกำจัดด้วยความช่วยเหลือของกองกำลังหลัก กองกำลังทหารจู่โจมได้ถูกพาขึ้นโดยเรือลำเลียงพล จากนั้นได้ย้ายไปยังเรือปืนยนต์(motor gunboats) หลายลำ ซึ่งได้ส่งพวกเขากลับไปยังอังกฤษ
การตีโฉบฉวยครั้งนี้ได้ประสบความสำเร็จทั้งหมด กองทหารโดดร่มได้ประสบความสูญเสียที่ค่อนข้างน้อย และชิ้นส่วนของเรดาร์ที่พวกเขาได้นำกลับมาพร้อมกับช่างเทคนิคเรดาชาวเยอรมันที่ถูกจับกุมมาได้ ทำให้นักวิทยาศาสตร์ชาวบริติชได้เข้าใจถึงความก้าวหน้าในเรดาร์ของฝ่ายข้าศึก และสร้างมาตรการตอบโต้เพื่อต้านทานพวกเขา