ตารางรสนิยมทางเพศไคลน์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ตารางรสนิยมทางเพศไคลน์ (Klein Sexual Orientation Grid; KSOG) พัฒนาโดยฟริตซ์ ไคลน์ ด้วยความพยายามที่จะวัดรสนิยมทางเพศโดยขยายขอบเขตเพิ่มเติมจากมาตราคินซีย์ก่อนหน้านี้ ฟริตซ์ ไคลน์ก่อตั้งสถาบันไบเซ็กชวลแห่งอเมริกาในปี พ.ศ. 2541 โดยทำงานเพื่อสนับสนุนการวิจัยเรื่องเพศที่รวมถึงไบเซ็กชวล ให้ความรู้แก่ประชาชนทั่วไปเกี่ยวกับเรื่องเพศวิถี และส่งเสริมชุมชนไบเซ็กชวล

ไคลน์กล่าวถึงตารางรสนิยมทางเพศไคลน์เป็นครั้งแรกในหนังสือ เดอะไบเซ็กชวลออพชัน (The Bisexual Option) ของตนในปี พ.ศ. 2521[1][2][3][4] เพื่อตอบสนองต่อคำวิจารณ์ของมาตราคินซีย์ซึ่งวัดรสนิยมทางเพศได้เพียง 2 มิติ ไคลน์ได้พัฒนาตารางหลายมิติสำหรับอธิบายรสนิยมทางเพศ ตารางไคลน์ต่างจากมาตราคินซีย์ตรงที่ตรวจสอบรสนิยมทางเพศในอดีต ปัจจุบัน และคาดการณ์รสนิยมทางเพศในอนาคต โดยคำนึงถึงปัจจัย 7 ประการในแต่ละหัวข้อ รวมเป็นค่าทั้งหมด 21 ค่า ตารางรสนิยมทางเพศไคลน์ใช้ค่า 1–7 แทนที่จะใช้ค่า 0–6 อย่างมาตราคินซีย์ เพื่ออธิบายความต่อเนื่องจากการดึงดูดเฉพาะเพศตรงข้ามไปจนจนถึงการดึงดูดเฉพาะเพศเดียวกัน[5]

อ้างอิง[แก้]

  1. Coleman, Edmond J (1987-09-10). Integrated Identity for Gay Men and Lesbians: Psychotherapeutic Approaches for Emotional Well-Being. Psychology Press. pp. 13–. ISBN 9780866566384. สืบค้นเมื่อ 29 August 2012.
  2. The Bad Subjects Production Team (1997-11-01). Bad Subjects: Political Education for Everyday Life. NYU Press. pp. 108–. ISBN 9780814757932. สืบค้นเมื่อ 29 August 2012.
  3. Bancroft, John (2009). Human Sexuality And It Problems. Elsevier Health Sciences. pp. 262–. ISBN 9780443051616. สืบค้นเมื่อ 29 August 2012.
  4. Klein, Fritz; Barry Sepekoff; Timothy J. Wolf (1985). "Sexual Orientation". Journal of Homosexuality. 11 (1–2): 35–49. doi:10.1300/J082v11n01_04. ISSN 0091-8369. PMID 4056393.
  5. Coleman, Eli (1987). "Assessment of Sexual Orientation". Journal of Homosexuality. 14 (1–2): 9–24. doi:10.1300/J082v14n01_02. ISSN 0091-8369. PMID 3655356.

อ่านเพิ่มเติม[แก้]