ทะเลสาบชิงไห่
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ทะเลสาบชิงไห่ (จีน: 青海湖; พินอิน: Qīnghǎi Hú; เวด-ไจลส์: Ch'ing1-hai3 Hu2; ทิเบต: མཚོ་སྔོན་པོ།, Wylie: Mtsho-sngon-po, ZYPY: Co Ngoinbo) เป็นทะเลสาบน้ำเค็มใหญ่ที่สุดของประเทศจีน[1] อยู่ในมณฑลชิงไห่ สหประชาชาติจัดให้เป็น "พื้นที่ชุ่มน้ำแหล่งสำคัญของโลก" มีจุดเด่นคือมีน้ำจึงไหลเข้าอย่างเดียว โดยมีพื้นที่ทั้งหมด 4,500 ตารางกิโลเมตร อยู่เหนือระดับน้ำทะเล 3,196 เมตร มีความยาวจากตะวันออกถึงตะวันตก 106 กิโลเมตร และมีความกว้างจากใต้ถึงเหนือ 63 กิโลเมตร น้ำลึกโดยเฉลี่ย 19 เมตร และลึกที่สุด 39 เมตร โดยมีภูเขาโอบล้อมอยู่ทุกทิศทาง[2]
กลางทะเลสาบมีเกาะเล็ก ๆ อยู่ 5 เกาะ
- เกาะไห่ซีซาน（海西山） ชื่อเรียกทั่วไป "เกาะไข่"（蛋岛）
- เกาะไห่ซีผี（海西皮）
- เกาะไห่ซินซาน（海心山）
- เกาะทราย（沙岛）
- เกาะหินสามก้อน（三块石岛）
 |
คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: ทะเลสาบชิงไห่ |
อ้างอิง[แก้]
37°00′N 100°08′E / 37.000°N 100.133°Eพิกัดภูมิศาสตร์: 37°00′N 100°08′E / 37.000°N 100.133°E
