บุคคลโสด

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ในนิยามทางกฎหมายสำหรับสถานภาพระหว่างบุคคล บุคคลโสด หมายถึง ผู้ที่ไม่อยู่ในความสัมพันธ์หรือมิได้สมรส ในการใช้ทั่วไป คำว่า "โสด" มักใช้เรียกบุคคลที่ไม่เกี่ยวข้องในความสัมพันธ์โรแมนติกจริงจังทุกชนิด ซึ่งรวมถึงการเดต (dating) ระยะยาว การหมั้นหรือการสมรส ทั้งบุคคลโสดและยังไม่สมรสอาจเข้าร่วมในพิธีกรรมการเดตและกิจกรรมอื่นเพื่อหาคู่ระยะยาวหรือคู่สมรส ทว่า ในบางกรณี บุคคลโสดไม่สนใจการสมรส การอยู่กินฉันสามีภรรยา หรือความสัมพันธ์แบบผูกมัดเป็นทางการอื่น ๆ

มีหลายสาเหตุที่ทำให้บุคคลยังโสดอยู่ ซึ่งได้แก่ปัญหาการเงินและอารมณ์หรือสุขภาพกาย ความเครียดในครอบครัว ข้อจำกัดด้านเวลา การศึกษา งานอาชีพ ความชอบส่วนบุคคล อายุมากหรือความกลัวสังคม และการอาศัยในสังคมหรือท้องถิ่นซึ่งมีจำนวนบุคคลของเพศที่นิยมสำหรับการดึงดูดโรแมนติกหรือทางเพศไม่เพียงพอ ไม่ควรสันนิษฐานจากข้อข้างต้นว่ามีความจำเป็นต้องระบุสาเหตุแน่นอนที่บางคนเลือกครองโสด การที่บุคคลอยู่ในความสัมพันธ์หรือไม่อยู่นั้น "เป็นธรรมชาติ" เท่า ๆ กัน[1][2]

งานอาชีพและตำแหน่งบางอย่างจำเป็นต้องให้บุคคลครองโสด บางครั้งร่วมกับการอยู่เป็นโสดหรือพรหมจรรย์ ไม่ว่าด้วยเหตุผลทางโลกหรือทางศาสนา เช่น นักบวช ชีและนักพรต สามารถเกิดความโดดเดี่ยวในบางคนที่แสวงแต่ไม่พบผู้ที่ปรารถนาเดตด้วย โดยเฉพาะผู้ที่ประสบการสูญเสียเพื่อนคู่เคียงหลังการหย่าหรือการเสียชีวิต ทว่า บุคคลโสดบางคนถือและสำนึกว่าการปลีกเป็นโอกาส

ในบางประเทศ กฎหมายบางอย่างอาจส่งผลเสียโดยตรงหรือโดยอ้อมต่อบุคคลโสด ตัวอย่างเช่น ในสหรัฐอเมริกา ผลประโยชน์ของม่ายประกันสังคมจะให้เฉพาะบุคคลที่เคยสมรส และบุคคลโสดในสหรัฐจ่ายภาษีรายได้สูงกว่าบุคคลสมรสแล้ว ในหลายประเทศ ทัวร์และผู้จัดการวันหยุดกำหนดโทษ (บางทีสูงถึง 100%) แก่บุคคลที่เที่ยวคนเดียว

อ้างอิง[แก้]

  1. "China's Gender Gap Leaves Millions of Single Men: The nation's one-child policy could leave 24 million bachelors by the year 2020". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-10-15. สืบค้นเมื่อ 2016-01-23.
  2. AFP/Discovery News, January 12, 2010Alex Williams, "The New Math on Campus", New York Times, February 5, 2010