นอร์ทอีสต์อิงแลนด์
นอร์ทอีสต์อิงแลนด์ | |
---|---|
รัฐเอกราช | สหราชอาณาจักร |
ประเทศ | อังกฤษ |
เมืองใหญ่ที่สุด | นิวคาสเซิลอะพอนไทน์ |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 8,592 ตร.กม. (3,317 ตร.ไมล์) |
อันดับพื้นที่ | 8 |
ประชากร (2018)[1] | |
• ทั้งหมด | 2,657,909 คน |
• อันดับ | 9 |
• ความหนาแน่น | 310 คน/ตร.กม. (800 คน/ตร.ไมล์) |
ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของอังกฤษ (อังกฤษ: North East England) เป็นหนึ่งในเก้าภูมิภาคของประเทศอังกฤษ ประกอบไปด้วยนอร์ทัมเบอร์แลนด์, เดอรัม, ไทน์และเวียร์ และบางส่วนของนอร์ทยอร์กเชอร์
ภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีเนื้อที่ 8,592 ตารางกิโลเมตร ในปี ค.ศ. 2001 มีประชากรทั้งหมดประมาณ 2,515,442 คนโดยมีความหนาแน่นของประชากรเป็นจำนวน 293 ต่อหนึ่งตารางกิโลเมตร
จุดที่สูงที่สุดของภาคอยู่ที่ครอสเฟลล์ในเทือกเขาเพนไนนส์ (The Pennines) ที่สูง 893 เมตร เมืองสำคัญของภูมิภาคคือ นิวคาสเซิลอะพอนไทน์และบริเวณชุมชนเมืองในไทน์ไซด์ (Tyneside), เวียร์ไซด์ (Wearside) และทีสไซด์ นอกจากนั้นภาคตะวันออกเฉียงเหนือยังมีชื่อว่าเป็นบริเวณที่มีความงามทางธรรมชาติ ที่ประกอบด้วยอุทยานแห่งชาตินอร์ทัมเบอร์แลนด์, ชายฝั่งทะเล, และบางส่วนของเทือกเขาเพนไนนส์ ที่รวมทั้งทีสเดล และเวียร์เดล ภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ที่จะเห็นได้จากปราสาทต่างๆ ในนอร์ทธัมเบอร์แลนด์และมรดกโลกสองแห่งคือ อาสนวิหารเดอรัมและปราสาทเดอรัม และกำแพงฮาดริอานุส นอกจากนั้นก็ยังมีโบสถ์เซนต์ปีเตอร์ที่มังก์เวียร์มัทและโบสถ์เซนต์พอลที่จาร์โรว์ (Jarrow) ที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ในการเป็นที่จำพรรษาของนักบุญบีดผู้เขียนหนังสือ “ประวัติศาสตร์ทางศาสนาของชนอังกฤษ” ในคริสต์ศตวรรษที่ 8 ซึ่งถือกันว่าเป็นหนังสือที่สำคัญที่สุดฉบับหนึ่งในประวัติศาสตร์อังกฤษ
อุตสาหกรรมการต่อเรือซึ่งเคยเป็นอุตสาหกรรมที่รุ่งเรืองทั้งในซันเดอร์แลนด์และไทน์ไซด์มาสิ้นสุดลงในปลายคริสต์ศตวรรษที่ 20 ในปัจจุบันไทน์ไซด์พยายามก้าวเข้าสู่ยุคใหม่โดยการสร้างให้เป็นศูนย์กลางทางศิลปะและวัฒนธรรม และในการค้นคว้าทางวิทยาศาสตร์โดยเฉพาะในสาขาเซลล์ต้นกำเนิด หลังจากประสบปัญหาเศรษฐกิจในคริสต์ศตวรรษที่ผ่านมาซันเดอร์แลนด์ก็กลายเป็นศูนย์กลางที่มีความสำคัญทางเทคโนโลยีขั้นสูง ส่วนเศรษฐกิจของทีสไซด์ส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับปิโตรเคมี นอร์ทัมเบอร์แลนด์และเดอรัมเป็นบริเวณที่ขึ้นอยู่กับการเกษตรกรรมและอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว
ดูเพิ่ม
[แก้]- ↑ "Mid-2018 Population Estimates for Census Output Areas in the North East region of England by Single Year of Age and Sex" (ZIP). Office for National Statistics. October 25, 2019. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 November 2019. สืบค้นเมื่อ November 5, 2019.